§ 25. - Urzędowe badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w kraju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.32.305

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1982 r.

§ 25. Za niezdatne do spożycia należy uznać tylko zmienione narządy i części, jeżeli zostaną stwierdzone:

1) zaraza płucna,

2) pryszczyca,

3) gruźlica - w wypadkach wymienionych w załączniku Nr. 7 dz. I, pkt. 2,

4) pomór lub zaraza świń w wypadkach wymienionych w załączniku Nr. 8 dz. I, pkt. 2 i 3,

5) różyca świń w wypadkach wymienionych w załączniku Nr. 9 dz. I, pkt. 2-4,

5a) 2 drobnoustroje z grupy Salmonella (zatruwacze miesa) lub drobnoustroje warunkowo chorobotwórcze w przypadkach wymienionych w załączniku nr 5 § 7 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2,

6) tężec o ile cała sztuka nie zostanie uznana za niezdatną do spożycia (§ 23 pkt. 12),

7) promienica lub włókniaki,

8) pasożyty zwierzęce (motylice, tasiemce, oblice, cewy Mieschera, bąblowce i t. p. pasożyty bezpośrednio nieszkodliwe dla zdrowia ludzkiego) - gdy ilość pasożytów uniemożliwia ich zupełne usunięcie z narządu, w przeciwnym zaś razie należy z największą starannością powycinać miejsca chorobowo zmienione lub zawierające pasożyty, a resztę narządu uznać za zdatną do spożycia,

9) rany, stłuczenia, przekrwienia, krwawe złamania kości, o ile nie stwierdzają zmian wskazujących na posocznicę lub ropnicę, a zwierzę przed ubojem nie okazywało zaburzeń w ogólnym stanie zdrowia,

10) krwawe lub wodniste nacieki, złogi wapienne i barwikowe w poszczególnych częściach ciała,

11) zanik poszczególnych narządów,

12) zewnętrzny rozkład gnilny albo opleśnienie mięsa lub narządu, jak również powierzchowne zanieczyszczenie wysiękami zapalnemi, ropą lub posoką, dającemi się łatwo usunąć,

13) zatrucie środkami leczniczemi lub odkażającemi (żołądek, jelita miejsca zastrzyków, wątroba, nerki, wymiona),

14) otrobione ogniska ropne lub posokowate, o ile przed ubojem nie zauważono zaburzeń w ogólnym stanie zdrowia, po uboju zaś nie stwierdzono zmian wskazujących na posocznicę lub ropnicę,

15) zanieczyszczenie krwi lub płuc treścią żołądkową albo wodą przy parzeniu świń lub inne podobne zanieczyszczenia,

16) nadmuchanie, o ile nie zostanie udowodnione, że uskuteczniono je przy pomocy przyrządów mechanicznych,

17) choroby lub zmiany w poszczególnych narządach i mięsie miewymienione powyżej w pkt. 1-16, o ile przed ubojem nie zauważono zaburzeń w ogólnym stanie zdrowia, po uboju zaś niema zmian, wzbudzających podejrzenie o posocznicę lub ropnicę.

W razie stwierdzenia zarazy płucnej (pkt.1 §-u niniejszego) mięso, o ile zostanie uznane za zdatne do spożycia, może być dopuszczone do obrotu dopiero po zupełnem ostudzeniu, w razie zaś stwierdzenia pryszczycy (pkt. 2 §-u niniejszego) - głowa, język, przełyk, żołądek, jelita, dolne części kończyn wraz ze skórą aż do stawu pęcinowego u zwierząt chorych mogą być dopuszczone do obrotu po oparzeniu we wrzącej wodzie pod nadzorem lekarza weterynaryjnego.

² § 25 pkt 5a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 października 1958 r. (Dz.U.59.2.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1959 r.