Ustanowienie ekspozytur Urzędu Emigracyjnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.92.805

Akt utracił moc

Wersja od: 6 listopada 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 28 września 1928 r.

w sprawie ustanowienia ekspozytur Urzędu Emigracyjnego.

Na podstawie punktu a) art. 12, art. 13 i art. 76 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o emigracji z dnia 11 października 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 89, poz. 799) zarządzam co następuje:

§ 1. Ustanawia się ekspozytury Urzędu Emigracyjnego: w Warszawie z okręgiem działania na m. st. Warszawę, województwa: warszawskie, kieleckie, lubelskie, łódzkie, poznańskie i pomorskie; w Krakowie z okręgiem działania na województwa: krakowskie i śląskie; we Lwowie z okręgiem działania na województwa: lwowskie, stanisławowskie, tarnopolskie; w Brześciu n/B. z okręgiem działania na województwa: poleskie i wołyńskie i w Białymstoku z okręgiem działania na województwa: białostockie, nowogródzkie i wileńskie.

§ 2. Do zakresu czynności ekspozytur należy:

a) badanie czy osoby zamierzające emigrować mogą być uważane za emigrantów w myśl ustawowej definicji emigranta, wydawanie zaświadczeń na otrzymanie paszportów emigracyjnych oraz załatwianie wszystkich innych spraw, związanych z uzyskaniem paszportów emigracyjnych; granice uprawnień ekspozytur w zakresie wykonywania powyższych czynności będą oznaczane zarządzeniami Urzędu Emigracyjnego, ogłoszonemi w "Monitorze Polskim";

b) kontrola przedsiębiorstw, trudniących się przewozem emigrantów oraz rozstrzyganie spraw, wynikających z umów przewozowych, zawartych przez emigrantów z przedsiębiorstwami przewozowemi;

c) wykrywanie przestępstw, przewidzianych w art. 58, 59, 60, 62, 63, 64 i 65 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 października 1927 r. o emigracji, przyjmowanie doniesień i skarg w sprawach nielegalnego werbunku, agitacji i pośrednictwa emigracyjnego, przeprowadzanie dochodzeń w myśl art. 68 tegoż rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o emigracji, kierowanie spraw do władz sądowych, względnie powiatowych władz administracji ogólnej;

d) udzielanie osobom, zamierzającym emigrować, jako też instytucjom, posiadającym zezwolenie, o którem mowa w art. 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 października 1927 r. o emigracji (Dz. U. R. P. Nr. 89, poz. 799) informacyj o przepisach obowiązujących przy emigracji, o warunkach podróży, o warunkach fizycznych i gospodarczych kraju przeznaczenia i t. d. w granicach instrukcyj otrzymanych z Urzędu Emigracyjnego;

e) nadzór nad sposobem informowania emigrantów przez instytucje społeczno-kulturalne, filantropijne i gospodarcze oraz przedkładanie Urzędowi Emigracyjnemu wniosków w sprawie udzielania zezwoleń, przewidzianych art. 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 października 1927 r. o emigracji;

f) nadzór nad najmowaniem robotników polskich zagranicę, o ile nadzór ten będzie zlecony osobnem każdorazowem zarządzeniem Urzędu Emigracyjnego;

g) rozstrzyganie odwołań od orzeczeń państwowych urzędów pośrednictwa pracy i opieki nad wychodźcami (komunalnych urzędów pośrednictwa pracy), zastrzeżonych w myśl § 23 rozporządzenia Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 23 grudnia 1927 r. (Dz. U. R. P. z r. 1928 Nr. 6, poz. 37) Urzędowi Emigracyjnemu, w sprawach wydawania zaświadczeń na otrzymanie paszportów emigracyjnych; odwołania w tychże sprawach od orzeczeń państwowych urzędów pośrednictwa pracy i opieki nad wychodźcami w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Brześciu n/B. i Białymstoku rozstrzyga Urząd Emigracyjny.

§ 3. Od decyzyj, wydanych przez ekspozytury w sprawach, wymienionych w punktach a) i b) § 2, służy odwołanie do Urzędu Emigracyjnego w ciągu dni 14 przy zastosowaniu przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnem (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 341).

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.