§ 7. - Ustalanie stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz związku śmierci funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej ze służbą wskutek wypadku lub choroby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.11.83

Akt utracił moc
Wersja od: 9 września 1991 r.
§  7.
1.
Stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się w procentach według stanu zdrowia funkcjonariusza w dniu wydania orzeczenia - z zastosowaniem zasad zawartych w "wykazie ustalającym normy oceny trwałego uszczerbku na zdrowiu", ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
2.
W razie utraty lub uszkodzenia organu, narządu albo układu, których funkcje były już upośledzone przed wypadkiem lub chorobą, stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu określa się w wysokości różnicy pomiędzy stopniem trwałego uszczerbku na zdrowiu po wypadku lub po przebyciu choroby związanej ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby a stopniem upośledzenia istniejącego wcześniej. Jeżeli nie jest możliwe określenie, w jakim stopniu organ, narząd albo układ były upośledzone przed wypadkiem lub chorobą związaną ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, przyjmuje się, że upośledzenia funkcji nie było.
3.
Przy wielomiejscowych uszkodzeniach kończyny lub jej części ogólny stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń, z tym że procent ten nie może być wyższy od procentu przewidzianego dla utraty uszkodzonej kończyny lub jej części.
4.
Jeżeli wypadek lub choroba pozostająca w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby spowodowały uszkodzenie kilku kończyn, narządów albo układów, ogólny stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń - z ograniczeniem do 100%.
5.
Jeżeli procent trwałego uszczerbku na zdrowiu określony jest w wykazie w granicach od - do, przy ustalaniu stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu należy brać pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia organu, narządu albo układu oraz towarzyszące powikłania.
6.
Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w wykazie, należy ocenić ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej.