§ 2. - Ustalenie starszeństwa oficerów rezerwy przy przemianowaniu na oficerów zawodowych.
Dz.U.1923.84.648
Akt utracił mocA) Oficerowie, którzy byli zakwalifikowani na oficerów zawodowych, którzy jednak nie mogli być umieszczeni w ogłoszonej liście starszeństwa oficerów zawodowych - dzień 1 czerwca 1919 r. z liczbą kolejną należną im wśród oficerów objętych lisią starszeństwa oficerów zawodowych.
B) Podporucznicy, których nominacje były ogłoszone w Dziennikach Personalnych M. S. Wojsk, w r. 1922 i 1923:
1) dzień 1 czerwca 1919 r., o ile jako szeregowi służyli przed 1 listopada 1918 r. w armjach zaborczych lub formacjach uznanych przez Państwo Polskie,
2) pierwszy dzień miesiąca następującego po ukończeniu szkoły podchorążych,' o ile ukończyli jedną ze szkół podchorążych,
3) pierwszy dzień miesiąca następującego po dniu mianowania, oznaczonym w dekrecie nominacyjnym, o ile przed 1 listopada 1919 r. nie służyli, a nominacje uzyskali bez ukończenia szkoły podchorążych.
Dla wszystkich podporuczników, którzy służyli w tym stopniu dwa lata, obliczone przy zastosowaniu postanowień artykułów 33, 38 i 47 ustawy z dnia 23 marca 1922 r., należy w zastosowaniu artykułu 31 tejże ustawy, przeprowadzić przemianowanie w stopniu porucznika, ze starszeństwem od pierwszego dnia miesiąca następującego po ukończeniu wymaganych do awansu dwóch lat.
Podporucznicy, którzy przy przemianowaniu ich na oficerów zawodowych mieliby otrzymać datę starszeństwa równą starszeństwu podporuczników względnie poruczników, objętych już listą starszeństwa oficerów zawodowych, zostaną umieszczeni na tej liście po ostatnim oficerze w danym stopniu i starszeństwie.
C) Pozostali oficerowie rezerwy, zatrzymani w służbie czynnej-dzień 1 lipca 1919 r.
Kolejną liczbę w starszeństwie między sobą przemianowanych oficerów wymienionych w punktach B) i C) ustali Minister Spraw Wojskowych.