Ustawa budżetowa na rok 1963.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.67.330

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1962 r.

USTAWA BUDŻETOWA NA ROK 1963
z dnia 22 grudnia 1962 r.

1.
Ustala się dochody budżetu Państwa w wysokości 263.569.998 tys. zł

w tym:

wpłaty przedsiębiorstw i innych jednostek gospodarki narodowej 193.891.793 tys. zł

wpłaty przedsiębiorstw, jednostek i zakładów świadczących

usługi socjalne i kulturalne 3.398.036 tys. zł

podatki i opłaty z gospodarki nie uspołecznionej 10.903.858 tys. zł

podatki i opłaty od ludności 17.681.876 tys. zł

różne dochody 2.956.246 tys. zł

pożyczki i lokaty 7.708.189 tys. zł

ubezpieczenia społeczne 27.030.000 tys. zł

2.
Ustala się wydatki budżetu Państwa w wysokości 260.351.711 tys. zł

w tym wydatki na:

finansowanie przedsiębiorstw i innych jednostek

gospodarki narodowej 140.641.874 tys. zł

oświatę, naukę i kulturę 26.249.161 tys. zł

ochronę zdrowia, opiekę społeczną i kulturę fizyczną 19.269.469 tys. zł

ubezpieczenia społeczne 26.980.603 tys. zł

obronę narodową 21.783.362 tys. zł

administrację, instytucje wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę 13.455.249 tys. zł

długi państwowe 5.014.109 tys. zł

środki rezerwowe 4.303.515 tys. zł

rezerwy inwestycyjne 2.654.369 tys. zł

3.
Nadwyżka dochodów budżetu Państwa nad wydatkami wynosi 3.218.287 tys. zł
1.
Ustala się dochody i wydatki budżetu centralnego w wysokości:

dochody 225.879.605 tys. zł

wydatki 222.661.318 tys. zł

z nadwyżką dochodów nad wydatkami w wysokości 3.218.287 tys. zł

zgodnie z załącznikiem nr 1.

2.
Minister Finansów dokona podziału dochodów i wydatków bieżących budżetu centralnego (załącznik nr 1), w szczegółowości określonej w art. 18 ust. 1 pkt 4, a w zakresie kredytów na finansowanie inwestycji w szczegółowości określonej w art. 18 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o prawie budżetowym (Dz. U. Nr 45, poz. 221).
3.
Ustala się etaty osobowe centralnych organów administracji państwowej, wymiaru sprawiedliwości i prokuratury zgodnie z załącznikiem nr 2.
1.
Ustala się dochody i wydatki zbiorczych budżetów województw i miast wyłączonych z województw w wysokości:

dochody 67.010.676 tys. zł

w tym:

udziały w dochodach budżetu centralnego 22.524.349 tys. zł

dotacje celowe na budownictwo mieszkaniowe 6.369.200 tys. zł

dotacje wyrównawcze 426.734 tys. zł

wydatki 67.010.676 tys. zł

zgodnie z załącznikiem nr 3.

2.
Ustala się etaty terenowych organów administracji państwowej zgodnie z załącznikiem nr 4.
1.
Ustala się udziały wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) w następujących dochodach budżetu centralnego:
1)
we wpływach z podatku obrotowego od przedsiębiorstw zarządzanych centralnie (z wyjątkiem przemysłu cukrowniczego),
2)
we wpłatach z zysku przypadających od państwowych przedsiębiorstw handlowych podległych centralom handlowym Ministerstwa Handlu Wewnętrznego, wymienionym w załączniku nr 5,
3)
we wpłatach z zysku od innych przedsiębiorstw podległych zjednoczeniom (centralom handlowym), wymienionym w załączniku nr 5,
4)
we wpływach z podatku od wynagrodzeń.
2.
Wysokość kwot oraz stawek procentowych udziałów w dochodach budżetu centralnego, wymienionych w ust. 1, dla poszczególnych wojewódzkich rad narodowych (miast wyłączonych z województw) określa załącznik nr 5.
1.
Wpływy z udziałów, o których mowa w art. 4, w przypadku przekroczenia kwot ustalonych dla poszczególnych zbiorczych budżetów województw (miast wyłączonych z województw) w załączniku nr 5, będą zarachowywane na rzecz budżetów terenowych do wysokości 103% tych kwot.
2.
Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie do budżetów rad narodowych niższego stopnia.
3.
Jeżeli dochody osiągnięte z udziałów są niższe od kwoty ustalonej w ustawie budżetowej o więcej niż 2%, Minister Finansów udzieli dotacji na pokrycie powstałego niedoboru do wysokości 98% kwoty udziałów.
4.
Prezydia rad narodowych udzielą prezydiom rad narodowych niższego stopnia dotacji z własnego budżetu w przypadkach określonych w ust. 3.

