Rozdział 6 - Nakaz określonego sposobu przemieszczania się oraz obowiązek stosowania środków profilaktycznych - Ustanowienie określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.964

Akt utracił moc
Wersja od: 19 czerwca 2020 r.

Rozdział  6

Nakaz określonego sposobu przemieszczania się oraz obowiązek stosowania środków profilaktycznych

§  17.  [Zasady przemieszczania się w czasie stanu epidemii]
1. 
Do odwołania, w przypadku gdy przemieszczanie się następuje:
1)
pieszo - jednocześnie mogą się poruszać osoby w odległości nie mniejszej niż 2 m od siebie:
a)
chyba że zachowanie tej odległości nie jest możliwe ze względu na opiekę nad:
dzieckiem do ukończenia 13. roku życia,
osobą z orzeczeniem o niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub osobą, która ze względu na stan zdrowia nie może poruszać się samodzielnie,
b)
z wyłączeniem osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących,
c)
chyba że realizują obowiązek zakrywania ust i nosa zgodnie z § 18 ust. 1;
2)
środkami publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2475 i 2493 oraz z 2020 r. poz. 400, 462 i 875) oraz pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą - danym środkiem transportu albo pojazdem można przewozić, w tym samym czasie, nie więcej osób niż wynosi:
a)
100% liczby miejsc siedzących albo
b)
50% liczby wszystkich miejsc siedzących i stojących określonych w dokumentacji technicznej lub dokumentacji techniczno-ruchowej dla danego typu środka transportu albo pojazdu, przy jednoczesnym pozostawieniu w środku transportu albo pojeździe co najmniej 50% miejsc siedzących niezajętych;
3)
statkami pasażerskimi w żegludze krajowej w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim lub statkami żeglugi śródlądowej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej, przeznaczonymi lub używanymi do przewozu osób - danym statkiem można przewozić, w tym samym czasie, jeżeli pozwala na to dokument bezpieczeństwa statku, nie więcej niż 12 pasażerów, a w przypadku gdy statek, zgodnie z dokumentem bezpieczeństwa statku, może przewozić ponad 23 pasażerów, nie więcej niż wynosi połowa dopuszczalnej liczby pasażerów określona w dokumencie bezpieczeństwa statku;
4)
statkami powietrznymi w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze - danym statkiem powietrznym można przewozić, w tym samym czasie, nie więcej pasażerów niż wynosi połowa maksymalnej liczby miejsc przeznaczonych dla pasażerów określonej w dokumentacji technicznej statku powietrznego.
2. 
Ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się w odniesieniu do środków transportu specjalnego przeznaczonego do przewozu osób niepełnosprawnych.
3.  28
 (uchylony).
4. 
Do odwołania zakazuje się przemieszczania statkiem powietrznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze pasażera:
1)
którego temperatura ciała jest równa albo przekracza 38°C;
2)
który nie złożył podczas odprawy oświadczenia o stanie zdrowia według wzoru udostępnionego przez przewoźnika lotniczego;
3)
który nie przestrzega obowiązku zakrywania ust i nosa przy pomocy maseczki.
§  18.  [Obowiązek zakrywania ust i nosa]
1. 
Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568 i 695), ust i nosa:
1)
w środkach publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, na statkach, o których mowa w § 17 ust. 1 pkt 3, oraz w pojazdach samochodowych, którymi poruszają się osoby niezamieszkujące lub niegospodarujące wspólnie;
2)
w miejscach ogólnodostępnych, w tym:
a)
na drogach i placach, na terenie cmentarzy, parków, zieleńców, promenad, bulwarów, ogrodów botanicznych, ogrodów zabytkowych, plaż, miejsc postoju pojazdów, parkingów leśnych,
b)
na terenie nieruchomości wspólnych w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 532 i 568) oraz na terenie takich nieruchomości o innych formach posiadania

- chyba, że zostanie zachowana odległość co najmniej 2 m od przebywających w tych miejscach osób,

c)
w zakładach pracy oraz w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby: administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny,
d)
w obiektach handlowych lub usługowych, placówkach handlowych lub usługowych i na targowiskach (straganach);
3)
w trakcie sprawowania kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych, w budynku użyteczności publicznej przeznaczonym na potrzeby kultu religijnego oraz na cmentarzu.
2. 
Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania ust i nosa przy pomocy maseczki na statkach powietrznych w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze.
3. 
Obowiązku określonego w ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku:
1)
pojazdu samochodowego, w którym przebywają lub poruszają się: jedna osoba albo jedna osoba z co najmniej jednym dzieckiem, o którym mowa w pkt 2, albo osoby zamieszkujące lub gospodarujące wspólnie;
2)
dziecka do ukończenia 4. roku życia;
3)
osoby, która nie może zakrywać ust lub nosa z powodu stanu zdrowia, całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim, lub osoby mającej trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa; okazanie orzeczenia lub zaświadczenia w tym zakresie nie jest wymagane;
4)
osoby wykonującej czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w budynkach, zakładach, obiektach, placówkach i targowiskach (straganach), o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c i d, z wyjątkiem osoby wykonującej bezpośrednią obsługę interesantów lub klientów w czasie jej wykonywania;
5)
kierującego środkiem publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym lub pojazdem samochodowym wykonującym zarobkowy przewóz osób, jeżeli operator publicznego transportu zbiorowego albo organizator tego transportu w rozumieniu odpowiednio art. 4 ust. 1 pkt 8 i 9 tej ustawy albo przedsiębiorca wykonujący działalność w zakresie zarobkowego przewozu osób zapewniają oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
6)
kierującego statkiem, o którym mowa w § 17 ust. 1 pkt 3, jeżeli urządzenie sterowe znajduje się w osobnym pomieszczeniu albo armator statku zapewni oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
7)
kierowców wykonujących przewozy drogowe w załodze;
8)
sprawującego kult religijny podczas j ego sprawowania;
9)
żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych, a także funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, wykonujących zadania służbowe, stosujących środki ochrony osobistej odpowiednie do rodzaju wykonywanych czynności;
10)
osoby, której miejscem stałego lub czasowego pobytu są budynki użyteczności publicznej przeznaczone na potrzeby wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, chyba że zarządzający takim budynkiem postanowi inaczej;
11)
sędziego, trenera oraz osoby uprawiającej sport;
12)
osoby przebywającej na terenie lasu;
13)
jazdy konnej;
14)
personelu lotniczego przebywającego w kabinie pilota.
4. 
Odkrycie ust i nosa jest możliwe w przypadku:
1)
konieczności identyfikacji lub weryfikacji tożsamości danej osoby, a także w związku ze świadczeniem danej osobie usług, jeżeli jest to niezbędne do ich świadczenia;
2)
umożliwienia komunikowania się z osobą głuchą lub głuchoniemą;
3)
spożywania posiłków lub napojów w lokalu, ogródku gastronomicznym, wydzielonej strefie gastronomicznej, o których mowa w § 6 ust. 3.
28 § 17 ust. 3 uchylony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 maja 2020 r. (Dz.U.2020.966) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 maja 2020 r.