Dział 3 - POSTĘPOWANIE PRZED SĄDEM. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.22.103 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 12 stycznia 1999 r.

DZIAŁ  III.

POSTĘPOWANIE PRZED SĄDEM.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

Art.  254. 

Postępowanie przed sądem toczy się według przepisów Kodeksu postępowania karnego, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej ustawy.

Art.  255.  ²⁸³

§ 1. Sąd rejonowy rozpoznaje w trybie uproszczonym także sprawy skierowane na drogę postępowania sądowego stosownie do art. 208 § 2.

§ 2. Postępowania uproszczonego nie stosuje się w wypadkach określonych w art. 470 Kodeksu postępowania karnego oraz w razie popełnienia przestępstwa skarbowego w okolicznościach wymienionych w art. 25 § 1 lub art. 26 § 2 niniejszej ustawy.

Art.  256. 

§ 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe rozpoznawane przez sądy oskarżycielem publicznym może być również finansowy organ orzekający lub organ dochodzenia. Do tych czynności finansowy organ orzekający lub organ dochodzenia deleguje swojego przedstawiciela, który działa obok lub zamiast prokuratora. Do przedstawiciela stosuje się art. 135 i 136.

§ 2. W postępowaniu przed sądem wojskowym oskarżycielem publicznym jest wyłącznie prokurator wojskowy.

§ 3. Jeżeli przepisy Kodeksu postępowania karnego przewidują obowiązek zawiadamiania oskarżyciela publicznego o terminach czynności lub doręczania mu odpisów orzeczeń, obowiązek ten w sprawach karnych skarbowych obejmuje również zawiadamianie finansowego organu orzekającego lub organu dochodzenia i doręczanie mu odpisów orzeczeń.

§ 4. 284  W sprawach karnych skarbowych nie stosuje się art. 90 i 91 Kodeksu postępowania karnego.

Art.  257. 

Jeżeli sąd, przed którym sprawa się toczy, stwierdzi, że w sprawie należącej do właściwości sądu rozstrzygnięcie wydał finansowy organ orzekający, może uchylić to rozstrzygnięcie postanowieniem.

Art.  258.  ²⁸⁵

 Protokoły przesłuchania oskarżonego, odpowiedzialnego posiłkowo, świadków i biegłych, jak również inne dokumenty postępowania przygotowawczego wolno odczytywać na rozprawie w warunkach określonych w art. 389 i 391-394 Kodeksu postępowania karnego.

Art.  259. 

Artykuł 166 stosuje się odpowiednio do postanowień sądu o zabezpieczeniu.

Art.  260.  ²⁸⁶

 W wypadkach określonych w art. 6 § 2-4 stosuje się odpowiednio art. 569-577 Kodeksu postępowania karnego. Jeżeli przedmiotem rozstrzygnięcia jest wyłącznie kwestia, która z orzeczonych kar grzywny podlega wykonaniu, stosuje się odpowiednio art. 243 niniejszej ustawy oraz art. 569 Kodeksu postępowania karnego.

Rozdział  2.

Odpowiedzialni posiłkowo i interwenienci.

Art.  261. 

W postępowaniu przed sądem stroną jest również osoba odpowiedzialna posiłkowo oraz interwenient. Artykuły 139-141 stosuje się odpowiednio.

Art.  262. 

Nie usprawiedliwione niestawiennictwo osoby odpowiedzialnej posiłkowo lub jej pełnomocnika nie jest przeszkodą do przeprowadzenia rozprawy i wydania wyroku.

Art.  263.  ²⁸⁷

 Kasację może wnieść również odpowiedzialny posiłkowo lub interwenient. Przepis art. 393² Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio.

Art.  264. 

§ 1. Do osoby odpowiedzialnej posiłkowo stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach postępowania karnego, dotyczące oskarżonego.

§ 2. W razie nieuwzględnienia interwencji koszty wynikłe z jej zgłoszenia ponosi interwenient.

Rozdział  3.

Postępowanie w sprawach skierowanych na drogę postępowania sądowego na żądanie strony.

Art.  265.  ²⁸⁸

 Jeżeli sąd uzna, że skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego nie było zasadne, zwraca sprawę organowi, od którego ją otrzymał. Na postanowienie o zwrocie sprawy przysługuje zażalenie finansowemu organowi orzekającemu oraz stronie, która żądała skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Art.  266. 

Zażalenie na postanowienie finansowego organu orzekającego o odmowie przyjęcia żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego oraz zażalenie na odmowę przywrócenia terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia rozpoznaje sąd.

