Ustanowienie Komisji Ankietowej Badania Warunków i Kosztów Produkcji oraz Wymiany.
Dz.U.1926.127.741
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 22 grudnia 1926 r.
o ustanowieniu Komisji Ankietowej Badania Warunków i Kosztów Produkcji oraz Wymiany.
Ustanawia się Komisję Ankietową celem zbadania warunków i kosztów produkcji oraz wymiany w tych gałęziach gospodarstwa narodowego, które określi Rada Ministrów w drodze rozporządzeń.
Komisja Ankietowa przedstawi Rządowi wnioski, zmierzające do racjonalizacji produkcji i wymiany oraz do obniżenia cen wytwarzanych dóbr gospodarczych.
Komisję Ankietową zwoła Prezes Rady Ministrów w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Komisja Ankietowa składa się z przewodniczącego, z zastępcy przewodniczącego i najwyżej 33 członków, powołanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej na zasadzie uchwały Rady Ministrów.
W skład Komisji Ankietowej wchodzi:
6 członków z pośród kandydatów, przedstawionych przez izby handlowe i przemysłowe oraz centralne organizacje przemysłu, górnictwa, handlu i finansów;
9 członków z pośród kandydatów, przedstawionych przez pracownicze związki zawodowe;
6 członków z pośród kandydatów, przedstawionych przez izby rolnicze oraz organizacje producentów rolnych;
2 członków z pośród kandydatów, przedstawionych przez centralne organizacje spółdzielcze;
6 członków z pośród teoretycznych i praktycznych znawców życia gospodarczego; proponowani przez organizacje kandydaci mogą nie być ich członkami.
Przewodniczący i zastępca przewodniczącego są powoływani z poza grona członków Komisji Ankietowej.
Prócz wymienionych Prezydent Rzeczypospolitej na zasadzie uchwały Rady Ministrów może powołać dalszych 4 członków, zaproponowanych przez Komisją Ankietową.
Członkowie Komisji Ankietowej składają w ręce Prezesa Rady Ministrów uroczyste przyrzeczenie, że obowiązki swe pełnić będą według najlepszej wiedzy i sumienia i że wszystkie wiadomości, powzięte przy sprawowaniu swych czynności, a uznane za poufne w myśl niniejszego rozporządzenia, zachowają w ścisłej tajemnicy.
W razie śmierci, ustąpienia lub usunięcia członka Komisji Ankietowej Prezydent Rzeczypospolitej powoła na jego miejsce inną osobę w trybie, przewidzianym w art. 2.
usunięcie się od pracy w Komisji Ankietowej członka tej Komisji lub grupy członków nie powoduje przerwy w pracach Komisji, która do czasu uzupełnienia jej składu w myśl art. 3 sprawuje swe czynności urzędowe w składzie zmniejszonym.
Do badania poszczególnych zagadnień Komisja Ankietowa może tworzyć podkomisje.
Przewodniczących podkomisyj wyznacza przewodniczący Komisji Ankietowej.
Uchwały w Komisji Ankietowej i podkomisjach zapadają zwyczajną większością głosów członków obecnych na posiedzeniu; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.
W pracach Komisji Ankietowej i podkomisji uczestniczą delegaci Rządu z głosem doradczym; delegaci ci mają prawo przemawiać poza koleją mówców, zapisanych do głosu.
Ministrowie: Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych, Skarbu, Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Przemysłu i Handlu, Komunikacji, Robót Publicznych, Pracy i Opieki Społecznej oraz Reform Rolnych wyznaczają po jednym stałym delegacie.
Do spraw poszczególnych, rozpatrywanych przez Komisję Ankietową lub podkomisje, mogą być wyznaczani przez Prezesa Rady Ministrów delegaci specjalni.
Komisja Ankietowa i podkomisje mają prawo wzywać rzeczoznawców.
Prezes Rady Ministrów nada Komisji Ankietowej szczegółowy regulamin, normujący tok jej prac.
Prezes Rady Ministrów czuwa nad biegiem prac Komisji Ankietowej i podkomisyj i może każdej chwili żądać przedstawienia sobie wszelkich materjałów oraz informacyj i tymczasowych sprawozdań w zakresie prac już dokonanych.
Komisja Ankietowa i podkomisje mają prawo:
Badanie osób interesowanych, świadków, rzeczoznawców oraz przedsiębiorstw dokonywane być może również przez kolegja, conajmniej z 3 członków, wyznaczonych przez Komisję Ankietową lub podkomisje.
Komisja Ankietowa i jej podkomisje mogą delegować poszczególnych swych członków do dokonywania ściśle określonych czynności, które w razie potrzeby podlegają sprawdzeniu przez kolegjum.
Komisja Ankietowa, podkomisje i kolegja mogą w razie potrzeby przeprowadzać badania pod przysięgą; prawo to nie przysługuje delegowanemu członkowi.
Przewodniczący Komisji Ankietowej na podstawie uchwał Komisji lub jej podkomisyj będzie otrzymywał od władz państwowych i samorządowych za pośrednictwem władz centralnych znajdujące się w ich rozporządzeniu, a potrzebne dla prac Komisji Ankietowej materjały z wyjątkiem tych, które nie mogą być ujawnione ze względu na obronę Państwa.
Przy badaniu osób i rzeczoznawców, oględzinach na miejscu, sprawdzaniu ksiąg i dowodów pisemnych Komisja Ankietowa i jej organy stosować będą odpowiednio przepisy właściwej ustawy postępowania cywilnego, o ile rozporządzenie niniejsze nie stanowi inaczej.
Nikt niema prawa odmówić zeznania jako świadek, ani opinji jako rzeczoznawca. Wyjątek od tego przepisu stanowią:
Tajemnice handlowe i techniczne badanych przedsiębiorstw będą uznane przez Komisję Ankietową i jej organy za poufne.
Ponadto Komisja Ankietowa i jej organy mogą uznać za poufne i inne wiadomości, w szczególności na żądanie informującej je osoby mogą uznać za poufne i zachować w tajemnicy czy to osobę informatora, czy też wszystkie lub niektóre poczynione przez nią zeznania.
W żadnym sprawozdaniu Komisji Ankietowej nie mogą być wymieniane ani nazwy przedsiębiorstw, ani nazwiska właścicieli.
Wiadomości, zebrane przez Komisją Ankietową, w żadnym wypadku nie mogą być użyte dla celów podatkowych.
Komisja Ankietowa najpóźniej xv sześć miesięcy od jej zwołania przedstawi Prezesowi Rady Ministrów wyniki swych badań oraz oparte na nich wnioski.
Sprawozdanie Komisji Ankietowej będzie niezwłocznie po jego przedstawieniu ogłoszone drukiem. Na skutek uchwały Rady Ministrów mogą być również publikowane sprawozdania tymczasowe.
Przy ogłaszaniu wszelkich materjałów, informacyj lub sprawozdań, dostarczanych przez Komisją Ankietową, należy pominąć wiadomości poufne, natomiast przytoczyć wszelkie opinje i wnioski mniejszości oraz zdania odrębne.
Przewodniczący Komisji Ankietowej, jego zastępca oraz jej członkowie i rzeczoznawcy, winni bezprawnego ujawnienia wiadomości poufnych, powziętych z tytułu swego uczestnictwa w pracach Komisji Ankietowej, karani będą aresztem do sześciu tygodni i grzywną do pięćdziesięciu tysięcy złotych lub jedną z tych kar.
Osoby, wymienione w ustępie 1, winne:
W razie wszczęcia postępowania karno-sądowego o czyn przewidziany w art. 14 niniejszego rozporządzenia, Komisja Ankietowa może orzec zawieszenie w czynnościach osoby, przeciwko której wszczęto postępowanie.
Zasądzenie pociąga za sobą utratę mandatu w Komisji Ankietowej.
Kto świadomie złoży nieprawdziwe zeznanie, bądź przedstawi fałszywe dowody przed Komisją Ankietową, albo jej organem, utrudni wykonywanie funkcyj świadka lub rzeczoznawcy, stosować będzie względem świadka lub rzeczoznawcy represje z powodu złożonych zeznań - o ile czyn nie ulega karze surowszej w myśl innych ustaw karnych -karany będzie aresztem do sześciu miesięcy i grzywną do stu tysięcy złotych lub jedną z tych kar. Ma obszarze działania kodeksu karnego z 1871 r. w razie wymierzenia kary pozbawienia wolności ponad sześć tygodni zamiast aresztu orzeka się więzienie.
Kto popełni czyn, wymieniony w ustępie l, z niedbalstwa, karany będzie grzywną do dziesięciu tysięcy złotych.
Kto świadomie złoży przed Komisją Ankietową lub jej organami fałszywą przysięgą, karany będzie więzieniem do lat dwóch.
