Rozdział 13 - Szczegółowe zasady rozgrywania gonitw galopem 104 - Ustalenie regulaminu wyścigów konnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.90.1006

Akt utracił moc

Wersja od: 6 września 2008 r.

Rozdział  13

Szczegółowe zasady rozgrywania gonitw galopem ¹⁰⁴

§ 54. 105 Konie biorące udział w gonitwie powinny być przyprowadzone na miejsce wskazane przez organizatora wyścigów nie później niż na 30 minut przed rozpoczęciem gonitwy. Koń powinien być na pierwszy sygnał sędziego u wagi osiodłany i wyprowadzony na padok. Na drugi sygnał konie powinny być całkowicie przygotowane do gonitwy. Na trzeci sygnał jeźdźcy wyjeżdżają na tor bieżni w celu udania się na start i przejeżdżają przed komisją techniczną.

§ 55. 106  

1. 107 Wszyscy jeźdźcy biorący udział w gonitwie powinni być zważeni w obecności sędziego u wagi, który sprawdza i zapisuje wagę jeźdźców. Zważenie powinno nastąpić najpóźniej na 45 minut przed rozpoczęciem gonitwy.

2. 108 Jeżeli jeździec po zważeniu uległ wypadkowi, przewodniczący komisji technicznej może zezwolić, aby konia dosiadał inny jeździec tej samej kategorii.

3. Po zważeniu jeźdźców następuje ogłoszenie numerów koni, nazwisk jeźdźców i ich stwierdzonej wagi, w stosunku do wszystkich koni biorących udział w gonitwie.

§ 56. 109  

1. Trener zgłasza sędziemu u wagi wagę jeźdźca stosowną do warunków gonitwy.

2. W przypadku pomyłki trener zgłaszający wagę sędziemu u wagi może sprostować ją do momentu sygnału oznaczającego zakończenie ważenia jeźdźców do danej gonitwy. Po upływie tego terminu należy zawiadomić o pomyłce komisję techniczną. Komisja techniczna w tym przypadku nie dopuszcza konia do udziału w gonitwie.

§ 57. 110 Jeżeli osoby zainteresowane nie podniosły zarzutu wadliwości działania wagi przed ukończeniem ważenia jeźdźców przed gonitwą, nie mogą tego uczynić przy ważeniu jeźdźców po gonitwie.

§  58.

1. 111 Siodłanie koni, które mają wziąć udział w gonitwie, odbywa się w miejscu do tego wyznaczonym przez organizatora wyścigów lub w stajni.

2. Siodłanie poza miejscem, o którym mowa w ust. 1, jest dozwolone tylko za zgodą komisji technicznej.

§  59.

1. Od momentu wyjścia na bieżnię toru wyścigowego do chwili prawidłowego wystartowania konie pozostają w dyspozycji sędziego startera.

2. Start koni w gonitwie odbywa się za pomocą maszyny startowej lub za pomocą chorągiewki.

3. W gonitwach, w których używa się maszyny startowej:

1) na znak sędziego startera wszystkie konie podchodzą jednocześnie do maszyny startowej, przy czym w razie dużej liczby koni sędzia starter może zarządzić wcześniejsze wprowadzenie koni do maszyny startowej,

2) konie są wprowadzane do maszyny startowej w kolejności numerów startowych,

3) wprowadzenie do maszyny startowej odbywa się pod kontrolą sędziego startera, który może zastosować środki pomocnicze, w szczególności kaptur, pasy, bat,

4) 112 sędzia starter w uzasadnionych przypadkach ma prawo zarządzić wprowadzenie konia do innego boksu startowego ze względu na bezpieczeństwo jeźdźca, konia lub pracowników obsługi,

5) na wprowadzenie koni do maszyny startowej przeznacza się 5 minut, a w uzasadnionych przypadkach do 10 minut,

6) w przypadku gdy koń nie daje się wprowadzić do maszyny startowej, sędzia starter zwalnia tego konia ze swojej dyspozycji,

7) sędzia starter uznaje start za nieważny w przypadku nieotwarcia się jakichkolwiek drzwiczek maszyny startowej, sygnalizując to głosem oraz podniesieniem chorągiewki.

