Ustanawianie stref ochronnych ujęć i źródeł wody.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.13.93

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1970 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 marca 1965 r.

w sprawie ustanawiania stref ochronnych ujęć i źródeł wody.

Na podstawie art. 79 ust. 4 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 34, poz. 158) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Strefy ochronne mogą być ustanawiane dla ujęć i źródeł wody, służących w całości lub w części do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę do picia oraz do produkcji artykułów żywności i lodu sztucznego, jeżeli ustanowienie strefy jest konieczne dla zapewnienia warunków zdrowotnych i niezbędnej ilości wody o odpowiedniej jakości.

2. Strefy ochronne mogą być również ustanawiane dla ujęć i źródeł wody, służących do zaopatrywania w wodę zakładów dla celów innych niż określone w ust. 1, jeżeli pogorszenie jakości wody lub zmniejszenie wydajności ujęcia lub źródła wody mogłoby spowodować straty w gospodarce narodowej.

§ 2. Strefa ochronna ujęcia i źródła wody jest to obszar poddany zakazom i ograniczeniom w użytkowaniu gruntów i korzystaniu z wody, obejmujący ujęcie wody, zbiornik wody stanowiący źródło wody dla jej poboru lub jego część oraz tereny przylegające do ujęcia i zbiornika wody.

§  3.

1. Strefę ochronną ujęcia i źródła wody dzieli się na teren ochrony bezpośredniej i na teren ochrony pośredniej.

2. Teren ochrony bezpośredniej obejmuje:

1) część zbiornika wody w miejscu poboru wody;

2) obiekty budowlane gospodarki wodnej i urządzenia związane bezpośrednio z poborem wody;

3) obiekty budowlane i urządzenia związane pośrednio z poborem wody w razie konieczności usytuowania ich na terenie ujęcia;

4) część terenu przylegającego bezpośrednio do obiektów i urządzeń określonych w pkt 2 i 3.

3. Teren ochrony pośredniej obejmuje zbiornik wody lub jego część oraz tereny przyległe, w których zanieczyszczenia wody lub ziemi oraz zmiany w bilansie wodnym mogą spowodować pogorszenie się jakości wody w ujęciu lub źródle albo zmniejszenie ich wydajności.

4. W uzasadnionych wypadkach może być ustanowiona strefa ochronna obejmująca jedynie teren ochrony bezpośredniej.

§ 4. Strefy ochronne ujęć i źródeł wody ustanawia z urzędu lub na wniosek zainteresowanej jednostki wojewódzki organ administracji wodnej w porozumieniu z właściwymi organami państwowej inspekcji sanitarnej i miejscowego planowania przestrzennego.

§  5.

1. Na terenie ochrony bezpośredniej może być dozwolone użytkowanie gruntów tylko dla celów związanych z eksploatacją urządzeń służących do ujęcia i poboru wody.

2. Na terenie ochrony bezpośredniej należy:

1) zabezpieczyć urządzenia służące do poboru wody przed skutkami powodowanymi niskim stanem wód, powodzią, pochodem lodów i silnym falowaniem wód;

2) zapewnić odprowadzenie wód opadowych w taki sposób, aby nie mogły one przedostawać się do urządzeń służących do ujęcia i poboru wody;

3) zapewnić zazielenienie terenu w sposób nie powodujący zmniejszenia użyteczności wody lub jej źródeł;

4) zapewnić szczelne odprowadzanie poza granicę strefy ochronnej ścieków z urządzeń sanitarnych przeznaczonych do użytku osób zatrudnionych przy urządzeniach służących do ujęcia i poboru wody;

5) ograniczyć do niezbędnych potrzeb przebywanie osób nie zatrudnionych stale przy urządzeniach służących do ujęcia i poboru wody.

§  6.

1. Teren ochrony bezpośredniej powinien być ogrodzony dla zabezpieczenia przed wejściem na ten teren osób nie upoważnionych (§ 5 ust. 2 pkt 5).

2. Granicę terenu ochrony bezpośredniej na odcinkach przebiegających przez wody powierzchniowe należy oznaczyć za pomocą rozmieszczonych w widocznych miejscach stałych znaków stojących lub pływających.

