Ustawa skarbowa na okres od 1 stycznia 1947 r. do 31 grudnia 1947 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.50.257

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1947 r.

USTAWA SKARBOWA

z dnia 1 lipca 1947 r.

na okres od 1 stycznia 1947 r. do 31 grudnia 1947 r.

Art.  1.

Upoważnia się Rząd do czynienia:

I. wydatków bieżących do kwoty 173.706.751.901 zł

a mianowicie:

a) wydatków administracji do kwoty 169.944.072.901 zł

b) wydatków na dopłaty ze Skarbu na pokrycie

niedoborów eksploatacyjnych przedsiębiorstw i zakładów

państwowych do kwoty 3.762.679.000 zł

zgodnie z załączonym budżetem na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1947 r.

II. wydatków majątkowych do kwoty ustalonej w planie sfinansowania inwestycyj na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1947 r.

Art.  2.

Na pokrycie wydatków, wymienionych w art. 1, służą:

I. dochody bieżące w kwocie 173.867.844.350 zł

a mianowicie:

a) dochody administracji w kwocie 126.074.759.350 zł

b) wpłaty przedsiębiorstw i zakładów państwowych w kwocie 716.085.000 zł

c) wpłaty monopolów państwowych w kwocie 47.077.000.000 zł

II. źródła dochodowe ustalone w planie sfinansowania inwestycyj

na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1947 r. oraz wpływy z daniny

narodowej w kwocie 11.000.000.000 zł

Art.  3.

Wydatki państwowe (art. 1) mogą być czynione, jeżeli ustawa niniejsza inaczej nie postanowi (art. 6), tylko na te cele i w tych kwotach, które zostały ustalone w odpowiednich paragrafach budżetu.

Art.  4.

Kredyty przewidziane w budżecie na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1947 r. (art. 1) będą otwierane przez Ministra Skarbu miesięcznie lub kwartalnie w drodze ustalenia ich wysokości.

Art.  5.

(1). Wydatki mogą być dokonywane tylko do rąk wierzycieli.

(2) Minister Skarbu ma prawo w uzasadnionych przypadkach zezwolić na wyjątki od tej zasady.

(3) Utrzymywanie oddzielnych kas i rachunków bieżących w instytucjach kredytowych wymaga zgody Ministra Skarbu. Nie dotyczy to przedsiębiorstw, zakładów i monopolów państwowych.

Art.  6.

(1) Minister Skarbu ma prawo na wniosek właściwego ministra:

A. przenosić kredyty:

a) w wydatkach bieżących administracji między wszystkimi paragrafami w obrębie każdej części bez zwiększenia jednak etatów osobowych i wydatków na płace oraz bez zwiększenia kredytów rzeczowo-administracyjnych (§§ 3 - 9) kosztem pozostałych,

b) w planach finansowo-gospodarczych przedsiębiorstw i zakładów państwowych, monopolów i funduszów między wszystkimi paragrafami rozchodów bieżących;

B. przenosić kredyty rezerwowe (część 26 § 14) oraz kredyty na wyżywienie ludności (część 27) na wszystkie części budżetu;

C. zwiększać rozchody w planach finansowo-gospodarczych przedsiębiorstw i zakładów państwowych, monopolów i funduszów, jeżeli nie spowoduje to zmniejszenia wpłaty do Skarbu lub zwiększenia dopłaty ze Skarbu.

(2) Uprawnienia przewidziane w pkt A lit. a) przysługują odnośnie części 1 - Prezydent Rzeczypospolitej i Rada Państwa - Prezydentowi i Radzie Państwa po wysłuchaniu opinii Ministra Skarbu, odnośnie części 1a - Sejm Ustawodawczy - Marszałkowi Sejmu w porozumieniu z Ministrem Skarbu, odnośnie części 2 - Najwyższa Izba Kontroli - Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

(3) O dokonaniu zmian, przewidzianych w ust. (1), Minister Skarbu zawiadamia natychmiast Prezesa Rady Ministrów i Najwyższą Izbę Kontroli.

Art.  7.

(1) Fundusze mogą być tworzone jedynie na podstawie uchwały Rady Ministrów, powziętej na wniosek Ministra Skarbu.

(2) Fundusze, wymienione w ust. (1), będą objęte budżetem (grupa D).

(3) Minister Skarbu przeprowadzi likwidację funduszów nie odpowiadających warunkom ust. (1).

Art.  8.

(1) Liczba funkcjonariuszów, zatrudnionych w administracji cywilnej, nie może w obrębie każdej części tak w liczbie ogólnej, jak i w poszczególnych grupach uposażenia przekraczać ilości etatów osobowych, ustalonych w załączonym do niniejszej ustawy wykazie.

(2) Obsadzenie etatów w poszczególnych grupach uposażenia ponad ilość przewidzianą w wykazie może nastąpić tylko przy zmniejszeniu o tę samą ilość obsady etatów w grupach wyższych.

(3) Zwiększenie etatów osobowych ponad ilość ustaloną w ust. (1) może nastąpić tylko na podstawie uchwały Rady Ministrów powziętej na wniosek Ministra Skarbu.

Art.  9.

(1) Ustanawia się rezerwę 3.000 etatów. Z rezerwy tej mogą być powiększane etaty osobowe w toku wykonywania budżetu w następujących przypadkach:

a) na rzecz resortów, które mają stan etatów niższy od przedwojennego i w miarę uzyskiwania fachowej obsady będą mogły stan ten uzupełnić,

b) na rzecz resortów, na które nowe przepisy prawne nakładają nowe zadania,

c) w przypadku, kiedy zwiększenie etatów wiązać się będzie z wydatnym zwiększeniem dochodów państwowych.

(2) Etaty tych urzędów lub instytucyj, które ulegną w ciągu roku 1947 zlikwidowaniu lub których działalność zostanie ograniczona, przechodzą na rzecz rezerwy.

(3) Wydatki związane z powiększeniem etatów z rezerwy pokrywane będą z części 26 § 14.

Art.  10.

(1) Kredyt na rachunku otwartym w Narodowym Banku Polskim, z którego Skarb Państwa korzysta na podstawie art. 32 dekretu z dnia 15 stycznia 1945 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 14), stanowi do wysokości 13.000.000.000 zł kredyt bezprocentowy, powyżej zaś tej kwoty - kredyt oprocentowany.

(2) Wysokość oprocentowania ustala Rada Ministrów na wniosek Ministra Skarbu.

Art.  11.

(1) Kredyty otwarte na wydatki bieżące (art. 1 pkt I) wygasają z dniem 31 grudnia 1947 r.

(2) Minister Skarbu ma prawo na wniosek właściwego ministra przenosić kredyty na wydatki majątkowe (art. 1 pkt II) niewykorzystane do dnia 31 grudnia 1947 r. na następny okres budżetowy.

Art.  12.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu.

Art.  13.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1947 r.

ZAŁĄCZNIK ¹

Budżet na okres od 1.I - 31.XII 1947 r.

(pominięty)

¹ Załącznik:

- zmieniony przez art. I ustawy z dnia 14 listopada 1947 r. o kredytach dodatkowych na rok 1947 (Dz.U.47.72.444) z dniem 1 stycznia 1947 r.

- zmieniony przez art. I ustawy z dnia 25 lutego 1948 r. o kredytach dodatkowych na 1947 r. (Dz.U.48.12.93) z dniem 1 stycznia 1947 r.