4. 113 W gonitwach, w których start odbywa się za pomocą chorągiewki, jeźdźcy powinni wyrównać szereg w odległości nie większej niż 15 metrów od linii startu, następnie podjechać stępem do miejsca startu i nie zatrzymując się, na znak startera, rozpocząć gonitwę.

§ 60. Jeżeli w okresie od wyjścia koni na bieżnię toru wyścigowego do wprowadzenia ich do maszyny startowej, a w przypadku startu za pomocą chorągiewki - do momentu podejścia do linii startu, nastąpi jakakolwiek okoliczność uniemożliwiająca w ocenie komisji technicznej udział konia w gonitwie lub w wyniku której może zostać naruszona zasada równości szans, komisja techniczna może uznać konia za zwolnionego z dyspozycji sędziego startera.

§  61.

1. Sędzia starter może zwolnić konia ze swojej dyspozycji:

1) 114 jeżeli jeździec opóźnia podejście do maszyny startowej lub przeszkadza w dokonaniu szybkiego i prawidłowego startu,

2) 115 w wypadku nagłego zachorowania jeźdźca lub konia,

3) w innych uzasadnionych przypadkach, po uprzednim zawiadomieniu komisji technicznej.

2. O zwolnieniu konia z dyspozycji sędzia starter zawiadamia komisję techniczną, w miarę możliwości przed rozpoczęciem gonitwy, nie później jednak niż bezpośrednio po jej zakończeniu.

3. 116 Sędzia starter może pozostawić konia na starcie w przypadku rażącego naruszenia zasady równości szans.

§  62.

1. 117 Jeżeli sędzia starter stwierdził, że start nastąpił:

1) w sposób naruszający zasadę równych szans, w szczególności w przypadku, o którym mowa w § 59 ust. 3 pkt 7, lub

2) w przypadku awarii maszyny startowej albo

3) niezgodnie z § 59 ust. 4

- uznaje taki start za nieważny i głosem oraz podniesieniem chorągiewki daje sygnał osobie wyznaczonej przez organizatora wyścigów (kontrstarterowi), znajdującej się w odległości 80 metrów od linii startu, do zawrócenia koni na miejsce startu.

2. 118 Kontrstarter, na sygnał, o którym mowa w ust. 1, przez podniesienie chorągiewki nakazuje jeźdźcom zawrócenie koni na miejsce startu.

3. W przypadku gdy konie miną kontrstartera i nie powrócą na miejsce startu, komisja techniczna uznaje te konie za zwolnione z dyspozycji sędziego startera.

§  63.

1. Konia, który nie wystartował lub wystartował, ale zatrzymał się lub zboczył z wyznaczonego toru gonitwy przed minięciem kontrstartera, uważa się za konia, który pozostał na starcie.

2. Konia, który po prawidłowym starcie minął kontrstartera, uważa się za konia, który uczestniczył w gonitwie w sposób ważny, nawet jeśli jej nie ukończył.

3. Konia, który prawidłowo wystartował, minął kontrstartera, zboczył z wyznaczonego toru gonitwy lub nie osiągnął celownika, uważa się za konia, który nie ukończył gonitwy.

4. 119 Koń, który był w dyspozycji sędziego startera i nie wystartował, nie może uczestniczyć w gonitwie dla koni, które nie biegały.

§ 64. W trakcie rozgrywania gonitwy:

1) 120 od momentu wystartowania do momentu minięcia kontrstartera konia należy prowadzić tym samym torem,

2) 121 od momentu wystartowania do momentu minięcia celownika konie powinny biec galopem; w gonitwach z płotami i przeszkodami, w przypadku powrotu na trasę gonitwy, w szczególności w przypadku prób ponownego pokonania przeszkody po wyłamaniu, dopuszcza się zmianę galopu na inny chód,

3) 122 jeźdźcy stosują taktykę, która umożliwia maksymalne wykorzystanie możliwości dosiadanych przez nich koni, w szczególności jeźdźcy nie mogą w żadnej fazie gonitwy, bez uzasadnionej przyczyny, wycofać dosiadanych koni oraz gwałtownie przyspieszać w początkowej i środkowej fazie gonitwy,