Powiatowe rady narodowe mogą ustalać udziały gromadzkich rad narodowych we wpływach z podatku dochodowego od gminnych spółdzielni "Samopomoc Chłopska" oraz w opłacie melioracyjnej.

1.
Przyznaje się jako dochody własne:
1)
wojewódzkim radom narodowym (miast wyłączonych z województw) - udziały w zyskach Powszechnej Kasy Oszczędności w wysokości 50% zysków oddziałów operacyjnych Powszechnej Kasy Oszczędności działających na terenie poszczególnych województw (miast wyłączonych z województw),
2)
powiatowym, miejskim i dzielnicowym radom narodowym - udziały w marżach sklepów fabrycznych i placówek określonych przez Ministra Finansów kategorii przedsiębiorstw handlowych rozliczających się z budżetem centralnym,
3)
gromadzkim radom narodowym oraz radom narodowym miast nie stanowiących powiatów miejskich i osiedli - wpłaty równoważników pieniężnych za zaległe dostawy obowiązkowe pobierane na podstawie ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o realizacji zaległości w obowiązkowych dostawach zbóż, ziemniaków i zwierząt rzeźnych (Dz. U. Nr 62, poz. 337); dochody te należy traktować jako ponadplanowe.
2.
Upoważnia się prezydia wojewódzkich rad narodowych (miast wyłączonych z województw) do przyznania udziałów w dochodach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, powiatowym, miejskim i dzielnicowym radom narodowym, na których terenie działania mają siedzibę oddziały operacyjne Powszechnej Kasy Oszczędności.
1.
Rada Ministrów ustala kwoty planowych pozostałości środków na powiatowych (miejskich) funduszach mieszkaniowych i funduszach inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) przedsiębiorstw terenowych na dzień 31 grudnia 1962 r., przeznaczonych na finansowanie inwestycji i kapitalnych remontów.
2.
Upoważnia się Ministra Finansów do przyjęcia ze środków budżetów terenowych na rzecz budżetu centralnego względnie do pokrycia z budżetu centralnego kwoty do wysokości różnicy między planowymi pozostałościami na funduszach, o których mowa w ust. 1, a faktycznymi pozostałościami na tych funduszach na dzień 31 grudnia 1962 r.
3.
Uprawnienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje odpowiednio prezydiom rad narodowych w stosunku do budżetów niższego stopnia.
1.
Upoważnia się Ministra Finansów do przejęcia na dochód budżetu centralnego środków budżetów terenowych do wysokości nie wykorzystanych w 1962 r. kredytów budżetowych na inwestycje, zmniejszonych o różnicę między faktycznymi a zaplanowanymi w planie 1963 r. zobowiązaniami i robotami w toku z roku 1962.
2.
Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy nie wykorzystanych kredytów budżetowych wynikających z udziału funduszy w realizacji inwestycji rad narodowych.
1.
Wojewódzkie i powiatowe rady narodowe (rady narodowe miast wyłączonych z województw oraz miast stanowiących powiaty) uchwalają budżety terenowe na podstawie ustaleń uchwalonego przez Radę Ministrów projektu budżetu Państwa (uchwalonego przez prezydium wojewódzkiej rady narodowej projektu zbiorczego budżetu). Jeśli jednak budżet jest uchwalany przez radę narodową po uchwaleniu przez Sejm budżetu Państwa lub po uchwaleniu przez wojewódzką radę narodową budżetu zbiorczego, budżety te są odpowiednio podstawą dla uchwalenia budżetów przez wojewódzkie i powiatowe rady narodowe (rady narodowe miast wyłączonych z województw oraz miast stanowiących powiaty).
