Urzędzenia przeładunkowe na morskich statkach handlowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.31.208

Akt utracił moc
Wersja od: 7 kwietnia 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 27 marca 1939 r.
o urządzeniach przeładunkowych na morskich statkach handlowych.

Na podstawie art. 6 pkt 4) i art. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 listopada 1930 r. o bezpieczeństwie statków morskich (Dz. U. R. P. z 1938 r. Nr 46, poz. 376) zarządzam co następuje:
(1)
Wszystkie urządzenia przeładunkowe na morskich statkach handlowych łącznie z windami i dźwigami osobowymi muszą być poddawane szczegółowym badaniom i próbom oraz wycechowaniu przez władze inspekcyjne albo wskazane przez nie instytucje lub osoby.
(2)
Żadna część urządzenia przeładunkowego nie może być używana przed uprzednim wypróbowaniem i wycechowaniem.
Badania i próby dzieli się na:
a)
wstępne,
b)
periodyczne.
Dla przeprowadzenia badań i prób wstępnych należy dostarczyć władzy inspekcyjnej na jej żądanie w dwóch egzemplarzach szczegółowe rysunki zestawieniowe urządzeń przeładunkowych, zawierające wymiary i zaznaczony rozkład sił.
Po przeprowadzeniu badań i prób wstępnych władza inspekcyjna ustala największe dopuszczalne obciążenie robocze odnośnego urządzenia przeładunkowego, wycechowując wszystkie jego części składowe.
Wszystkie części urządzeń przeładunkowych podlegają szczegółowym badaniom periodycznym co najmniej raz do roku, z wyjątkiem bumów (żurawi przymasztowych) i części przymocowanych na stałe do masztu, bumów i pokładu, które podlegają oględzinom raz na rok, a badaniom szczegółowym raz na 4 lata.
W razie dokonania remontu urządzeń przeładunkowych, w czasie którego zmieniono zasadnicze ich części np. windy, bumy itp. należy wykonać próby obciążenia tych części.
Na dowód przeprowadzenia badań i prób wstępnych właściwa władza inspekcyjna wydaje świadectwo, które powinno zawierać: nazwę statku, dla którego zostało wydane, wyszczególnienie urządzeń, wysokość obciążenia próbnego, dopuszczalne obciążenie robocze, datę wystawienia świadectwa oraz uwagi.
Wyniki badań i oględzin periodycznych powinny być zapisywane przez władze inspekcyjne, albo wskazane przez nie instytucje lub osoby w książce inspekcji urządzeń przeładunkowych, zatwierdzonej przez władzę inspekcyjną.
Świadectwa próby urządzeń przeładunkowych jako całości, jak również świadectwa poszczególnych ich części oraz książki inspekcji urządzeń przeładunkowych powinny się znajdować stale na statku, a po upływie ich ważności powinny być przechowywane przez okres co najmniej 4 lat, licząc od daty upływu ważności świadectw lub ostatniego zapisu w książce inspekcji.
Przepisy techniczne dotyczące badań, prób i oględzin urządzeń przeładunkowych, ich cechowania, określania kresu używalności, jako też wzory świadectw oraz sposób prowadzenia zapisów w książce inspekcji - wydaje Urząd Morski.
Koszty prób urządzeń przeładunkowych ponosi właściciel lub armator statku.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.