§ 7. 1

1. Jeżeli użytkowanie gruntów lub korzystanie z wody może spowodować pogorszenie jakości wód, warunków zdrowotnych lub wydajności ujęcia i źródła wody, można na terenie ochrony pośredniej wprowadzić ograniczenia w użytkowaniu gruntów i korzystaniu z wód w szczególności w zakresie:

1) wprowadzania ścieków do wód powierzchniowych i podziemnych, znajdujących się na tym terenie;

2) wydobywania materiałów i lodu oraz wycinania roślin z wód powierzchniowych;

3) pojenia bydła i trzody chlewnej;

4) moczenia lnu i konopi, prania bielizny, kąpieli;

5) rolniczego wykorzystania ścieków;

6) grzebania zwierząt;

7) urządzania obozowisk;

8) urządzania pastwisk;

9) postoju obiektów pływających;

10) lokalizacji zbiorników i rurociągów do magazynowania lub transportu olejów, materiałów łatwopalnych itp;

11) stosowania środków ochrony roślin.

2. Zakres ograniczeń stosowania środków ochrony roślin powinien być uzgadniany z właściwym do spraw rolnictwa i leśnictwa organem prezydium wojewódzkiej rady narodowej oraz z okręgowym zarządem lasów państwowych.

§ 8. Zewnętrzna granica terenu ochrony pośredniej powinna być wyznaczona w terenie przez umieszczenie tablic orientacyjnych w punktach przecięcia się granicy tego terenu ze szlakami komunikacyjnymi oraz w innych charakterystycznych punktach terenu.

§ 9. Przy ustalaniu granic terenów strefy ochronnej należy uwzględniać lokalne warunki środowiska geograficznego ze szczególnym zwróceniem uwagi na warunki hydrologiczne i sanitarne miejscowości, w której usytuowane jest ujęcie i związany z nim zbiornik wodny. Dla studzien wierconych granice terenów strefy ochronnej powinny być ustalane przy wykorzystywaniu danych zawartych w istniejącej dokumentacji geologicznej.

§  10.

1. Wyznaczenie granic strefy ochronnej w terenie i ich ogrodzenie albo oznaczenie należy do obowiązków użytkownika ujęcia wody.

2. Wytyczne w sprawie zasięgu i wyznaczania granic terenów stref ochronnych określi Prezes Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, z Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz z Prezesem Centralnego Urzędu Geologii.

§ 11. Wniosek o ustanowienie strefy ochronnej ujęcia i źródła wody powinien zawierać:

1) propozycje co do granic terenów strefy ochronnej wraz z planem sytuacyjnym wykonanym w odpowiedniej skali;

2) propozycje co do wprowadzenia w życie zakazów i ograniczeń w użytkowaniu gruntów i korzystaniu z wód na terenie ochrony pośredniej;

3) propozycje co do sposobu likwidacji na terenach strefy ochronnej ognisk zanieczyszczenia mogących wpływać szkodliwie na jakość wody zbiornika w miejscu poboru wody i co do sposobu usuwania przyczyn mogących spowodować zmniejszenie wydajności ujęcia;

4) uzasadnienie konieczności ustanowienia strefy ochronnej i określenie kosztów jej ustanowienia.

§ 12. Przy likwidacji ujęcia wody lub zaniechania jego eksploatacji wojewódzki organ administracji wodnej powinien z urzędu lub na wniosek zainteresowanych jednostek wydać decyzję o zniesieniu strefy ochronnej.

§ 13. Decyzje wojewódzkiego organu administracji wodnej o ustanowieniu i zniesieniu strefy ochronnej ogłaszane są w dzienniku urzędowym wojewódzkiej rady narodowej.

§ 14. Traci moc dotychczasowy normatyw techniczny projektowania i zakładania obszarów ochrony sanitarnej dla wodociągów komunalnych.

§ 15. Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej i prezydiom wojewódzkich rad narodowych.

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.

¹ § 7 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 25 sierpnia 1970 r. (Dz.U.70.22.181) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1970 r.