Ustawa budżetowa na rok 1983.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.44.288

Akt utracił moc
Wersja od: 30 grudnia 1982 r.

USTAWA BUDŻETOWA NA ROK 1983
z dnia 29 grudnia 1982 r.

1.
Ustala się dochody budżetu Państwa w wysokości

2.484.497.704 tys. zł

z tego:

1)
wpłaty przedsiębiorstw i innych jednostek gospodarczych 1.799.339.762 tys. zł
2)
wpłaty instytucji finansowych i ubezpieczeniowych 59.178.806 tys. zł
3)
składki na ubezpieczenia społeczne 115.054.900 tys. zł
4)
wpłaty jednostek świadczących usługi socjalne i kulturalne 15.159.246 tys. zł
5)
wpłaty jednostek administracji państwowej, wymiaru

sprawiedliwości, prokuratury, bezpieczeństwa publicznego

i obrony narodowej 15.798.530 tys. zł

6)
podatki i opłaty od gospodarki nie uspołecznionej 26.340.700 tys. zł
7)
podatki i opłaty od ludności 20.006.800 tys. zł
8)
pozostałe dochody 81.018.960 tys. zł
9)
lokata w budżecie pozostałości środków Państwowego Funduszu

Aktywizacji Zawodowej 30.000.000 tys. zł

10)
dochody nie rozdzielone na poszczególne działy, tytuły

i województwa 322.600.000 tys. zł

2.
Ustala się wydatki budżetu Państwa w wysokości 2.635.857.550 tys. zł

z tego:

1)
finansowanie przedsiębiorstw i innych jednostek gospodarczych 1.071.309.106 tys. zł
2)
nauka 28.029.597 tys. zł
3)
oświata i wychowanie 233.470.789 tys. zł
4)
kultura i sztuka 38.410.503 tys. zł
5)
ochrona zdrowia, opieka społeczna, kultura fizyczna i sport

oraz turystyka i wypoczynek 263.762.015 tys. zł

6)
ubezpieczenia społeczne 296.074.240 tys. zł
7)
obrona narodowa 191.119.053 tys. zł
8)
administracja, wymiar sprawiedliwości, prokuratura i bezpieczeństwo

publiczne 123.374.946 tys. zł

9)
pozostałe wydatki bieżące 19.051.236 tys. zł
10)
wydatki celowe nie rozdzielone na działy i województwa 28.711.487 tys. zł
11)
wydatki na inwestycje i remonty kapitalne 317.544.578 tys. zł
12)
rezerwa Rady Ministrów 25.000.000 tys. zł
3.
Niedobór budżetu wynosi 151.359.846 tys. zł.
4.
Upoważnia się Ministra Finansów do zaciągnięcia w Narodowym Banku Polskim kredytu na pokrycie niedoboru budżetu.
5.
Jeżeli przebieg realizacji budżetu Państwa wskazywałby na przekroczenie niedoboru, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów podejmie działania zmierzające do wygospodarowania odpowiednich dochodów oraz wdrożenia stosownych programów oszczędnościowych w zakresie wydatków budżetowych. W tym wypadku upoważnia się Radę Ministrów także do dokonania zmiany wielkości środków wyrównawczych dla budżetów terenowych.

Ustala się w zakresie budżetu centralnego:

dochody w wysokości 2.321.913.961 tys. zł

wydatki w wysokości 2.473.273.807 tys. zł

w tym:

rezerwę Rady Ministrów w wysokości 25.000.000 tys. zł

zgodnie ze szczegółowym podziałem ustalonym w załączniku nr 1.

1.
Ustala się w zakresie budżetów terenowych na 1983 r.:
-
udziały w dochodach budżetu centralnego ustalane w stosunku procentowym do wartości sprzedaży detalicznej towarów i usług przez jednostki gospodarki uspołecznionej w wysokości 250.286.454 tys. zł
-
dotacje celowe w wysokości 159.529.209 tys. zł

w tym:

dotacja celowa na inwestycje w wysokości 123.208.400 tys. zł

-
dotacje wyrównawcze w wysokości 30.236.258 tys. zł

zgodnie z załącznikiem nr 2.

