Art. 38. - Ustawa Emerytalna funkcjonarjuszów państwowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.70.466

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1921 r.

Art.  38. ⁷

Wdowie po funkcjonarjuszu państwowym, zmarłym w czynnej służbie, albo na emeryturze, należy się niezależnie od zaopatrzenia, przewidzianego w art. 22, 23 i 37, pośmiertne w wysokości trzymiesięcznego pełnego uposażenia w służbie czynnej lub na emeryturze, pobieranego ostatnio przez zmarłego, o ile w chwili jego śmierci żyła z nim w wspólności małżeńskiej.

Pośmiertne w tej samej wysokości należy się ślubnym i uprawnionym dzieciom, o ile matka w chwili śmierci ojca nie żyła z nim w wspólności małżeńskiej lub wcześniej zmarła.

Pod temi samami warunkami przyznaje się pośmiertne wdowcowi, względnie ślubny n i uprawnionym dzieciom po funkcjonarjuszu-kobiecie.

W braku wyżej wymienionych członków rodziny może być pośmiertne w tej, samej wysokości przyznane również dalszym krewnym lub też innym osobom, na pokrycie kosztów leczenia i pogrzebu, o ile zmarły nie zostawił dostatecznego ruchomego lub nieruchomego majątku.

⁷ Art. 38 zmieniony przez art. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz.U.22.65.583) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1921 r.