Art. 171. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Art.  171. ²

§1.  Zaprzysiężenie świadków jest w postępowaniu skarbowem niedopuszczalne. Świadka należy uprzedzić o odpowiedzialności karnej za niezgodne z prawdą zeznanie (art. 140 kodeksu karnego 1932 r.).

"Przyrzekam, że zeznawać będę szczerą prawdę wedle najlepszej wiedzy i sumienia, niczego nie przemilczę, ani też nic nie dodam."

§ 2. W razie konieczności zaprzysiężenia świadka w toku dochodzenia skarbowego, władza skarbowa odnosi się o przesłuchanie świadka pod przysięgą do sądu grodzkiego miejsca jego zamieszkania lub pobytu.

§ 3. W ten sam sposób postępuje władza skarbowa, jeśli świadek, stawiwszy się na jej wezwanie, odmawia zeznań bez prawnej podstawy.

² Art. 171 zmieniony przez art. 15 § 2 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 11 lipca 1932 r. Przepisy wprowadzające kodeks karny i prawo o wykroczeniach (Dz.U.32.60.573) z dniem 1 września 1932 r.