Art.  267. 

§ 1. Orzeczenie karne zastępuje w postępowaniu sądowym akt oskarżenia.

§ 2. W razie cofnięcia do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, postępowanie sądowe ulega umorzeniu, a orzeczenie karne staje się prawomocne. Koszty postępowania karnego przed sądem ponosi strona, która cofnęła żądanie.

Art.  268. 

§ 1. Sąd nie jest związany treścią orzeczenia karnego.

§ 2. 289  Na rozprawie wolno odczytywać akta sprawy przekazanej sądowi. Przepis art. 512 § 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.

§ 3. W razie zwrotu sprawy do postępowania przygotowawczego finansowy organ orzekający lub organ dochodzenia po uzupełnieniu tego postępowania:

1) podtrzymuje wydane orzeczenie karne lub

2) sporządza akt oskarżenia stosownie do art. 187 § 1, jeżeli w wyniku uzupełniającego postępowania przygotowawczego okaże się, że sprawa należy do właściwości sądów, albo

3) postępowanie umarza.

Art.  269.  ²⁹⁰

 Od orzeczeń sądu wydanych w pierwszej instancji przysługują stronom środki odwoławcze na zasadach ogólnych. Wyrok wydany w sprawie o wykroczenie skarbowe nie podlega zaskarżeniu; nie dotyczy to wypadku, gdy sąd orzekł na niekorzyść obwinionego.

Art.  270. 

§ 1. 291  Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio przy rozpoznawaniu przez sąd wniosku o rozstrzygnięcie sprawy przepadku przedmiotów czynu zabronionego (art. 190 § 5) oraz zażalenia na postanowienie o warunkowym umorzeniu postępowania (art. 192 § 3). Sprawy te sąd rozpoznaje na posiedzeniu.

§ 2. Na postanowienie sądu co do przepadku przedmiotów czynu zabronionego przysługuje zażalenie. Na postanowienie sądu co do warunkowego umorzenia postępowania zażalenie nie przysługuje.

Rozdział  4.

Postępowanie w stosunku do nieobecnych.

Art.  271. 

W wypadkach określonych w art. 222 postępowanie sądowe może toczyć się podczas nieobecności oskarżonego lub odpowiedzialnego posiłkowo. Artykuły 223-226 stosuje się odpowiednio.

Art.  272. 

Nie stosuje się przepisów o postępowaniu w stosunku do nieobecnych, jeżeli oskarżony ukrył się po przesłaniu aktu oskarżenia do sądu lub po skierowaniu sprawy na drogę postępowania sądowego, a także wówczas, gdy w toku postępowania przed sądem ustalono miejsce zamieszkania lub pobytu oskarżonego w kraju.

Art.  273. 

§ 1. O zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych sąd wydaje postanowienie.

§ 2. 292  Sąd wyznacza nieobecnemu oskarżonemu obrońcę z urzędu. Udział obrońcy także w rozprawie odwoławczej jest obowiązkowy.

§ 3. 293  Jeżeli odpowiedzialny posiłkowo, nie mający pełnomocnika, jest nieobecny, sąd zwraca się do właściwej okręgowej rady adwokackiej lub innego właściwego organu o wyznaczenie pełnomocnika. Wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego dla nieobecnego odpowiedzialnego posiłkowo jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa.

Rozdział  5.

Wykonanie orzeczeń sądu.

Art.  274.  ²⁹⁴

§ 1. Wykonanie orzeczeń sądu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe odbywa się według przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej ustawy. Przepis art. 238 § 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

§ 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe właściwy do wykonywania orzeczeń wydanych przez sąd jest sąd rejonowy, w którego okręgu orzeczenie jest albo ma być wykonywane. Przepisy art. 13 § 1 i 3 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio.

Art.  274a.  ²⁹⁵

§ 1. W razie gdy grzywna została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji tylko w części albo tylko w części wykonana w formie pracy społecznie użytecznej, sąd określa wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności według zasad przewidzianych w art. 12¹.

§ 2. Od zastępczej kary pozbawienia wolności lub wykonywania pracy społecznie użytecznej skazany może się w każdym czasie zwolnić przez złożenie kwoty pieniężnej przypadającej jeszcze do uiszczenia tytułem grzywny.

§ 3. W uzasadnionych wypadkach sąd może na wniosek skazanego, wobec którego orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, zamienić tę karę na wykonanie pracy społecznie użytecznej. W takim wypadku art. 12¹ stosuje się odpowiednio. Ponowna zamiana zastępczej kary pozbawienia wolności na wykonanie pracy społecznie użytecznej jest niedopuszczalna.

