Art. 49. - Ustawa Emerytalna funkcjonarjuszów państwowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.70.466

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1921 r.

Art.  49. ¹⁴

Ma c/as pobierania przez funkcjonarjuszów państwowych w służbie czynnej dodatku drożyźnianego, przyznaje się dodatek drożyźnianego, również emerytom, tudzież wdowom i sierotom po funkcjonarjuszach państowych i emerytach.

Dodatek drożyźniany wymierza się:

a) emerytom według norm art. 14 od każdoczesnego przypadającego na dany stopień służby dodatku drożyźnianego jak dla funkcjonarjuszy państwowych w służbie czynnej, nie wyższy jednak od stawki dla małej rodziny;

b) wdowom w wysokości pięćdziesięciu procent (50%) dodatku drożyźnianego, przypadającego na emeryturę zmarłego męża;

c) sierotom w wysokości 1/2 względnie l/4 lub l/6 (art. 24 i 25) dodatku drożyźnianego, przypadającego matce.

Emerytom, wdowom i sierotom, wymienionym w art. 43 i 46, wymierza się dodatek drożyźniany w wysokości siedemdziesiąt pięć procent (75%) powyższego normalnego dodatku drożyźnianego.

Mnożnik dodatku drożyźnianego oblicza się wedle rzeczywistego starego miejsca zamieszkania, nie może jednak przewyższać średniej arytmetycznej między najniższą a najwyższą klasą dodatku drożyźnianego,

¹⁴ Art. 49 zmieniony przez art. 14 ustawy z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz.U.22.65.583) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1921 r.