2.
Kwoty dochodów własnych budżetów terenowych z części podatku od płac stanowiące podstawę do rozliczeń, o których mowa w art. 9 ust. 2 lub w ust. 3, określone są w załączniku nr 3.
3.
Minister Finansów ustali zasady naliczania udziałów oraz przekazywania z budżetu centralnego dotacji, o których mowa w ust. 1.
1.
Ustala się dla przedsiębiorstw państwowych i organizacji spółdzielczych ogólną kwotę dotacji przedmiotowych na finansowanie produkcji wyrobów i świadczenia usług sprzedawanych odbiorcom krajowym w wysokości 441.078 mln zł.
2.
Upoważnia się Radę Ministrów do zwiększenia kwoty określonej w ust. 1 w ramach ogólnej kwoty wydatków ustalonych w niniejszej ustawie.
3.
Rada Ministrów określi grupy wyrobów i usług dotowanych z budżetu.
4.
Minister Finansów ustali stawki dotacji do wyrobów i usług, o których mowa w ust. 3, oraz dokona w odpowiednich częściach budżetu zmiany kwot dotacji, dostosowując je do ogólnej kwoty określonej w ust. 1.
1.
Dodatkowe kredyty zwiększające ogólną kwotę wydatków ustalonych w niniejszej ustawie mogą być uchwalone przez Sejm.
2.
Przeniesienia kredytów między częściami i działami budżetu centralnego mogą być dokonywane z rezerw budżetowych oraz w wypadkach przewidzianych w art. 4 ust. 2 i art. 18.

Ustala się etaty:

-
dla administracji państwowej objętej budżetem centralnym, wymiaru sprawiedliwości i prokuratury,
-
dla administracji państwowej objętej budżetami terenowymi,

zgodnie z załącznikiem nr 4.

