Ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 w związku z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.20.96

Akt jednorazowy
Wersja od: 22 lutego 1996 r.

UCHWAŁA
TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO
z dnia 7 lutego 1996 r.
w sprawie ustalenia powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 w związku z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych.

Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:

przewodniczący: J. Trzciński - wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego,

sędziowie Trybunału Konstytucyjnego: Z. Czeszejko-Sochacki, T. Dybowski, S. Jaworski, K. Kolasiński (sprawozdawca), F. Rymarz, J. Skórzewska-Łosiak, W. Sokolewicz, B. Wierzbowski,

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 7 lutego 1996 r. w trybie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 13, poz. 59) wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 w związku z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127 oraz z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577) przez wyjaśnienie, czy "zatrudnienie ogółem" oznacza rzeczywiste zatrudnienie na podstawie różnych stosunków prawnych czy zatrudnienie formalne tylko na podstawie stosunków pracy,

ustalił:

Użyte w przepisie art. 4 ust. 1 w związku z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127 oraz z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577) pojęcie "zatrudnienie ogółem" w przeliczeniu na pełne etaty oznacza rzeczywiste zatrudnienie na podstawie różnych stosunków prawnych (stosunku pracy, służby i na podstawie przepisów szczególnych) osób, które nie korzystają z długotrwałych zwolnień z pracy i urlopów bezpłatnych.