2.
Budżety rad narodowych, o których mowa w ust. 1, powinny być uchwalone najpóźniej do dnia 31 stycznia roku budżetowego.
3.
Rady narodowe mogą uchwalić wydatki budżetowe wyższe od ustalonych w ustawie lub w uchwale rady narodowej wyższego stopnia pod warunkiem uchwalenia odpowiednio wyższych dochodów z wyjątkiem pochodzących z udziałów w dochodach budżetu centralnego oraz z dotacji wyrównawczej.
4.
Jeżeli budżety rad narodowych, o których mowa w ust. 1, nie zostaną uchwalone przed początkiem okresu budżetowego, do czasu ich uchwalenia przez rady narodowe prezydia rad narodowych gospodarują na podstawie uchwalonych przez siebie projektów budżetów.
5.
Upoważnia się Radę Ministrów do zastosowania trybu określonego w ust. 1-4 przy uchwalaniu budżetów terenowych na rok 1964.
1.
Upoważnia się Radę Ministrów do przyznawania kredytów dodatkowych z nadwyżki, ustalonej w art. 2 ust. 1, na cele związane z finansowaniem gospodarki narodowej.
2.
Upoważnia się Ministra Finansów do uzupełnienia z pozostałości na rachunkach budżetu centralnego funduszów własnych w obrocie państwowych gospodarstw rolnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa.
1.
Upoważnia się właściwych ministrów (kierowników urzędów centralnych) do dokonywania w terminie do dnia 28 lutego zmian w dochodach i wydatkach budżetu centralnego ustalonych w niniejszej ustawie, dotyczących przedsiębiorstw państwowych, jeżeli zmiany te wynikają z podziału zadań i środków narodowego planu gospodarczego oraz nie powodują pogorszenia różnicy między dochodami i wydatkami dotyczącymi tych przedsiębiorstw w ramach jednej części budżetu.
2.
Dokonywanie zmian, o których mowa w ust. 1, po dniu 28 lutego wymaga zgody Ministra Finansów.
1.
Upoważnia się Ministra Finansów do zmiany wydatków budżetu centralnego z tytułu:
1)
pokrycia zarządzonych na podstawie obowiązujących przepisów obniżek cen towarów w państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstwach handlowych,
2)
dofinansowania przedsiębiorstw państwowych i spółdzielczych, które zgodnie z obowiązującymi przepisami otrzymują dopłaty z budżetu w zależności od jednostki wytworzonego (sprzedanego, zakupionego) produktu lub dokonanej usługi, jeżeli przedsiębiorstwa te przekroczą plany produkcji, sprzedaży, zakupu lub usług.
2.
Uprawnienie do przejmowania na dochód budżetu dodatnich różnic cen od przedsiębiorstw państwowych rozciąga się na przedsiębiorstwa spółdzielcze.

Do upoważnień, o których mowa w art. 5, 8 ust. 2, art. 11, 12 i 13, nie ma zastosowania przepis art. 29 ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o prawie budżetowym (Dz. U. Nr 45, poz. 221).

Upoważnia się Ministra Finansów do odpowiedniego zmniejszenia lub zwiększenia ustalonych etatów osobowych centralnych i terenowych organów administracji państwowej, wymiaru sprawiedliwości i prokuratury (załączniki nr 2 i nr 4) w przypadku zmiany zadań lub zmian organizacyjnych oraz do ustalenia trybu dokonywania zmian etatów.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1963 r., z tym że art. 10 ma moc obowiązującą od dnia 15 listopada 1962 r.

ZAŁĄCZNIKI

(pominięto)