Ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.63.303

Akt jednorazowy

Wersja od: 7 czerwca 1996 r.

UCHWAŁA

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 24 kwietnia 1996 r.

w sprawie ustalenia powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych.

Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:

przewodniczący - Prezes Trybunału Konstytucyjnego: A. Zoll,

sędziowie Trybunału Konstytucyjnego: Z. Czeszejko-Sochacki, T. Dybowski, L. Garlicki, S. Jaworski, K. Kolasiński, W. Łączkowski, F. Rymarz, W. Sokolewicz, J. Trzciński (sprawozdawca), B. Wierzbowski,

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 kwietnia 1996 r. w trybie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 13, poz. 59) wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych (Dz. U. Nr 54, poz. 312), w szczególności poprzez udzielenie odpowiedzi na pytania:

1) czy Sąd Wojewódzki w Warszawie jest uprawniony do żądania od osób zgłaszających partię do ewidencji innych dokumentów niż wymienione w art. 4 ust. 2 ww. ustawy (np. statutu partii),

2) czy wpisywanie do ewidencji osób wchodzących w skład organu upoważnionego do reprezentowania partii (art. 4 ust. 5 ustawy) powinno być poprzedzone ustaleniami Sądu dotyczącymi zachowania trybu wyłaniania tego organu (art. 4 ust. 2 ustawy),

3) czy możliwa jest odmowa wpisania partii do ewidencji lub odmowa wpisania osób wchodzących w skład organu reprezentującego partię z przyczyn podanych w pkt 1 i 2, np. odmowy przedłożenia statutu partii lub naruszenia przepisów dotyczących wyłaniania organu reprezentującego partię,

ustalił:

1. Sąd Wojewódzki w Warszawie jest uprawniony do żądania od osób zgłaszających partię polityczną do ewidencji także statutu tej partii.

2. Wpisanie do ewidencji osób wchodzących w skład organu upoważnionego do reprezentowania partii przy czynnościach prawnych (art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych - Dz. U. Nr 54, poz. 312) może być poprzedzone ustaleniami Sądu dotyczącymi dochowania sposobu wyłaniania tego organu (art. 4 ust. 2 ustawy o partiach politycznych).

3. Sąd może odmówić przyjęcia zgłoszenia partii politycznej do ewidencji na skutek uchylenia się zgłaszającego od przedstawienia statutu partii albo niedochowania sposobu wyłaniania organu upoważnionego do reprezentowania partii przy czynnościach prawnych.