1.
Dochodami własnymi budżetów terenowych są:
1)
wpłaty przedsiębiorstw terenowych, spółdzielni zrzeszonych w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy i Biura Handlu Zagranicznego Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego "Locum", z wyłączeniem podatku od płac oraz innych wpłat, które z mocy odrębnych przepisów stanowią dochody budżetu centralnego,
2)
opłaty za świadczenia i usługi wykonywane przez jednostki budżetowe podporządkowane radom narodowym oraz pobierane przez te jednostki i urzędy terenowych organów administracji państwowej dochody o charakterze administracyjnym i majątkowym, z wyjątkiem opłat za świadczenia społecznych zakładów służby zdrowia udzielane cudzoziemcom dewizowym i dochodów ze sprzedaży administrowanych przez Narodowy Bank Polski depozytów rzeczowych, stanowiących dochód budżetu centralnego.
3)
wpłaty podporządkowanych radom narodowym zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych oraz jednostek budżetowych w zakresie działalności finansowanej w formie środków specjalnych,
4)
wpływy z grzywien i kar orzeczonych w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, w postępowaniu karnym skarbowym oraz w szczególnych postępowaniach administracyjnych, w których organami orzekającymi są terenowe organy administracji państwowej lub wojewódzkie (miejskie w miastach stopnia wojewódzkiego) komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej.
2.
Dochodami własnymi budżetów terenowych stopnia podstawowego, poza dochodami wymienionymi w ust. 1, są:
1)
podatek od nieruchomości od jednostek gospodarczych; podatek pobierany jest według miejsca położenia nieruchomości,
2)
podatek gruntowy, z wyjątkiem części podlegającej przekazaniu na Fundusz Rozwoju Rolnictwa,
3)
wpłaty na rzecz Państwowego Funduszu Ziemi oraz opłaty: melioracyjne, elektryfikacyjne i za budowę urządzeń wodnych,
4)
podatki obrotowy i dochodowy od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, z wyjątkiem podatków od osób fizycznych i prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą oraz od zagranicznych podmiotów gospodarczych, prowadzących działalność gospodarczą na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
5)
podatki: od wynagrodzeń, wyrównawczy, od spadków i darowizn oraz podatki i opłaty pobierane na podstawie przepisów o niektórych podatkach i opłatach terenowych,
6)
opłata skarbowa,
7)
inne opłaty, poza wymienionymi w pkt 3, 5 i 6, pobierane przez jednostki organizacyjne podporządkowane radom narodowym stopnia podstawowego i przez urzędy terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego,
8)
podatek dochodowy od banków spółdzielczych,
9)
podatek scalony od kółek rolniczych, spółdzielni kółek rolniczych i innych jednostek organizacyjnych zrzeszonych w Krajowym Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych oraz rolniczych spółdzielni produkcyjnych zrzeszonych w Centralnym Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych,
10)
podatki od organizacji społecznych innych niż jednostki spółdzielcze i kółka rolnicze, z wyjątkiem podatku od płac,
11)
podatek scalony i inne wpłaty pobierane od spółek wodnych i ich związków, z wyjątkiem podatku od płac,
12)
wpływy ze spłat zaległości zniesionych podatków oraz należności z nimi zrównanych, jeżeli stanowiły dochody budżetów terenowych przed ich zniesieniem.
3.
Dochodami własnymi budżetów województw, poza dochodami wymienionymi w ust. 1, są:
1)
wpłaty 70% podatku od płac,
2)
wpłaty z zysku powszechnych kas oszczędności w wysokości 0,5% stanu wkładów oszczędnościowych zgromadzonych na koniec roku,
3)
podatek obrotowy od przedsiębiorstw prowadzących gry losowe, rozliczających się z budżetami terenowymi,
4)
inne opłaty, poza wymienionymi w ust. 1 pkt 2, pobierane przez jednostki organizacyjne podporządkowane wojewódzkim radom narodowym i przez urzędy terenowych organów administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.
4.
Dochodami budżetów województw są również udziały w dochodach budżetu centralnego ustalane w stosunku procentowym do wartości sprzedaży detalicznej towarów i usług przez jednostki gospodarki uspołecznionej objęte planem centralnym i terenowym.
5.
Wojewódzka rada narodowa może ustalać udziały lub wpłaty wyrównawcze:
1)
budżetów terenowych stopnia podstawowego w dochodach wymienionych w ust. 3 pkt 1-3 oraz w ust. 4,
2)
budżetu wojewódzkiego w dochodach budżetów terenowych stopnia podstawowego.
6.
Jeżeli w miastach stopnia wojewódzkiego pobór niektórych dochodów skoncentrowany jest w jednym organie podatkowym, rada narodowa tego miasta może ustalić udziały w tych dochodach budżetów innych dzielnic oraz budżetu miasta stopnia wojewódzkiego.
7.
W wypadku gdy pobór podatków i opłat z obszaru działania kilku jednostek administracyjnych stopnia podstawowego jest skoncentrowany w jednej z tych jednostek, organ pobierający przekazuje pobrane kwoty na dochód właściwych budżetów terenowych. Wojewódzka rada narodowa może ustanowić zasadę rozliczeń pobranych podatków i opłat w formie odpowiednich udziałów poszczególnych jednostek administracyjnych w pobranych kwotach.

Dochody budżetowe nie będące dochodami budżetów terenowych są dochodami budżetu centralnego.

