Rozdział 2 - Kary za naruszenie przepisów o monopolu tytoniowym (art. 1 p. 2). - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc
Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Rozdział  II.

Kary za naruszenie przepisów o monopolu tytoniowym (art. 1 p. 2).

a) Niedozwolona uprawa tytoniu.
§1.
Winni niedozwolonej uprawy tytoniu, jeśli zbioru jeszcze nie dokonano, ulegają karzę pieniężnej w wysokości od pięciu do dwudziestu złotych za każdy metr kwadratowy uprawionej bez; upoważnienia przestrzeni gruntu, przyczem ułamki metra liczy się za cały metr. Obojętne jest przytem, czy grunt obsiano nasieniem tytoniowem, czy też na gruncie posadzono sadzonki rośliny tytoniowej. Niezależnie od orzeczenia kary pieniężnej, władza dokona zniszczenia całej plantacji w sposób, jaki uzna za stosowny.
§  2.
Jeżeli tytoń posiano, względnie posadzono pomiędzy innemi roślinami, w takim razie za podstawę obliczenia kary przyjmuje się w przybliżeniu taką przestrzeń gruntu, jakiej musianoby użyć do zasiania lub zasadzenia tej samej ilości samego tylko tytoniu, licząc cztery krzewy rośliny tytoniowej na. jeden metr kwadratowy przestrzeli gruntu.
§  3.
Winni pielęgnowania rośliny tytoniowej, która wyrosła choć jej nie posiano, ani też posadzono, ulegają karani z § 1, obniżonym do połowy.
§  4.
Nie ulega ukaraniu ten, kto zniszczył plantację zanim władza o niej się dowiedziała.
§1.
Jeśli winny niedozwolonej uprawy tytoniu (art. 57 § 1) posiadał warunki do uzyskania pozwolenia na uprawę, o pozwolenie się jednak nie postarał, może właściwa władza pozwolenia tego dodatkowo udzielić, a wówczas ulega plantator karze nie wyższej, niż połowa ustanowionej w rzeczonym artykule kary, i po jej złożeniu stosuje się do niego te same przepisy, jakie obowiązują co do plantatorów upoważnionych.
§  2.
Gdyby dodatkowego pozwolenia udzielono tylko co do części obsianej lub obsadzonej tytoniem przestrzeni, wówczas wymierza się karę wedle § 1 tylko co do przestrzeni, pozwoleniem objętej, a co do reszty przestrzeni wymierza się karę wedle art. 57.
§1.
Jeśli dokonano zbioru tytoniu, uprawianego bez zezwolenia, a rozmiar przestrzeni gruntu, obsadzonego (obsianego tytoniem, można będzie stwierdzić, wówczas winni ulegają karze pieniężnej w wysokości od dziesięciu do trzydziestu złotych za każdy metr kwadratowy gruntu, przyczem ułamki metra liczy się za cały metr.
§  2.
Jeżeli rozmiaru plantacji nie można będzie stwierdzić, karę wymierza się wówczas od wagi zebranego tytoniu w wysokości od stu do dwustu pięćdziesięciu, złotych od każdego, choćby niepełnego kilograma.
§  3.
W obu powyższych przypadkach tytoń ulega konfiskacie.

Uprawę tytoniu przez upoważnionego plantatora na innym gruncie, niż wymieniony w dokumencie koncesyjnym, lub z innego nasienia, aniżeli dostarczone lub wskazane przez organa Państwowego Monopolu Tytoniowego, uważa się za niedozwoloną.

Upoważniony plantator, który wyprodukowany przez siebie surowiec odstępuje osobom trzecim lub zatrzymuje po wyznaczonym mu terminie dostawy do własnego użytku lub celem odstąpienia osobom trzecim, ulega karze pieniężnej w wysokości od stu do dwustu pięćdziesięciu złotych od każdego, choćby niepełnego kilograma tytoniu oraz karze aresztu do sześciu miesięcy. Tytoń ulega konfiskacie.

Za sprawcę naruszenia przepisów o uprawie tytoniu uważa się właściciela albo dzierżawcę, lub użytkownika gruntu, na którym ujawniono rośliny tytoniowe, chyba że winę uprawy tytoniu, względnie pielęgnowania rośliny tytoniowej, która wyrosła, choć jej nie posiano ani posadzono, komu innemu przypisać należy.

Winni bezprawnego posiadania, względnie przechowywania surowca tytoniowego, ulegają karze pieniężnej w wysokości od stu do dwustu pięćdziesięciu złotych od każdego, choćby niepełnego, kilograma oraz karze konfiskaty surowca.

Za wszelkie inne naruszenia przepisów, dotyczących czy to uprawy, czy przechowania lub odstawienia surowca tytoniowego do wyznaczonych miejsc dostawy, ulega upoważniony plantator karze pieniężnej porządkowej od dwudziestu do pięciuset złotych.

b) Naruszenie przepisów o obrocie towarowym z zagranicą i z Wolnem Miastem Gdańskiem w związku z przywozem, wywozem i przewozem tytoniu.

