Ustalenie granic okręgu ochrony górniczej dla Państwowego Zakładu Zdrojowego w Ciechocinku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.18.115

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lutego 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU I MINISTRA ZDROWIA PUBLICZNEGO.

z dnia 10 lutego 1923 r.

w przedmiocie ustalenia granic okręgu ochrony górniczej dla Państwowego Zakładu Zdrojowego w Ciechocinku.

Na podstawie art. 14, 15 i 16 ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o uzdrowiskach (Dz. U. R. P. № 31 poz. 254) zarządza siej co następuje:

§ 1. Ustanawia się dla uzdrowiska państwowego Ciechocinek następujące granice ochrony górniczej: od ujścia do Wisły rzeki Tążyny, rzeką Tążyną w górę do przecięcia się z linją kolejową, dalej linją kolei Bydgoskiej do przecięcia się z drogą gminną idąca przez Ośno, za wyłączeniem obszaru miasta Aleksandrowa, dalej tą drogą do Ostrowąsa, do Brzeźna i Dąbrówki Małe), stąd na północ przez Dąbrówką Małej i Wielką do gościńce Królewskiego, tychże gościńcem do Niestuszewa, od Niestuszewa zaś północno-zachodnią granicą gminy miejskiej Nieszawy do Wisły; granicę północno-wschodnią stanowi prawy brzeg Wisty od Nowogródka do punktu, łożącego naprzeciw ujścia Tążyny.

§ 2. Na powyżej zakreślonym terenie ochrony górniczej nie wolno prowadzić bez zezwolenia Ministerstwa Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministerstwem Zdrowia Publicznego żadnych robót górniczych wogóle oraz ziemnych powierzchownych poniżej 4 metrów od powierzchni i budowy studzien zwykłych głębszych ponad 10 mtr.

§ 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.