Ustrój i zakres działania administracji celnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.10.53

Akt utracił moc
Wersja od: 29 lutego 1952 r.

USTAWA
z dnia 14 lutego 1952 r.
o ustroju i zakresie działania administracji celnej.

Sprawy administracji celnej należą do zakresu działania Ministra Handlu Zagranicznego.

1.
Do zakresu działania administracji celnej należy: kontrola legalności obrotu towarowego z zagranicą w ruchu osobowym i towarowym, zwalczanie przestępczości celnej w związku z wykonywaniem tej kontroli, czynności statystyczno-celne, wymiar i pobór należności celnych i innych obciążających obrót towarowy z zagranicą lub przypadających z tytułu dokonania kontroli celnej.
2.
Zakres działania organów administracji celnej określają przepisy prawa celnego i inne przepisy szczególne.
3.
Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z właściwymi ministrami może poruczyć organom administracji celnej wykonywanie niektórych czynności urzędowych, należących do zakresu działania innych organów państwowych.

Organami administracji celnej są:

1)
Centralny Zarząd Ceł, wchodzący w skład Ministerstwa Handlu Zagranicznego jako centralny organ administracji celnej,
2)
urzędy celne jako organy terenowe, podległe Centralnemu Zarządowi Ceł.
1.
Urzędy celne tworzy i znosi Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i z zainteresowanymi ministrami oraz za zgodą Prezesa Rady Ministrów.
2.
W zarządzeniu o utworzeniu urzędu celnego Minister Handlu Zagranicznego:
1)
określa jego właściwość rzeczową i miejscową,
2)
ustala organizację wewnętrzną urzędu celnego,
3)
oznacza miejsce i godziny dla wykonywania czynności urzędowych.
3.
Zarządzenia o utworzeniu lub zniesieniu urzędów celnych podlegają ogłoszeniu w Monitorze Polskim.

W przypadku dokonania przez urzędy celne na wniosek strony czynności, związanej z kontrolą celną poza miejscem lub godzinami urzędowania, strona zobowiązana jest wyłożyć koszty dokonania czynności oraz uiścić dodatkową opłatę, której wysokość, zasady wymiaru i poboru oraz zwolnienia od niej i ulgi, określa Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrem Finansów w drodze rozporządzenia.

Rada Ministrów określi zasady współdziałania organów administracji celnej z organami innych działów administracji państwowej, a w szczególności rodzaj i zakres niezbędnych świadczeń innych działów administracji państwowej na rzecz administracji celnej.

Rada Ministrów określi, którzy pracownicy administracji celnej obowiązani są pełnić służbę w umundurowaniu, oraz ustali zasady przydziału, wzór i odznaki tego umundurowania.

1.
Sprawy, zastrzeżone w obowiązujących przepisach właściwości dyrekcyj ceł, przechodzą do zakresu działania Centralnego Zarządu Ceł.
2.
Minister Handlu Zagranicznego może niektóre sprawy, wymienione w ust. 1, przekazać urzędom celnym.

Tracą moc wszystkie przepisy dotychczasowe w sprawach, unormowanych niniejszą ustawą, a w szczególności:

1)
art. 6 i 44 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o prawie celnym (Dz. U. R. P. Nr 84, poz. 610 z późniejszymi zmianami),
2)
utrzymane dotychczas w mocy przepisy dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych (Dz. U. R. P. z 1945 r. Nr 12, poz. 64, z 1946 r. Nr 34, poz. 209 i z 1947 r. Nr 24, poz. 95), dotyczące administracji celnej.

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Handlu Zagranicznego.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1952 r.