Ustalenie wykazów chorób zakaźnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.58.314

Akt utracił moc

Wersja od: 28 czerwca 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 20 grudnia 1963 r.

w sprawie ustalenia wykazów chorób zakaźnych.

Na podstawie art. 1 ust. 3 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. nr 50, poz. 279) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 (uchylony).

§ 2. Przymusową hospitalizację stosuje się do osób podejrzanych oraz chorych na następujące choroby zakaźne:

1) biegunkę noworodków oraz cięższe postacie zapalenia żołądkowo-jelitowe i zapalenie jelita grubego u dzieci w wieku od 4 tygodni do 2 lat,

2) błonicę,

3) cholerę,

4) dur brzuszny,

5) dury rzekome,

6) dur plamisty,

7) dżumę,

8) gorączkę powrotną,

9) nagminne zapalenie mózgu, wiosenno-letnie kleszczowe zapalenie mózgu i inne postacie zapalenia mózgu,

10) nosaciznę,

11) nagminne porażenie dziecięce,

12) ospę naturalną,

13) papuzią chorobę i inne ornitozy,

14) tężec,

15) wąglik,

16) wściekliznę,

17) zakaźne zapalenie wątroby na tle wirusowym nagminne i wszczepione,

18) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych bakteryjne i wirusowe,

19) zimnicę pierwotną i nawrotową,

20) żółtaczkę zakaźną krętkową i inne zakażenia krętkowe,

21) zatrucie pokarmowe jadem kiełbasianym.

§ 3. 2

1. Przymusowe leczenie ambulatoryjne stosuje się do osób chorych na następujące choroby zakaźne:

1) brucelozę,

2) czerwonkę bakteryjną i pełzakowice, w postaci ostrej lub przewlekłej,

3) grzybicę woszczynową strzygącą i drobnozarodnikową,

4) jaglicę,

5) płonicę,

6) świerzb,

7) tasiemczyce i inne choroby wywoływane przez larwy tasiemców,

8) tularemię,

9) twardziel,

10) 3 zespół nabytego upośledzenia odporności.

2. W razie gdy wymagają tego względy epidemiologiczne lub kliniczne, właściwy terenowy lub portowy inspektor sanitarny może nakazać przymusową hospitalizację osoby chorej na chorobę określoną w ust. 1.

§  4.

1. Przymusową izolację w specjalnym zakładzie do tego przeznaczonym stosuje się do osób podejrzanych o choroby określone w § 2 do czasu ustalenia rozpoznania.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również do osób podejrzanych o zakażenie dżumą, cholerą lub ospą naturalną.

3. Okres przymusowej izolacji wynosi, licząc od ostatniej styczności osoby podejrzanej o zakażenie z zarazkami wywołującymi:

1) dżumę - 6 dni,

2) cholerę - 5 dni,

3) ospę naturalną - 14 dni.

4. W przypadkach, gdy wymagają tego ważne względy epidemiologiczne, Główny Inspektor Sanitarny może przedłużyć czas izolacji określony w ust. 3.

§ 5. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1 uchylony przez § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie wykazu chorób zakaźnych (Dz.U.01.60.620) z dniem 28 czerwca 2001 r.

² § 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 29 września 1977 r. (Dz.U.77.30.133) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 1977 r.

³ § 3 ust. 1 pkt 10 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 21 października 1986 r. (Dz.U.86.40.197) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 listopada 1986 r.