Art. 215. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Art.  215.

§1. W razie zbiegu przestępstwa, podlegającego niniejszej ustawie, z przestępstwem, podlegającem osądzeniu według innego postępowania sądowego, każde z tych przestępstw ulega rozpoznaniu niezależnie od drugiego.

§ 2. 5  W takich jednak przypadkach zbiegu czy to jednoczynowego (art. 22), czy to wieloczynowego, gdy czyny odnośne pozostają ze sobą w związku, sąd okręgowy (wydział karny skarbowy) może zarządzić łączne rozpoznanie i osądzenie spraw przed wydziałem karnym skarbowym tak, gdy wszystkie należą do właściwości sądu okręgowego, jak wówczas, gdy jedne należą do tego sądu, inne do sądu grodzkiego. W przypadku tym sąd (wydział karny skarbowy) stosuje do obu rodzajów przestępstw przepisy kodeksu postępowania karnego przy odpowiedniem zastosowaniu odnośnie do przestępstwa, ulegającego ukaraniu wedle niniejszej ustawy, postanowień art. 216 - 226 i art. 227; przepisy art. 225 stosuje się jednak tylko wówczas, gdy okoliczność, którą stwierdza protokół, dotyczy wyłącznie przestępstwa, podlegającego karze wedle niniejszej ustawy; protokóły, odczytywane na zasadzie art. 226 można uwzględnić jako dowody także co do przestępstwa, nie podlegającego niniejszej ustawie, o ile treść protokółu dotyczy określenia przedmiotu przestępstwa (jego jakości, ilości, wartości, miejsca ujęcia, pochodzenia i t. p.).

§ 3.  Postanowienia § 2 nie mają zastosowania, jeśli pozostające w zbiegu przestępstwo należy do właściwości sądów przysięgłych; w tym razie rozpoznanie każdej z tych spraw następuje oddzielnie.

§ 4. Postanowienia § 2 stosuje się odpowiednio w sądzie grodzkim, o ile zbiegające się przestępstwa należą do jego właściwości.

⁵ Art. 215 § 2 zmieniony przez art. 3 pkt 2 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 23 sierpnia 1932 r. zmieniającego niektóre przepisy postępowania karnego (Dz.U.32.73.662) z dniem 1 września 1932 r.