Art. 6. - Ustawa skarbowa na okres od 1 stycznia 1947 r. do 31 grudnia 1947 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.50.257

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1947 r.

Art.  6.

(1) Minister Skarbu ma prawo na wniosek właściwego ministra:

A. przenosić kredyty:

a) w wydatkach bieżących administracji między wszystkimi paragrafami w obrębie każdej części bez zwiększenia jednak etatów osobowych i wydatków na płace oraz bez zwiększenia kredytów rzeczowo-administracyjnych (§§ 3 - 9) kosztem pozostałych,

b) w planach finansowo-gospodarczych przedsiębiorstw i zakładów państwowych, monopolów i funduszów między wszystkimi paragrafami rozchodów bieżących;

B. przenosić kredyty rezerwowe (część 26 § 14) oraz kredyty na wyżywienie ludności (część 27) na wszystkie części budżetu;

C. zwiększać rozchody w planach finansowo-gospodarczych przedsiębiorstw i zakładów państwowych, monopolów i funduszów, jeżeli nie spowoduje to zmniejszenia wpłaty do Skarbu lub zwiększenia dopłaty ze Skarbu.

(2) Uprawnienia przewidziane w pkt A lit. a) przysługują odnośnie części 1 - Prezydent Rzeczypospolitej i Rada Państwa - Prezydentowi i Radzie Państwa po wysłuchaniu opinii Ministra Skarbu, odnośnie części 1a - Sejm Ustawodawczy - Marszałkowi Sejmu w porozumieniu z Ministrem Skarbu, odnośnie części 2 - Najwyższa Izba Kontroli - Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

(3) O dokonaniu zmian, przewidzianych w ust. (1), Minister Skarbu zawiadamia natychmiast Prezesa Rady Ministrów i Najwyższą Izbę Kontroli.