4) 123 jeźdźcy prowadzą konie w taki sposób, aby:

a) nie przeszkadzać innym koniom, w szczególności przez ich potrącanie, przyciskanie do bandy i zajeżdżanie drogi,

b) nie odprowadzać konia na zewnątrz toru,

c) 124 (uchylona),

5) 125 (uchylony),

6) 126 jeźdźcy nie mogą:

a) poganiać konia ręką,

b) uderzać konia wodzami,

c) 127 płoszyć innego konia,

d) nadużywać bata w stosunku do dosiadanego konia,

e) uderzać konia w sposób, który może spowodować obrażenia,

f) uderzać konia batem, jeśli w wyniku tego koń nie przyspiesza, został pokonany lub z przewagą wygrywa gonitwę,

g) 128 stwarzać innych sytuacji mogących narazić na niebezpieczeństwo jeźdźców i konie.

7) 129 jeździec powinien wykazać poprawną taktycznie i technicznie jazdę.

8) 130 w gonitwie z płotami i przeszkodami, po ominięciu płotu lub przeszkody (po wyłamaniu) lub odmowie skoku, jeździec powinien podjąć ponowną próbę pokonania płotu lub przeszkody; jeździec nie kontynuuje gonitwy w przypadku dwukrotnej odmowy skoku oraz w przypadku, gdy jeździec spadnie z konia lub koń się przewróci.

§  65.

1. 131 Po odbytej gonitwie jeźdźcy powinni podjechać do wagi i tam osobiście rozsiodłać konia. Waga jeźdźca podlega po gonitwie ponownemu sprawdzeniu w obecności sędziego u wagi. Jeżeli wskutek wypadku jeździec nie może do wagi podjechać, należy go doprowadzić, a konia za zgodą komisji technicznej może rozsiodłać inna osoba.

2. 132 Konie pozostają rozsiodłane u wagi do czasu sprawdzenia wagi wszystkich jeźdźców biorących udział w gonitwie. Jeźdźcy są obowiązani pozostać w miejscu ważenia do czasu zwolnienia ich przez sędziego u wagi.

3. O zakończeniu sprawdzania wagi i jej wynikach sędzia u wagi informuje niezwłocznie komisję techniczną.

§  66.

1. Kolejność, w jakiej konie mijają celownik, ustala sędzia u celownika, określając kolejne miejsca, jakie zajęły poszczególne konie, oraz odległość między nimi.

2. Dla ustalenia kolejności, w jakiej konie osiągnęły celownik, mogą być stosowane pomocnicze urządzenia techniczne, w szczególności fotokomórka oraz zapis przebiegu gonitwy na taśmie magnetowidowej.

3. Sędzia u celownika stwierdza ustalenia, o których mowa w ust. 1, w protokole, który niezwłocznie przekazuje komisji technicznej.

4. Ustalenia wyniku gonitwy dokonuje komisja techniczna na podstawie protokołu przekazanego przez sędziego u celownika, informacji, o których mowa w § 65 ust. 3, oraz na podstawie innych informacji dotyczących przebiegu gonitwy.

5. 133 Jeżeli komisja techniczna ustali, że koń biorący udział w gonitwie był prowadzony przez jeźdźca w taki sposób, że przeszkadzał innemu koniowi, i w wyniku tego koń, któremu przeszkadzano, minął celownik po koniu, który przeszkadzał, komisja techniczna, ustalając wynik gonitwy, przesuwa konia, który przeszkadzał, na miejsce bezpośrednio po miejscu konia, któremu przeszkadzał.

6. Jeżeli komisja techniczna ustali, że koń biorący udział w gonitwie był prowadzony przez jeźdźca (powożącego) w taki sposób, że przeszkadzał kilku koniom, i w wyniku tego konie, którym przeszkadzano, minęły celownik po koniu, który przeszkadzał, komisja techniczna, ustalając wynik gonitwy, przesuwa konia, który przeszkadzał, na miejsce bezpośrednio po miejscu konia, któremu przeszkadzał i który zajął najbardziej odległe miejsce.

7. 134 Od orzeczenia komisji technicznej w sprawach określonych w ust. 5 i 6 właścicielowi konia lub jeźdźcowi przysługuje prawo wniesienia odwołania do komisji odwoławczej.

