Ustalenie trybu i sposobu konwersji listów zastawnych b. rosyjskich banków ziemskich: Kijowskiego, Moskiewskiego, Petersbursko-Tulskiego i Połtawskiego oraz obligacyj b. Żytomierskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.49.408

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lutego 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 24 czerwca 1929 r.

o ustaleniu trybu i sposobu konwersji listów zastawnych b. rosyjskich banków ziemskich: Kijowskiego, Moskiewskiego, Petersbursko-Tulskiego i Połtawskiego oraz obligacyj b. Żytomierskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego.

Na podstawie art. 15 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o likwidacji mienia byłych rosyjskich osób prawnych (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 377) zarządzam co następuje:

§ 1. Listy zastawne b. rosyjskich banków ziemskich: Kijowskiego, Moskiewskiego, Petersbursko-Tulskiego i Połtawskiego oraz obligacje b. Żytomierskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, uznane, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 24 czerwca 1929 r. (Dz. U. R. P. Nr. 49, poz. 407), za stanowiące w dniu 26 marca 1928 r. własność obywateli polskich, zostaną skonwertowane na złotowe listy zastawne Wileńskiego Banku Ziemskiego o takiem samem oprocentowaniu, według planów, ustalonych przez Komitet Likwidacyjny do spraw b. ros. osób prawnych - oddzielnie dla każdej z wymienionych instytucyj kredytu długoterminowego.

§ 2. Wymienione w paragrafie poprzednim złotowe listy zastawne zostaną uzyskane wzamian za odstąpienie Wileńskiemu Bankowi Ziemskiemu wierzytelności, przypadających z tytułu pożyczek długoterminowych, udzielonych przez wskazane instytucje w listach zastawnych lub obligacjach, a zabezpieczonych na nieruchomościach, położonych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 3. 1 Warunki odstąpienia powyższych wierzytelności zostaną ustalone w umowie pomiędzy likwidatorem mienia wskazanych instytucyj a Wileńskim Bankiem Ziemskim, z tem jednak zastrzeżeniem, aby suma nominalna listów zastawnych, otrzymanych tytułem ceny sprzedażnej odstąpionych wierzytelności, nie była mniejszą od wyrażonej w złotych ogólnej kwoty tych wierzytelności według ich stanu z dnia 1 stycznia 1929 r.

W wypadkach, gdy nieruchomości miejskie, na których ciążą powyższe wierzytelności, ucierpiały wskutek działań wojennych i w konsekwencji wydatnie straciły na swojej wartości, lub gdy nieruchomości ziemskie, obciążone temiż wierzytelnościami, zostały przecięte linjami granicznemi pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Z. S. R. R. lub Republikami: Łotewską albo Litewską, może nastąpić, stosownie do umowy między likwidatorem mienia wspomnianych instytucyj a Wileńskim Bankiem Ziemskim, odpowiednie obniżenie ceny, przewidzianej w ustępie poprzednim, z tem jednak zastrzeżeniem, aby pozostała po obniżeniu cena poszczególnych wierzytelności nie była mniejszą od 50% obecnego szacunku obciążonej nieruchomości, dokonanego przez specjalną komisję szacunkową, powołaną przez Ministra Skarbu.

Oprócz określonych w ten sposób świadczeń w listach zastawnych, mogą być nadto zastrzeżone dopłaty gotówkowe, przeznaczone przedewszystkiem na zaspokojenie kosztów likwidacji, do których, między innemi, zostaną zaliczone ewentualne należności, przypadające na rzecz Wileńskiego Banku Ziemskiego z tytułu wynagrodzenia za finansowanie czynności przymusowego zarządcy państwowego i likwidatora.

Umowa, przewidziana w paragrafie niniejszym, podlega zatwierdzeniu przez Komitet Likwidacyjny.

§ 4. Uzyskane z realizacji wierzytelności, wymienionych w § 2 niniejszego rozporządzenia, listy zastawne i sumy pieniężne, po zaspokojeniu kosztów likwidacji i innych pretensyj, przewidzianych w art. 13 rozporządzenia z dnia 22 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 377), będą rozdzielone pomiędzy właścicieli emitowanych przez powyższe instytucje papierów wartościowych, których roszczenia zostaną przyjęte przez Komitet Likwidacyjny, zgodnie z przepisami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 377) i rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 24 czerwca 1929 r. (Dz. U. R. P. Nr. 49, poz. 407).

§ 5. 2 Za podstawę podziału zostanie przyjęty stosunek sumy nominalnej listów zastawnych Wileńskiego Banku Ziemskiego, uzyskanych z realizacji wymienionych w § 2 wierzytelności każdej z instytucyj kredytu długoterminowego, do wyrażonej w walucie rublowej sumy nominalnej przyjętych przez komitet likwidacyjny pretensyj, przypadających z tytułu papierów wartościowych, emitowanych przez każdą z tych instytucyj, z zastrzeżeniem, iż stosunek ten nie może być wyższy od miary przerachowania 1 zł = 0,375 rb, przewidzianej w § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 30, poz. 213).

Podziału dokonywać będzie Komitet Likwidacyjny, w miarę realizacji aktywów, oddzielnie dla każdej z wymienionych instytucyj, według sporządzanych w tym celu planów konwersyjnych.

§ 6. 3 Pozostałe, po zaspokojeniu kosztów likwidacyjnych, sumy pieniężne, uzyskane z realizacji wierzytelności, wymienionych w § 2 niniejszego rozporządzenia, zostaną podzielone przez Komitet Likwidacyjny pomiędzy wierzycieli według zasad, przewidzianych w § 5 niniejszego rozporządzenia.

Łączna suma wypłaconej w ten sposób gotowizny oraz listów zastawnych, wyrażonych w nominalnej wartości, nie może jednak przekraczać sumy, wynikającej z przerachowania, według stawki 1 zł = 0,375 rb, przewidzianej w § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 30, poz. 213) pretensyj, przyjętych przez komitet likwidacyjny.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.77) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.

² § 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 10 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.77) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.

³ § 6 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 10 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.77) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.