Urządzenie i utrzymywanie żłobków dla niemowląt w zakładach pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.32.293

Akt utracił moc

Wersja od: 6 kwietnia 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 11 marca 1927 r.

w sprawie urządzenia i utrzymywania żłobków dla niemowląt w zakładach pracy.

Na podstawie art. 20 i ustępu 2 art. 15 ustawy z dnia 2 lipca 1924 r. w przedmiocie pracy młodocianych i kobiet (Dz. U. R. P. № 65, poz. 636) zarządzam co następuje:

§ 1. Przedsiębiorca jest obowiązany do urządzenia i utrzymywania żłobka, o ile w poprzedzającym miesiącu kalendarzowym ogólna liczba kobiet zatrudnionych w zakładzie pracy, nie wliczając młodocianych, czasowo chociaż przekraczała liczbę 100.

Żłobek może być utrzymywany przez przedsiębiorcę kosztem własnym lub też wspólnie z innymi przedsiębiorcami albo powołanemi do tego stowarzyszeniami; żłobek winien znajdować się dostatecznie blisko zakładu pracy, aby pracownice mogły karmić piersią swe niemowlęta podczas przysługujących im przerw w pracy.

§ 2. Uruchomienie żłobka może nastąpić tylko po uprzedniem urzędowem stwierdzeniu przez inspektora pracy w porozumieniu z władzą administracyjną I instancji (lekarz powiatowy,), że lokal, urządzenie i personel żłobka odpowiadają warunkom higjeniczno-lekarskim.

§ 3. Żłobek powinien pozostawać pod stałym nadzorem lekarskim, oraz pod kierownictwem fachowo-wykształconych pielęgniarek-kierowniczek, w liczbie niemniej niż jedna na 30 niemowląt, mających wystarczający odpowiedni personel pielęgniarski i pomocniczy.

§ 4. Żłobki są przeznaczone dla niemowląt karmionych piersią, nie starszych ponad 15 miesięcy, które pozostają w żłobku przez czas trwania pracy matki.

§ 5. Żłobek winien posiadać obok pomieszczeń, w których przebywają niemowlęta, oddzielne pomieszczenia i urządzenia do karmienia niemowląt. Pozatem żłobek powinien posiadać urządzenia do kąpania niemowląt i przepierania bielizny.

W pomieszczeniach dla niemowląt powinno przypadać na każde niemowlę co najmniej 3 m² powierzchni, a wysokość pomieszczeń musi wynosić co najmniej 2,8 m.

§ 6. Każde niemowlę winno zajmować oddzielne łóżeczko z odpowiednią pościelą. Liczba łóżeczek musi odpowiadać liczbie niemowląt, przebywających w żłobku i w jednym pokoju nie może znajdować się więcej niż 12 łóżeczek.

§ 7. Żłobki są przeznaczone dla niemowląt zdrowych.

W razie jeżeli matka niemowlęcia zawiadomi kierownictwo żłobka o zauważonych przez siebie objawach, budzących podejrzenie o chorobę niemowlęcia lub też w razie powzięcia takich podejrzeń przez kierownictwo żłobka na podstawie własnych spostrzeżeń, niemowlę należy natychmiast izolować w obrębie żłobka do czasu decyzji lekarza.

W razie stwierdzenia u niemowlęcia choroby zakaźnej lub otrzymania wiadomości o chorobie zakaźnej w mieszkaniu matki, niemowlę winno być niezwłocznie usunięte ze żłobka.

§ 3. Szczegółowe instrukcje w sprawie pobytu niemowląt w żłobku i sposobu wykonywania opieki nad niemi będą wydawane przez lekarzy, sprawujących nadzór nad żłobkami.

Ogólny nadzór nad żłobkami należy do lekarzy powiatowych, inspektorów pracy oraz do innych urzędników, przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej do tego upoważnionych. Szczegółowe postanowienia w tym względzie określi instrukcja Ministra Pracy i Opieki Społecznej i Ministra Spraw Wewnętrznych.

§ 9. Winny niezachowania przepisów niniejszego rozporządzenia ulegnie karze przewidzianej w art. 17 ustawy.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wejdzie w życie w poszczególnych dziedzinach i zakładach pracy w terminach, które określi rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej, przewidziane w art. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 1926 r. (Dz. U. R. P. № 93, poz. 538).