8. Wyniki gonitwy są podawane do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty.

§  67.

1. 135 Konia, który brał udział w gonitwie, należy zdyskwalifikować, jeżeli:

1) był trenowany lub dosiadany przez osobę nieposiadającą licencji lub dosiadany przez osobę niespełniającą wymagań określonych w § 18 ust. 1 lub 3,

2) przeszedł w gonitwie płaskiej w bieg inny niż galop,

3) nie został do gonitwy zapisany albo zapis został uznany za nieważny,

4) został z gonitwy wycofany,

5) został zwolniony z dyspozycji sędziego startera,

6) waga jeźdźca, który go dosiadał, nie była przed gonitwą sprawdzona,

7) niósł wagę niższą od tej, jaka wynikała z warunków gonitwy,

8) waga jeźdźca, który go dosiadał, sprawdzona po gonitwie, okazała się niższa od wagi ustalonej przed gonitwą,

9) był niewłaściwie okuty,

10) w wyniku kontroli antydopingowej ustalono, że podano mu niedozwolone środki dopingujące,

11) nie spełniał warunków określonych dla danej gonitwy,

12) 136 był prowadzony przez jeźdźca w taki sposób, że przeszkadzał innemu koniowi, który wskutek tego nie ukończył gonitwy.

2. Dyskwalifikacji podlegają tylko te konie, które osiągnęły celownik.

3. Od orzeczenia komisji technicznej w sprawie dyskwalifikacji konia właścicielowi tego konia przysługuje prawo złożenia odwołania do komisji odwoławczej.

§  68.

1. Gonitwa jest nieważna, jeżeli:

1) żaden z koni biorących w niej udział nie spełnił warunków gonitwy,

2) 137 wszystkie konie, mimo sygnału kontrstartera nie powróciły na miejsce startu,

3) wszystkie konie biorące udział w gonitwie zostały zdyskwalifikowane,

4) odbyła się na innym dystansie niż ustalono w warunkach gonitwy.

2. Od orzeczenia komisji technicznej o uznaniu gonitwy za nieważną właścicielowi konia przysługuje prawo wniesienia odwołania do komisji odwoławczej.

¹⁰⁴ Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹⁰⁵ § 54 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹⁰⁶ § 55 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹⁰⁷ § 55 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2006 r. (Dz.U.07.2.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 stycznia 2007 r.

¹⁰⁸ § 55 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 22 rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

¹⁰⁹ § 56 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹⁰ § 57 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹¹ § 58 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 2008 r. (Dz.U.08.157.985) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 września 2008 r.

¹¹² § 59 ust. 3 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹³ § 59 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹⁴ § 61 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹⁵ § 61 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹⁶ § 61 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

¹¹⁷ § 62 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 30 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹⁸ § 62 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹¹⁹ § 63 ust. 4:

- dodany przez § 1 pkt 24 rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹²⁰ § 64 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2006 r. (Dz.U.07.2.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 stycznia 2007 r.

¹²¹ § 64 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 32 lit. a) rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹²² § 64 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹²³ § 64 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹²⁴ § 64 pkt 4 lit. c) uchylona przez § 1 pkt 25 lit. a) rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

¹²⁵ § 64 pkt 5 uchylony przez § 1 pkt 25 lit. b) rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

¹²⁶ § 64 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹²⁷ § 64 pkt 6 lit. c) zmieniona przez § 1 pkt 25 lit. c) tiret pierwsze rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

¹²⁸ § 64 pkt 6 lit. g) dodana przez § 1 pkt 25 lit. c) tiret drugie rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.

¹²⁹ § 64 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹³⁰ § 64 pkt 8 zmieniony przez § 1 pkt 32 lit. b) rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹³¹ § 65 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹³² § 65 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹³³ § 66 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹³⁴ § 66 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2004 r. (Dz.U.04.153.1617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2004 r.

¹³⁵ § 67 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2006 r. (Dz.U.07.2.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 stycznia 2007 r.

¹³⁶ § 67 ust. 1 pkt 12 dodany przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 2008 r. (Dz.U.08.157.985) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 września 2008 r.

¹³⁷ § 68 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 5 września 2002 r. (Dz.U.02.154.1281) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 października 2002 r.