Rozdział 6 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Ustawa dewizowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.21.133

Akt utracił moc

Wersja od: 5 maja 1952 r.

Rozdział  6.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  38.

Jeżeli w postępowaniu karnym lub cywilnym, administracyjnym, zabezpieczającym bądź egzekucyjnym, wszczętym przed dniem wejścia w życie ustawy, zapadło prawomocne orzeczenie wydania stronie wartości dewizowych, podlegających zgłoszeniu, władza - w której dyspozycji pozostają te wartości - przekaże je instytucji, uprawnionej do przyjmowania zgłoszeń, z równoczesnym zawiadomieniem o tym strony zainteresowanej.

Art.  39.

Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc:

1) dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 kwietnia 1936 r. w sprawie obrotu pieniężnego z zagranicą oraz obrotu zagranicznymi i krajowymi środkami płatniczymi (Dz. U. R.P. z 1938 r. Nr 86, poz. 584 i z 1939 r. Nr 87, poz. 549),

2) ustawa z dnia 26 kwietnia 1950 r. o zgłaszaniu zobowiązań wobec zagranicy oraz znajdującego się w kraju mienia cudzoziemców (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 182),

3) ustawa z dnia 28 października 1950 r. o zakazie posiadania walut obcych, monet złotych, złota i platyny oraz zaostrzeniu kar za niektóre przestępstwa dewizowe (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 460).

Art.  40.

Rozporządzenia, wydane na podstawie przepisów dotychczasowych - jeżeli nie są sprzeczne z postanowieniami niniejszej ustawy - zachowują moc do chwili zastąpienia ich nowymi rozporządzeniami, opartymi na tej ustawie.

Art.  41.

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Finansów oraz zainteresowanym ministrom.

Art.  42.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia jej ogłoszenia.