1.
Minister Finansów ustali dla budżetów województw w terminie do dnia 31 stycznia 1983 r. wysokość stawek procentowych dochodów, o których mowa w art. 7 ust. 4, oraz zasady pobierania tych dochodów.
2.
W wypadku nieosiągnięcia dochodów, o których mowa w art. 7 ust. 4, w kwotach ustalonych w załączniku nr 2 oraz dochodów własnych z tytułu części podatku od płac określonych w załączniku nr 3, Minister Finansów wyrówna z budżetu centralnego powstały niedobór do wysokości 99% tych kwot.
3.
W wypadku osiągnięcia dochodów ze źródeł określonych w art. 7 ust. 4 oraz dochodów własnych z tytułu części podatku od płac w kwotach wyższych niż ustalono w załączniku nr 2 i 3, nadwyżka w granicach 1% tych kwot pozostaje w budżecie terenowym.
1.
Terenowe organy administracji państwowej wprowadzą w uchwalonych budżetach terenowych zmiany wynikające z ustawy budżetowej.
2.
Kwoty określone w załączniku nr 2 i 3 są dla budżetów województw wiążące.
3.
Kwoty dotacji celowych na inwestycje, innych dotacji celowych i dotacji wyrównawczych, udziałów w dochodach własnych budżetów terenowych oraz kwoty wpłat wyrównawczych wynikające z uchwał budżetowych wojewódzkich rad narodowych są wiążące dla budżetów terenowych stopnia podstawowego.
4.
W budżetach terenowych źródłem pokrycia wydatków może być również nadwyżka budżetowa z lat ubiegłych, z uwzględnieniem przepisu art. 14 ust. 1.
5.
Decyzje w sprawie zmian, o których mowa w ust. 1, powinny być przedłożone radom narodowym na najbliższej sesji.

W budżetach terenowych tworzy się rezerwę budżetową na wydatki nieprzewidziane w wysokości nie niższej niż 0,5% kwoty wydatków bieżących.

1.
Terenowe organy administracji państwowej obowiązane są czuwać bieżąco nad zachowaniem równowagi budżetowej, zapewniać terminową realizację dochodów oraz zapobiegać wydatkom, które przekraczałyby kwotę osiągniętych dochodów i środków terenowego funduszu zasobowego.
2.
Minister Finansów, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, ustali częstotliwość bankowej kontroli zachowania równowagi budżetów terenowych.
1.
W wypadku uruchomienia obiektów i urządzeń w terminie późniejszym niż planowano, środki przewidziane w budżetach terenowych na 1983 r. na realizację zadań w tych obiektach i urządzeniach podlegają odpowiedniemu zmniejszeniu, a kwota, o którą zmniejsza się środki, podlega przekazaniu do końca grudnia 1983 r. do budżetu centralnego.
2.
Rodzaje obiektów (urządzeń) i zasady rozliczeń, o których mowa w ust. 1, określi Minister Finansów.
1.
Z nadwyżki budżetu terenowego osiągniętej w 1982 r.:
1)
zwraca się do budżetu centralnego środki z tytułu nie wykorzystanych dotacji celowych, z wyjątkiem dotacji celowej na remonty bieżące prywatnych domów czynszowych, która pozostaje do wykorzystania w roku 1983 zgodnie z jej przeznaczeniem,
2)
dokonuje się odpisu na terenowy fundusz zasobowy w wysokości czwartej części zrealizowanych ponadplanowych dochodów, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 2.
2.
Rady narodowe dysponują pozostałą częścią nadwyżki budżetu terenowego, przeznaczając ją na finansowanie dodatkowych potrzeb gospodarczych, socjalnych i kulturalnych oraz innych potrzeb terenowych.
1.
Terenowy fundusz zasobowy stanowi rezerwę kasową budżetu terenowego i brany jest pod uwagę przy okresowym sprawdzaniu zachowania równowagi budżetowej.
2.
Wysokość funduszu zasobowego w relacji procentowej do wydatków bieżących ustala rada narodowa.
3.
Terenowy fundusz zasobowy może być przeznaczony na:
1)
pokrycie niedoboru budżetu terenowego na koniec roku,
2)
pierwsze wyposażenie przedsiębiorstw terenowych i zakładów (brygad) remontowo-budowlanych oraz pokrycie niedoborów środków obrotowych tych jednostek,
3)
udzielanie zwrotnych zasiłków kasowych zakładom budżetowym i gospodarstwom pomocniczym.
4.
Fundusz zasobowy województwa może być przeznaczony ponadto na udzielanie w ciągu roku zwrotnych zasiłków kasowych budżetom terenowym stopnia podstawowego oraz na pokrycie niedoborów tych budżetów, jeżeli nie mogą one być wyrównane z ich funduszów zasobowych.
5.
Rada Narodowa może ustalić dolną granicę funduszu zasobowego w relacji do wydatków bieżących, poniżej której poziom funduszu nie może być zmniejszany.
6.
O przeznaczeniu terenowego funduszu zasobowego na pokrycie niedoborów budżetowych oraz na cele określone w ust. 3 pkt 2 decyduje właściwa rada narodowa, a o udzieleniu z tego funduszu zwrotnych zasiłków kasowych - terenowy organ administracji państwowej.