Winni naruszenia przepisów o obrocie towarowym z zagranicą lub z Wolnem Miastem Gdańskiem w związku z przywozem, wywozem, lub przewozem czy to surowca, czy wyrobów tytoniowych, ulegają karom, ustanowionym, za te naruszenia co do innych towarów (art. 45 i nast. oraz art. 133 - 135).

Kto nabywa, zbywa lub posiada surowiec tytoniowy lub wyroby tytoniowe zagranicznego pochodzenia, ulega karze stosownie do przepisów art. 45 i nast., jeśli nie może wykazać, że nabycie i zbycie nastąpiło z zachowaniem warunków, określonych w ustawie o monopolu tytoniowym.

c) Niedozwolone wytwarzanie lub przerabianie wyrobów tytoniowych oraz ich sprzedaż.

§1.
Winni niedozwolonego wytwarzania wyrobów tytoniowych z surowca lub niedozwolonego dalszego przerabiania gotowych już wyrobów tytoniowych, lub sprzedaży tych wyrobów, ulegają karze pieniężnej w wysokości tysiąca złotych od kilograma gotowych już wyrobów i od przygotowanego materjału oraz karze konfiskaty tych przedmiotów, a nadto karze aresztu od tygodnia do sześciu miesięcy.
§  2.
Winni wytwarzania wyrobów tytoniowych za wynagrodzeniem, na zamówienie i na rachunek innych osób z tytoniu, dostarczonego na ten cel przez te osoby, ulegają karze pieniężnej, wyżej przewidzianej.
§  3.
Takiejże karze ulegają winni nabywania wyrobów tytoniowych, pochodzących z prywatnej fabrykacji.

d) Naruszenie przepisów o sprzedaży wyrobów tytoniowych rządowej fabrykacji.

§1.
Osoby, winne sprzedaży wyrobów tytoniowych monopolowych, jeśli nie posiadają na sprzedaż pozwolenia władzy skarbowej, ulegają karze pieniężnej w wysokości od dwudziestu do pięciuset złotych oraz karze konfiskaty ujętych wyrobów.
§  2.
Według tych samych zasad ulega karze nabywca wyrobów monopolowych, o ile wiedział, że sprzedający nie ma pozwolenia na sprzedaż.
§  3.
Pod przepisy te nie podpadają wypadki, gdy sprzedaż prowadzona jest na zasadzie pozwolenia, jednak nie na rachunek osoby, której pozwolenia udzielono. W wypadkach takich wymierza się karę według art. 76.

Upoważniony sprzedawca wyrobów tytoniowych, który sprzedaje je po cenie wyższej niż taryfowa, ulega karze pieniężnej w wysokości od pięćdziesięcio do stokrotnej pobranej, względnie żądanej nadwyżki.

Upoważniony sprzedawca wyrobów tytoniowych, który albo zmniejsza zawartą w opakowaniu ilość sztuk lub wagę wyrobów, albo zmienia jakość wyrobów w opakowaniu, ulega karze pieniężnej od pięćdziesięciu do trzech tysięcy złotych i karze konfiskaty przedmiotu przestępstwa niezależnie od odpowiedzialności z powszechnej ustawy karnej.

Winni naruszenia innych przepisów o koncesjonowanej sprzedaży wyrobów tytoniowych ulegają karze pieniężnej porządkowej od dziesięciu do trzystu złotych.

e) Niezgłoszenie zapasów w razie podwyższenia ceny wyrobów tytoniowych.

Winni niezgłoszenia zapasów, od których należała się dopłata różnicy cen pomiędzy dotychczasową a podwyższoną ceną wyrobów tytoniowych, ulegają karze pieniężnej w wysokości czterokrotnej przypadającej od niezgłoszonych wyrobów dopłaty różnicy tych cen, oraz karze konfiskaty zatajonych wyrobów.

f) Inne naruszenia ustawy o monopolu tytoniowych.

Winni wyprowadzenia z fabryki lub ze składu monopolowego surowca tytoniowego lub wyrobów tytoniowych w sposób, powodujący dla Skarbu Państwa utratę należnego zysku monopolowego, ulegają karze pieniężnej w wysokości dwukrotnej wartości tego surowca, względnie wyrobów, oraz karze konfiskaty tych przedmiotów.

Winni gromadzenia wyrobów tytoniowych ponad, normę, ustanowioną przez Ministra Skarbu, ulegają karze konfiskaty zapasów, przekraczających normę.

Winni wytwarzania, zbycia lub nabycia surogatów tytoniowych bez uzyskania przepisanego pozwolenia ulegają karze pieniężnej w wysokości do jednokrotnej wartości tych surogatów oraz karze konfiskaty przedmiotu przestępstwa.

Winni naruszenia innych przepisów ustawy o monopolu tytoniowym oraz wydanych na jej podstawie rozporządzeń ulegają karze pieniężnej porządkowej od dwudziestu do dwóch tysięcy złotych.