Ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 42 ust. 1, art. 68 ust. 4 w związku z art. 44 oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.78.398

Akt jednorazowy

Wersja od: 7 lipca 1995 r.

UCHWAŁA

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 26 czerwca 1995 r.

w sprawie ustalenia powszechnie obowiązującej wykładni art. 42 ust. 1, art. 68 ust. 4 w związku z art. 44 oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:

przewodniczący: A. Zoll - prezes Trybunału Konstytucyjnego (sprawozdawca),

sędziowie Trybunału Konstytucyjnego: Z. Czeszejko-Sochacki, T. Dybowski, S. Jaworski, K. Kolasiński, F. Rymarz, W. Sokolewicz, B. Wierzbowski

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 1995 r. w trybie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213 i z 1994 r. Nr 122, poz. 593) wniosku Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 42 ust. 1, art. 68 ust. 4 w związku z art. 44 oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465 oraz z 1993 r. Nr 45, poz. 205) przez wyjaśnienie:

1. Czy zawarte w art. 42 ust. 1 ustawy o wyborze Prezydenta określenie "Państwowa Komisja Wyborcza zarejestruje kandydata, jeżeli zgłoszenia dokonano zgodnie z przepisami niniejszej ustawy" - uprawnia Państwową Komisję Wyborczą do badania, czy kandydat na Prezydenta spełnia warunki określone w art. 29 ust. 5 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426 z późn. zm.), a jeżeli tak - czy warunek korzystania z pełni praw wyborczych obejmuje warunek domicylu, określony w art. 96 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy na podstawie art. 77 cytowanej wyżej Ustawy Konstytucyjnej;

2. Czy lista kandydatów, o której mowa w art. 68 ust. 4 ustawy o wyborze Prezydenta, obejmuje tylko nazwiska kandydatów kandydujących w ponownym głosowaniu (art. 69 ust. 2), czy też oznacza sporządzenie przez Państwową Komisję Wyborczą pomiędzy pierwszym a ponownym głosowaniem nowej listy kandydatów z uwzględnieniem ewentualnych zmian wynikających z treści art. 44 ustawy;

3. Jaki podmiot przejął kompetencje Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, o których mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o wyborze Prezydenta,

ustalił:

1. Art. 42 ust. 1 ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1990 r. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465 oraz z 1993 r. Nr 45, poz. 205) uprawnia Państwową Komisję Wyborczą do badania, czy kandydat na Prezydenta spełnia warunki określone w art. 29 ust. 5 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426 z późn. zm.). Warunki te nie obejmują stałego zamieszkiwania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 5 lat.

2. Kompetencja Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o wyborze Prezydenta, jako objęta zakresem administracji państwowej na podstawie art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.), przeszła do właściwości Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Ponadto Trybunał Konstytucyjny postanowił odmówić ustalenia powszechnie obowiązującej wykładni art. 68 ust. 4 ustawy o wyborze Prezydenta ze względu na to, że zawarta we wniosku wątpliwość jest uregulowana treścią art. 69 ust. 2 w związku z art. 68 ust. 3 tej ustawy.