Ustalenie siedzib i właściwości terytorjalnej wyższych urzędów górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.73.459

Akt utracił moc
Wersja od: 5 października 1935 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 28 września 1935 r.
o ustaleniu siedzib i właściwości terytorjalnej wyższych urzędów górniczych.

Na podstawie art. 189 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. - Prawo Górnicze (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 654) zarządza się co następuje:
Siedzibami wyższych urzędów górniczych są miasta; Katowice, Kraków i Lwów.
Terytorjalny zakres działania Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach obejmuje województwa: łódzkie, śląskie, poznańskie, pomorskie oraz z województwa kieleckiego powiat częstochowski.
Terytorjalny zakres działania Wyższego Urzędu Górniczego w Krakowie obejmuje m. st. Warszawę i województwa: białostockie, lubelskie, nowogródzkie, warszawskie, wileńskie, kieleckie oprócz powiatu częstochowskiego, oraz z województwa krakowskiego: miasto Kraków i powiaty: bialski, bocheński, brzeski, chrzanowski, krakowski, myślenicki, nowotarski, wadowicki i żywiecki.
Terytorjalny zakres działania Wyższego Urzędu Górniczego we Lwowie obejmuje województwa: lwowskie, poleskie, stanisławowskie, tarnopolskie, wołyńskie oraz z województwa krakowskiego powiaty: dąbrowski, gorlicki, jasielski, limanowski, mielecki, nowosądecki, ropczycki i tarnowski.
Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1936 r.