Art. 167. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Art.  167.

§1. Władza skarbowa wzywa obwinionego do przesłuchania, nadmieniając w wezwaniu, że mimo jego niestawiennictwa nastąpi wydanie orzeczenia. Jeśli przesłuchanie obwinionego jest konieczne dla celów dochodzenia, władza w wezwaniu zaznaczy, że stawiennictwo jego jest obowiązkowe.

§ 2. Wezwanie doręczone ma być do rąk własnych obwinionego; doręczenie zastępcze ma nastąpić stosownie do przepisów kodeksu postępowania karnego.

§ 3. Niestawiennictwo obwinionego pociąga za sobą wydanie zaocznego orzeczenia albo zarządzenie przymusowego dostawienia obwinionego przez organa władzy skarbowej lub policyjnej albo wreszcie postąpienie w myśl art. 138 p. 3.

§ 4. Jeśli przewidziana kara nie przeniesie kwoty dwustu złotych, władza nie wzywa obwinionego, chyba, że uzna przesłuchanie za konieczne, albo że nie sporządzono protokółu karnego w myśl art. 148 § 2.

§ 5. Obwinionemu należy przy przesłuchaniu podać, o jaki czyn jest posądzony, jeśli uprzednio nie spisano protokółu karnego.