Rada narodowa ustala zakres i terminy składania przez terenowy organ administracji państwowej informacji o zmianach w budżecie.

Naruszeniem dyscypliny budżetowej, oprócz wypadków określonych w art. 84 ust. 2 Prawa budżetowego, jest:

1)
nierzetelne prowadzenie ewidencji księgowej, składanie nierzetelnych sprawozdań finansowych lub nieterminowe składanie tych sprawozdań,
2)
utrzymywanie nadmiernych lub niezagospodarowanie zbędnych zapasów,
3)
przekroczenie uprawnień do dokonywania zmian w budżecie lub w planie finansowym jednostek i zakładów budżetowych,
4)
niedokonanie pełnych i terminowych wpłat do budżetu przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze i jednostki budżetowe w zakresie działalności finansowanej w formie środków specjalnych.
1.
Upoważnia się Ministra Finansów do:
1)
dokonywania odpowiednich przeliczeń i przeniesień dochodów i wydatków budżetu centralnego oraz udziałów dotacji i wpłat części podatku od płac określonych dla województw w załączniku nr 2 i 3 w wypadkach wprowadzenia w ciągu roku budżetowego zmian:
-
organizacyjnych,
-
cen, taryf, kursów walut i płac,
-
zasad opodatkowania,
-
zasad systemu ekonomiczno-finansowego przedsiębiorstw i innych jednostek organizacyjnych,
2)
przenoszenia dochodów nie rozdzielonych w budżecie centralnym do poszczególnych części tego budżetu, stosownie do kształtowania się sytuacji i wyników finansowych jednostek gospodarki uspołecznionej,
3)
zmniejszenia lub zwiększenia kredytów budżetowych w wyniku weryfikacji skutków zmian cen, taryf i kursów walut,

jeżeli nie spowoduje to zwiększenia ogólnej kwoty kredytów ustalonych w niniejszej ustawie, z równoczesnym podaniem dokonanych przeniesień do wiadomości właściwych komisji sejmowych oraz Najwyższej Izby Kontroli.

2.
Upoważnia się Ministra Finansów do zmniejszania lub zwiększania - w wypadku zmian organizacyjnych - liczby etatów naczelnych, centralnych i terenowych organów administracji państwowej oraz organów wymiaru sprawiedliwości i prokuratury.

Rada Ministrów określi inwestycje centralne, które mogą być finansowane z kredytu pomimo stwierdzenia przez bank niewystarczalności środków funduszu rozwoju przedsiębiorstwa na spłatę tego kredytu, jeżeli przedsiębiorstwa te uzyskają gwarancję Ministra Finansów, że po zakończeniu tych inwestycji otrzymają pomoc z budżetu w spłacie rat kredytu.

Upoważnia się Ministra Finansów do:

1)
zmniejszenia lub zwiększenia dotacji wyrównawczej dla budżetów województw w związku ze zmianą opodatkowania podatkiem od nieruchomości od jednostek gospodarczych w wypadku istotnych zmian w strukturze terytorialnej wpływów z tego podatku,
2)
zmniejszenia dotacji wyrównawczej dla budżetów województw w związku z podziałem na województwa nie rozdzielonej kwoty dochodów z tytułu wpływów podatkowych od gospodarki nie uspołecznionej i od ludności.
1.
Uspołecznione jednostki gospodarcze rozliczają z budżetem centralnym 50% wyników przeszacowania zapasów surowców, materiałów, produkcji nie zakończonej, wyrobów gotowych i towarów (z zastrzeżeniem ust. 2) w związku ze zmianą cen urzędowych i regulowanych. Minister Finansów może określić rodzaje zapasów, które nie podlegają przeszacowaniu i rozliczaniu z budżetem.
2.
Uspołecznione jednostki handlowe rozliczają z budżetem centralnym 70% wyników przeszacowania zapasów w związku ze zmianą cen towarów, na które są ustalane ceny urzędowe i regulowane.
3.
Upoważnia się Ministra Finansów, w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego i Usług, do określenia listy towarów sprzedawanych po cenach umownych, których skutki przeszacowania zapasów w wyniku zmiany cen podlegają rozliczeniu z budżetem centralnym, w wysokości określonej w ust. 2.
4.
Minister Finansów określi szczegółowe zasady i tryb rozliczeń z budżetem, o których mowa w ust. 1-3.
5.
Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do pozarolniczej gospodarki nie uspołecznionej, z tym że zakres, zasady i tryb rozliczeń z budżetem określi Minister Finansów w drodze rozporządzenia.

Upoważnia się Ministra Finansów, na wniosek właściwego ministra, do ustanawiania dysponentami głównymi kredytów budżetowych jednostek organizacyjnych wykonujących wyodrębnione zadania w ramach określonej części budżetu centralnego.

1.
Przedsiębiorstwa państwowe i ich zrzeszenia, z wyjątkiem banków i Państwowego Zakładu Ubezpieczeń, organizacje spółdzielcze i ich związki, organizacje społeczne w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej oraz spółki tworzone przez te jednostki organizacyjne dokonują wpłat na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej z tytułu obciążenia przyrostu kwoty wynagrodzeń wypłacanych w ciężar kosztów 1983 r. w stosunku do kwoty wynagrodzeń wypłaconych w 1982 r. oraz z tytułu obciążenia kwoty nagród i premii wypłacanych z zysku do podziału.
2.
Środki wydatkowane na przyrost kwoty wynagrodzeń wypłacanych w ciężar kosztów działalności w 1983 r. w stosunku do 1982 r. podlegają obciążeniu na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej według następującej skali:
Lp.Przyrost wynagrodzeńStawka obciążenia kwoty przyrostu wynagrodzeń w %
A.Do poziomu określonego wskaźnikiem przyrostu wynagrodzeń wolnego od obciążeń0
B.Procent przyrostu wynagrodzeń ponad przyrost wolny od obciążeń:
1. do 1%25
2.ponad 1 do 2%50
3.ponad 2 do 3%75
4.ponad 3 do 4%100
5.ponad 4 do 5%200
6.ponad 5%

i każdy następny procent

300
3.
Obciążenie, o którym mowa w ust. 1, płacone jest z zysku do podziału pomniejszonego o odpis na fundusz rezerwowy.
4.
Obciążenie, o którym mowa w ust. 1, płatne jest także wówczas, gdy jednostka gospodarcza poniosła stratę.
5.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady i tryb obciążeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej, w szczególności wskaźnik przyrostu wynagrodzeń wolnych od obciążeń w zależności od tempa wzrostu produkcji (usług). Rada Ministrów określi także mierniki produkcji lub usług, a w wyjątkowych wypadkach również obciążenia na rzecz Funduszu w zależności od przyrostu przeciętnych wynagrodzeń.
6.
Wynagrodzenia z tytułu nagród i premii wypłacanych z funduszu załogi, a w jednostkach nie tworzących tego funduszu - z zysku do podziału, podlegają obciążeniu na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej według następującej skali:
Lp.Kwota wypłat nagród i premii w stosunku do kwoty wynagrodzeń wypłacanych w ciężar kosztów działalności w 1982 r.Stawka obciążenia w %
1 do 7%0
2ponad 7 do 8%200
3ponad 8% i każdy następny procent300
7.
Rada Ministrów może wprowadzać ulgi w obciążeniach na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej.
8.
Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrem Finansów określi składniki wynagrodzeń podlegające wyłączeniu od podstawy obciążeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

Z nadwyżki dochodów nad wydatkami wynikającej z rocznego rozliczenia dochodów Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej w 1983 r. pozostawia się rezerwę środków na pokrycie wydatków 1984 r., stanowiącą nie więcej niż 25% planowanych wydatków na 1983 r. Pozostała część środków tego funduszu stanowi lokatę w budżecie Państwa.

