Ustalenie wysokości współczynników korygujących oraz określenie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy wynagrodzeń u podatników, którzy podjęli działalność po dniu 30 września 1989 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.1.3

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1990 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 31 grudnia 1989 r.

w sprawie ustalenia wysokości współczynników korygujących oraz określenia przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy wynagrodzeń u podatników, którzy podjęli działalność po dniu 30 września 1989 r.

Na podstawie art. 4 ust. 4 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. (Dz. U. Nr 74, poz. 438) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Ustala się współczynniki korygujące miesięczne wskaźniki wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1990 r. w wysokości:

1) w styczniu - 0,3,

2) w lutym - 0,2,

3) w marcu - 0,2,

4) w kwietniu - 0,2.

2. Współczynniki korygujące na następne miesiące 1990 r. zostaną ustalone odrębnie.

§ 2. Kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy wynagrodzeń przez urzędy skarbowe dla podatników, którzy podjęli działalność po dniu 30 września 1989 r., określa się w wysokości 580 tys. zł.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1990 r.