Ustalenie wysokości współczynnika korygującego za I kwartał 1992 r. oraz określenie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia dla podatników, którzy podjęli działalność w 1992 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.124.549

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1991 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 grudnia 1991 r.

w sprawie ustalenia wysokości współczynnika korygującego za I kwartał 1992 r. oraz określenia przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia dla podatników, którzy podjęli działalność w 1992 r.

Na podstawie art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń (Dz. U. z 1991 r. Nr 1, poz. 1) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się współczynnik korygujący procentowy wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 31 marca 1992 r. w wysokości 0,6.

§ 2. Kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalania normy przeciętnego wynagrodzenia przez urzędy skarbowe dla podatników, którzy podjęli działalność w 1992 r., określa się w wysokości 1.500 tys. zł.

§ 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 1991 r. w sprawie ustalenia wysokości współczynnika korygującego za styczeń 1991 r. oraz określenia przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia dla podatników, którzy podjęli działalność w 1991 r. (Dz. U. Nr 3, poz. 13).

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.