Minister Finansów może zmienić stawki podatku obrotowego od jednostek gospodarki uspołecznionej, jeżeli zajdzie potrzeba zmiany cen spowodowana sytuacją rynkową bądź uzasadnionym wzrostem kosztów produkcji oraz w wypadkach osiągania przez te jednostki wysokich zysków nie związanych z efektywnością gospodarowania.

Przy obliczaniu podatku dochodowego za 1983 r. stawka podatku dochodowego w przedziale rentowności ponad 25% do 50% wynosi 80%, zaś w przedziale rentowności ponad 50% wynosi 90%. W tych przedziałach rentowności nie stosuje się stawek podatku dochodowego określonych w skali, o której mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 7, poz. 55).

Zobowiązuje się państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej i państwowe gospodarstwa rolne do uiszczania świadczeń pieniężnych z tytułu zarządzania użytkami rolnymi i wodami stojącymi według stawek i zasad obowiązujących w roku gospodarczym 1981/82.

Z zysku Narodowego Banku Polskiego osiągniętego w 1983 r. nie uzupełnia się funduszu statutowego NBP.

1.
Przepisy ustawy dotyczące:
1)
wojewódzkich rad narodowych stosuje się również do rad narodowych miast stopnia wojewódzkiego,
2)
wojewodów stosuje się również do prezydentów miast stopnia wojewódzkiego.
2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
budżetach terenowych stopnia podstawowego - rozumie się przez to budżety miast, dzielnic i gmin (miast i gmin),
2)
jednostkach gospodarczych - rozumie się przez to jednostki wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 7, poz. 55).

W 1983 r. nie stosuje się art. 5 ust. 2 pkt 1 w zakresie budżetów terenowych, art. 16-21, art. 39 ust. 4, art. 43 ust. 1 pkt 2 w zakresie podziału budżetu terenowego na części, art. 43 ust. 2, art. 50 pkt 1, art. 57, art. 59 ust. 1, art. 61, art. 63, art. 67 ust. 1 w zakresie przeniesień kredytów między częściami oraz art. 75-78 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244).

1.
Do czasu wejścia w życie ustawy o Państwowym Funduszu Aktywizacji Zawodowej obciążenia na ten Fundusz jednostki, o których mowa w art. 23 ust. 1, przekazują na istniejący Fundusz Aktywizacji Zawodowej.
2.
Spółdzielnie inwalidów i zakłady szkoleniowo-produkcyjne Polskiego Związku Głuchych przekazują kwoty obciążenia, o którym mowa w art. 23 ust. 1, na właściwe scentralizowane fundusze ochrony pracy, utworzone przez centralne związki spółdzielcze i Polski Związek Głuchych.
3.
Ze środków Funduszu Aktywizacji Zawodowej finansowane są potrzeby jednostek gospodarczych zobowiązanych do dokonywania wpłat na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej, z wyjątkiem jednostek określonych w ust. 2.
4.
Z Funduszu Aktywizacji Zawodowej finansuje się także dotacje podmiotowe dla przedsiębiorstw państwowych oraz organizacji spółdzielczych i ich związków, jeżeli zajdzie konieczność:
1)
czasowego wstrzymania produkcji lub
2)
zmiany struktury zatrudnienia i produkcji w wyniku trwałego wstrzymania dotychczasowej produkcji.

Zasady i tryb finansowania określą Minister Finansów oraz Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych.

5.
Przepisy art. 1 ust. 1 pkt 9 oraz art. 24 stosuje się. odpowiednio do zasad dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 54) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 15 w ust. 1 wyraz "przeciętnych" skreśla się,
2)
w art. 44 ust. 1 oraz oznaczenie ust. 2 skreśla się; w przepisie tym liczbę "1981 zastępuje się liczbą "1982".

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1983 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1-4

(pominięte)