Ustanowienie sądów pracy w Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.98.876

Akt utracił moc
Wersja od: 7 grudnia 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI ORAZ MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ W POROZUMIENIU Z MINISTRAMI: SPRAW WEWNĘTRZNYCH, SKARBU, ROLNICTWA ORAZ PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 5 grudnia 1928 r.
o ustanowieniu sądów pracy w Sosnowcu i w Dąbrowie Górniczej.

Na podstawie ust. 1 i 2 art. 1, ust. 1 art. 2 i ust. 1 art. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o sądach pracy (Dz. U. R. P. Nr. 37, poz. 350) zarządza się co następuje:
Ustanawia się w okręgu sądu okręgowego w Sosnowcu dwa sądy pracy: "Sąd pracy w Sosnowcu" oraz "Sąd pracy w Dąbrowie Górniczej".

Sądy pracy w Sosnowcu i w Dąbrowie Górniczej rozpoczną swoje czynności z dniem 15 stycznia 1929 r.

Okrąg sądu pracy w Sosnowcu obejmuje okręgi sądów grodzkich w Sosnowcu i w Czeladzi.

Okrąg sądu pracy w Dąbrowie Górniczej obejmuje okręgi sądów grodzkich w Dąbrowie Górniczej i w Będzinie.

Liczbę ławników sądu pracy w Sosnowcu określa się na 62 z każdej grupy pracodawców i pracowników, razem na 124, liczbę zaś zastępców ławników na 124 z każdej z tych grup, razem na 248.

Liczbę ławników sądu pracy w Dąbrowie Górniczej określa się na 45 z każdej grupy pracodawców i pracowników, razem na 90, liczbę zaś zastępców ławników na 90 z każdej z tych grup, razem na 180.

Liczbę ławników sądu okręgowego w Sosnowcu, powołanych z okręgów obu sądów pracy w Sosnowcu i w Dąbrowie Górniczej określa się na 35 z każdej grupy pracodawców i pracowników, razem na 70, oraz liczbę zastępców na 70 z każdej z tych grup, razem na 140. Z liczby powyższej z okręgu sądu pracy w Sosnowcu powołuje się 40 ławników i 80 zastępców, z okręgu zaś sądu pracy w Dąbrowie Górniczej 30 ławników oraz 60 zastępców.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.