Rozdział 12 - Przedawnienie. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc
Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Rozdział  XII.

Przedawnienie.

§1.
Przedawnienie ścigania następuje, jeśli postępowania karnego nie wszczęto, w okresie:
  1)
trzechletnim przy wszystkich przestępstwach, podlegających niniejszej ustawie, z wyjątkiem przestępstw porządkowych, i
  2)
jednorocznym przy przestępstwach porządkowych.
§  2.
Za wszczęcie postępowania karnego uważa się jakąkolwiek czynność władzy skarbowej lub sądowej, podjętą celem ustalenia przestępstwa.
§  3.
Okres przedawnienia liczy się od dnia popełnienia przestępstwa.
§1.
Mimo wszczętego już postępowania nie można w żadnej instancji wydać ani wyroku skazującego, ani skazującego orzeczenia karnego, jeśli od dnia popełnienia przestępstwa upłynęły potrójne okresy, podane w poprzednim artykule dla przedawnienia ścigania.
§  2.
Przepis ten nie ma zastosowania w postępowaniu kasacyjnem.
§1.
Mimo wydanego wyroku lub orzeczenia kara nie może być wykonana, jeśli przed upływem podwójnych okresów, wymienionych w art. 40, licząc od dnia wydania wyroku lub orzeczenia, nie rozpoczęto wykonania kary.
§  2.
W tym przypadku gaśnie też odpowiedzialność w charakterze osoby trzeciej, chyba, że kary nie wykonano z powodu nieobecności skazanego w kraju.
§1.
Poza postanowieniami art. 40 - 42 przedawnienie ani nie zależy od żadnych innych warunków, ani nie ulega zawieszeniu (wstrzymaniu) lub przerwie z innych powodów.
§  2.
Przedawnienie umarza wszelkie kary, jednak przedmioty, których zwrot byłby naruszeniem zakazów ustawowych, ulegną konfiskacie mimo przedawnienia.