Kto członka Komisji Ankietowej lub jej organu nie dopuści do badania przedsiębiorstwa, przeglądania ksiąg i dokumentów oraz sporządzania z nich odpisów i wyciągów - o ile czyn nie ulega karze surowszej w myśl innych ustaw karnych - karany będzie aresztem do sześciu tygodni i grzywną do pięćdziesięciu tysięcy złotych lub jedną z tych kar.
Do orzekania o czynach, przewidzianych w art. 14 ust. 1, art. 16 ust. 1 i 2 i art. 17, powołane są sądy powiatowe (pokoju).
Do orzekania o czynach, przewidzianych w artykule 14 ust. 2 i art. 16 ust. 3, powołane są sądy okręgowe.
Na obszarze działania kodeksu karnego z r. 1852 zamiast więzienia orzeka się ścisły areszt; odwołanie można wnieść niezależnie od ograniczeń, przewidzianych w § 283 p. k.
Kto bez usprawiedliwionego powodu nie stawi się na wezwanie Komisji Ankietowej lub jej organu, dopuści się zakłócenia spokoju na posiedzeniu, odmówi zeznań na ustne lub pisemne pytania, dotyczące spraw unormowanych niniejszem rozporządzeniem, lub mimo upomnienia zwlekać będzie z odpowiedzią pisemną, karany będzie grzywną do pięciu tysięcy złotych.
Orzecznictwo co do powyższych wykroczeń należy do Przewodniczącego Komisji, a jeżeli czyn za-szedł w ciągu rozpraw podkomisji-do jej przewodniczącego. Kary, nałożone przez przewodniczącego, wykonywa władza administracyjna pierwszej instancji miejsca zamieszkania skazanego.
Przeciwko orzeczeniu karnemu przewodniczącego można w ciągu 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia wnieść na jego ręce żądanie przekazania sprawy właściwemu sądowi powiatowemu (pokoju). Sąd postąpi według przepisów postępowania, obowiązujących w I instancji sądowej. Od wyroku sądu okręgowego dalszy środek prawny nie jest dopuszczalny.
Przewodniczący może uchylić swe orzeczenie w razie żądania przekazania sprawy sądowi przed jej skierowaniem do sądu lub gdy skazany dopełni obowiązku, przewidzianego w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, i przedstawi należyte usprawiedliwienie.
Za zapłatę grzywny, nałożonej w myśl niniejszego rozporządzenia na przedstawicieli prawnych przedsiębiorstwa, odpowiada z nimi solidarnie właściciel przedsiębiorstwa. Właściciel przedsiębiorstwa korzysta w tym wypadku z praw oskarżonego.
W razie uniewinnienia oskarżonego odpowiedzialność majątkowa właściciela przedsiębiorstwa upada, chociażby tenże skargi nie wnosił.
Koszty, związane z pracami Komisji Ankietowej, ponosi Skarb Państwa.
Przewodniczący Komisji Ankietowej, jego zastępca oraz członkowie Komisji otrzymują wynagrodzenie w wysokości, ustalonej przez Prezesa Rady Ministrów w porozumieniu z Ministrem Skarbu. Rzeczoznawcy i świadkowie otrzymują zwrot kosztów podróży oraz wynagrodzenie za stratę czasu w wysokości i na zasadach, jakie usiali Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
Prezes Rady Ministrów może wszystkie uprawnienia, wynikające z niniejszego rozporządzenia, przelać na tego ministra, który jest przewodniczącym Komitetu Ekonomicznego Ministrów.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się. Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom: Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych, Skarbu, Sprawiedliwości, Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Przemysłu i Handlu, Komunikacji, Robót Publicznych, Pracy i Opieki Społecznej oraz Reform Rolnych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z dniem ogłoszenia.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (7)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (4)
- Rozwiązanie Komisji Ankietowej Badania Warunków i Kosztów Produkcji oraz Wymiany.
- Zm.: rozporządzenie z dnia 28 stycznia 1927 r., w sprawie wynagrodzenia członków Komisji Ankietowej Badania Warunków i Kosztów Produkcji oraz Wymiany, a także wyznaczonych do udziału w jej pracach delegatów Rządu oraz wzywanych przez nią świadków i rzeczoznawców.
- Wynagrodzenie członków Komisji Ankietowej Badania Warunków i Kosztów Produkcji oraz Wymiany, a także wyznaczonych do udziału w jej pracach delegatów Rządu oraz wzywanych przez nią świadków i rzeczoznawców.