Rozdział 4 - Kary pieniężne w szczególności. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Rozdział  IV.

Kary pieniężne w szczególności.

Art.  13.

§1. Kar pieniężnych, ustanowionych w wielokrotności podatku lub opłaty wartości przedmiotu, ceny monopolowej przedmiotu i t. d. nie można wymierzać poniżej dziesięciu złotych, choćby ustanowiona wielokrotność kwoty tej nie dosięgła.

§ 2. Jeśli podstawę wielokrotności da się ustalić tylko w przybliżeniu, oblicza się karę pieniężną według tak ustalonej podstawy przy zastosowaniu postanowień § 1.

§ 3. Jeśli jednak podstawy wielokrotności nie da się oznaczyć nawet w przybliżeniu, wówczas wymierza się karę: w wypadkach, przewidzianych w art. 1 p. 1 i 12, od dwudziestu złotych do dwudziestu tysięcy złotych, w pozostałych zaś wypadkach - od dwudziestu złotych do pięciu tysięcy złotych.

Art.  14.

Jeśli podstawą oznaczenia kary pieniężnej jest podatek lub inna opłata państwowa, a łącznie z tym podatkiem (opłatą) pobierany jest dodatek na rzecz związków komunalnych, wówczas za podstawę oznaczenia kary przyjmuje się podatek (opłatę) wraz z dodatkiem.

Art.  15.

§1. Jeśli podstawą oznaczenia kary pieniężnej jest wartość przedmiotu przestępstwa, to wartość tę przyjmuje się przy przedmiotach monopolowych według cen monopolowych, zaś jako wartość innych przedmiotów przyjmuje się według uznania władzy albo cenę, wykazaną wiarogodnemi dokumentami handlowemi z miejsca pochodzenia przedmiotu przestępstwa, albo, w braku takich dokumentów, cenę według oszacowania, dokonanego na podstawie cen na najbliższym rynku handlowym, albo wreszcie cenę sprzedaży przedmiotu, o ile sprzedaż nastąpiła przed orzeczeniem kary.

§ 2. W przypadkach oszacowania miarodajna będzie cena w czasie popełnienia przestępstwa, przy uwzględnieniu ówczesnego stanu przedmiotu.

Art.  16.

Kary pieniężne wpływają na rzecz Skarbu Państwa.