§ 4. Jeżeli skazany uiścił w wymaganym terminie co najmniej połowę grzywny, a egzekucja pozostałej części okazała się bezskuteczna, sąd, zarządzając wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, może określić jej wymiar stosując, zgodnie z art. 12¹, przeliczenie korzystniejsze dla skazanego od przeliczenia przyjętego w wyroku. Przepis stosuje się odpowiednio do wykonywania pracy społecznie użytecznej.

Art.  274b.  ²⁹⁶

 Do odroczenia uiszczenia grzywny lub rozłożenia jej na raty sąd stosuje odpowiednio art. 244 § 3.

Art.  275.  ²⁹⁷

§ 1. W razie skazania sprawcy na karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej, uchylaniem się skazanego od odbywania kary (art. 65 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego) jest również niezapłacenie uszczuplonej należności państwowej w terminie oznaczonym w wyroku.

§ 2. Jeżeli skazany uchyla się od odbycia kary ograniczenia wolności, sąd zamienia ją na zastępczą karę grzywny, przyjmując miesiąc ograniczenia wolności za równoważny grzywnie w wysokości od 75 do 2.250 złotych.

§ 3. Jeżeli orzeczenie zastępczej kary grzywny byłoby niecelowe z uwagi na brak możliwości jej uiszczenia lub ściągnięcia w drodze egzekucji, sąd określa zastępczą karę pozbawienia wolności przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności odpowiada 15 dniom pozbawienia wolności. Przepisy art. 65 § 3-6 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio.

Art.  275a.  ²⁹⁸

 W razie stosowania środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, sąd nie może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązku uiszczenia należności państwowej albo od jego wykonania zwolnić.

Art.  276. 

§ 1. 299  Przepis art. 25 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się również do egzekucji kary pieniężnej za wykroczenia skarbowe oraz do egzekucji równowartości przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego.

§ 2. Przy egzekucji kary pieniężnej za wykroczenie skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji grzywny.

§ 3. 300  Do wykonywania orzeczeń w części dotyczącej ściągnięcia równowartości przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego stosuje się odpowiednio art. 44 i 49-51 Kodeksu karnego wykonawczego.

Art.  277.  ³⁰¹

§ 1. W razie skazania za przestępstwo skarbowe popełnione w okolicznościach określonych w art. 25 § 1 pkt 1 albo w art. 26 § 2 przy egzekucji kary grzywny, przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego oraz przy egzekucji kosztów sądowych stosuje się art. 25 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego.

§ 2. W razie orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych organ egzekucyjny określony w art. 27 Kodeksu karnego wykonawczego prowadzi również egzekucję orzeczonej równocześnie grzywny lub równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa, łącznie z obciążającymi skazanego kosztami sądowymi, jeżeli dokonał uprzednio ich zabezpieczenia.

Art.  278.  ³⁰²

§ 1. Jeżeli zabezpieczenia przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego dokonał uprzednio urząd celny lub inspekcja celna, sąd kieruje orzeczenie do tych organów w celu wykonania w części dotyczącej przepadku.

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się w razie jednoczesnego skazania na przepadek osiągniętych korzyści majątkowych.

²⁸³ Art. 255 zmieniony przez art. 1 pkt 125 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁸⁴ Art. 256 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 126 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁸⁵ Art. 258 zmieniony przez art. 1 pkt 127 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁸⁶ Art. 260 zmieniony przez art. 1 pkt 128 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁸⁷ Art. 263 zmieniony przez art. 1 pkt 129 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁸⁸ Art. 265 zmieniony przez art. 1 pkt 130 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁸⁹ Art. 268 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 131 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁰ Art. 269 zmieniony przez art. 1 pkt 132 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹¹ Art. 270 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 133 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹² Art. 273 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 134 lit. a) ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹³ Art. 273 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 134 lit. b) ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁴ Art. 274 zmieniony przez art. 1 pkt 135 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁵ Art. 274a dodany przez art. 1 pkt 136 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁶ Art. 274b dodany przez art. 1 pkt 136 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁷ Art. 275 zmieniony przez art. 1 pkt 137 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁸ Art. 275a dodany przez art. 1 pkt 138 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

²⁹⁹ Art. 276 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 139 lit. a) ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

³⁰⁰ Art. 276 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 139 lit. b) ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

³⁰¹ Art. 277 zmieniony przez art. 1 pkt 140 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.

³⁰² Art. 278 zmieniony przez art. 1 pkt 141 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.