Rozdział 9 - Odpowiedzialność dyscyplinarna. - Ustrój adwokatury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.57.309

Akt utracił moc
Wersja od: 20 maja 1967 r.

Rozdział  9.

Odpowiedzialność dyscyplinarna.

1.
Adwokaci i aplikanci adwokaccy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, interesem mas pracujących, z zasadami słuszności lub godności bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
2.
W postępowaniu dyscyplinarnym może być wydane orzeczenie o wydaleniu z adwokatury ze względu na czyn popełniony przed wpisem na listę adwokatów lub aplikantów adwokackich, jeżeli czyn ten nie był znany radzie adwokackiej w chwili wpisu, a stanowiłby przeszkodę dla wpisu.
1.
Kary dyscyplinarne są następujące:
1)
upomnienie,
2)
nagana,
3)
kara pieniężna,
4)
zawieszenie w czynnościach zawodowych na okres od trzech miesięcy do lat dwóch,
5)
przeniesienie siedziby,
6)
pozbawienie prawa wykonywania zawodu adwokata na okres od jednego roku do lat pięciu,
7)
wydalenie z adwokatury.
2.
Adwokat i aplikant adwokacki, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne lub karne, może być tymczasowo zawieszony w czynnościach zawodowych, jeżeli tego wymaga interes społeczny.
3.
Postanowienie komisji dyscyplinarnej o tymczasowym zawieszeniu jest natychmiast wykonalne.
1.
Kara nagany oraz kara przeniesienia siedziby pociągają za sobą utratę prawa wybieralności do organów adwokatury na przeciąg lat trzech od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
2.
Kara pieniężna może być orzeczona jako kara zasadnicza lub dodatkowa. Karę pieniężną wymierza się w granicach od 1.000 do 5.000 zł. Wpływy z kar pieniężnych rada adwokacka przekazuje na cele społeczne.
3.
Adwokat ukarany karą zawieszenia w czynnościach zawodowych traci prawo wybieralności do organów adwokatury na okres sześciu lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
4.
Adwokat zawieszony w czynnościach zawodowych nie może występować przed sądem lub innymi organami państwowymi. W okresie zawieszenia adwokat może wykonywać inne czynności zlecone przez kierownika zespołu.
5.
Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu pociąga za sobą skreślenie z listy adwokatów oraz utratę prawa wybieralności do organów adwokatury na zawsze. Po odbyciu kary ukarany może ubiegać się o ponowny wpis na listę adwokatów.
6.
Kara wydalenia z adwokatury pociąga za sobą skreślenie z listy adwokatów bez prawa do ponownego wpisu.
1.
Za udzielenie klientowi odpłatnej pomocy bez wiedzy kierownika zespołu albo za przyjęcie od klienta korzyści materialnej nie może być wymierzona kara niższa niż pozbawienie prawa wykonywania zawodu.
2.
Przy powtórnym dokonaniu przez adwokata czynu określonego w ust. 1 i po uprzednim ukaraniu za taki sam czyn nie może być wymierzona kara niższa niż wydalenie z adwokatury.
1.
W stosunku do aplikantów adwokackich nie orzeka się kary pieniężnej i kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu.
2.
Przepisy o zawieszeniu adwokatów w czynnościach zawodowych stosuje się odpowiednio do aplikantów adwokackich, przy czym czasu trwania zawieszenia aplikanta w czynnościach nie zalicza się do okresu obowiązkowej aplikacji.
1.
Dziekan rady adwokackiej może członkowi izby wymierzyć karę upomnienia lub nagany.
2.
Od kar upomnienia i nagany, wymierzonych w trybie przewidzianym w ust. 1, służy obwinionemu odwołanie do wojewódzkiej komisji dyscyplinarnej, która orzeka w tych sprawach jako druga i ostatnia instancja.
3.
Orzeczenie o ukaraniu wydane w trybie przewidzianym w ust. 1 traci moc, jeżeli w terminie czternastu dni od dnia doręczenia wniesiony zostanie sprzeciw przez Rzecznika Dyscyplinarnego Naczelnej Rady Adwokackiej, przez prokuratora lub pokrzywdzonego.
4.
Wniesienie sprzeciwu przewidzianego w ust. 3 pociąga za sobą konieczność przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego w trybie zwykłym.
1.
Minister Sprawiedliwości może:
1)
polecić wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko adwokatowi lub aplikantowi adwokackiemu,
2)
po zapoznaniu się z wyjaśnieniami obwinionego zawiesić tymczasowo w wykonywaniu czynności zawodowych adwokata lub aplikanta adwokackiego, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne, jeżeli tego wymaga interes społeczny.
2.
Tymczasowe zawieszenie ustaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.
3.
Komisja dyscyplinarna może po wstępnym zbadaniu sprawy złożyć do Ministra Sprawiedliwości wniosek wraz z uzasadnieniem o uchylenie tymczasowego zawieszenia.
1.
Postępowanie dyscyplinarne toczy się niezależnie od postępowania karnego o ten sam czyn, może jednak być zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego.
2.
Nie można wszczynać postępowania dyscyplinarnego z powodu czynu, związanego ze sprawowaniem urzędu lub mandatu publicznego, zanim właściwa władza dyscyplinarna lub sąd nie wyda orzeczenia.
1.
Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza, jeżeli zaszła okoliczność, która według kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie.
2.
W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego postanowienie o umorzeniu traci moc i postępowanie toczy się nadal, jeżeli tego żąda w terminie dwumiesięcznym od dnia zgonu obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.
1.
Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęło lat pięć.
2.
Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne.
3.
Przedawnienie dyscyplinarne przerywa każda czynność organu powołanego do ścigania przewinienia.
4.
Przedawnienie dyscyplinarne nie biegnie w czasie, gdy adwokat z mocy ustawy nie może być pociągnięty do odpowiedzialności dyscyplinarnej.
1.
Rewizję nadzwyczajną od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego może wnieść Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej lub Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z powodu pogwałcenia istotnych przepisów prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia.
2.
Rewizja nadzwyczajna na niekorzyść obwinionego może być wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.

Rewizję nadzwyczajną rozpoznaje Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów. Sędziów, ich zastępców i kolejność zastępstwa w tych sprawach wyznacza Kolegium Administracyjne Sądu Najwyższego w podziale czynności.

1.
Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest rzecznik dyscyplinarny.
2.
W postępowaniu przed wojewódzką komisją dyscyplinarną może brać udział jako oskarżyciel także prokurator delegowany przez prokuratora wojewódzkiego, a w postępowaniu przed Wyższą Komisją Dyscyplinarną - prokurator delegowany przez Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
3.
Udział prokuratora w postępowaniu jest niezależny od udziału rzecznika dyscyplinarnego.
1.
Po upływie pięciu lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę upomnienia, nagany lub karę pieniężną oraz po upływie ośmiu lat po odbyciu kary zawieszenia w czynnościach zawodowych lub przeniesienia siedziby następuje zatarcie skazania, jeżeli adwokat lub aplikant adwokacki nie zostanie w tym czasie skazany.
2.
Orzeczona kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu oraz wydalenia z adwokatury nie ulega zatarciu.