Art. 7. - Ustawa Skarbowa na okres od 1 kwietnia 1935 do 31 marca 1936.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.21.121

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1935 r.

Art.  7.

(1) Minister Skarbu ma prawo na wniosek właściwego Ministra względnie Marszałków Sejmu i Senatu oraz Prezesa Najwyższej Izby Kontroli:

A. przenosić kredyty:

a) w obrębie każdego działu poszczególnych części budżetu zwyczajnego administracji państwowej między paragrafami, obejmującemi wydatki, związane z normalnym tokiem administracji (bieżące koszty utrzymania i funkcjonowania organów administracji państwowej),

b) w obrębie każdej części budżetu administracji państwowej ze wszystkich paragrafów na wszystkie paragrafy, obejmujące wydatki, niewymienione pod lit. a), a w części 6 budżetu również na § 12 "Rezerwa zaopatrzenia" rozdział 2 w działach 2 i 4 wydatków zwyczajnych,

c) w obrębie planów finansowo-gospodarczych poszczególnych przedsiębiorstw, zakładów, monopolów i funduszów państwowych między wszystkiemi paragrafami;

B. zwiększać wydatki na spłatę długów państwowych w miarę uzyskania wystarczającego pokrycia;

C. zwiększać rozchody i ustalać rozchody nowe w planach finansowo - gospodarczych przedsiębiorstw, zakładów, monopolów i funduszów państwowych, o ile zmiany te nie spowodują zmniejszenia wpłaty do Skarbu lub zwiększenia dopłaty ze Skarbu na rzecz danego przedsiębiorstwa, zakładu, monopolu lub funduszu państwowego.

(2) Przeniesienia kredytów, wymienione pod lit. a) i b), mogą być uskuteczniane tylko za zgodą Prezesa Rady Ministrów. Przeniesienia te nie mogą być dokonywane w celu zwiększenia wydatków na płace, ustalonych w poszczególnych paragrafach.

(3) O dokonaniu zmian, przewidzianych w niniejszym artykule, Minister Skarbu zawiadamia natychmiast Najwyższą Izbę Kontroli.