Rozdział 8 - Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa - Urząd Ochrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.51.526 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 8 listopada 2001 r.

Rozdział  8

Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa

1.
Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe.
2.
Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie.
3. 53
Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.
4. 54
Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia.

 

1.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy zaszeregowania i stawki uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy w tych grupach oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, ustalając ponadto stopień etatowy stanowiska Szefa Urzędu Ochrony Państwa i zaszeregowanie tego stanowiska do grupy uposażenia.
2.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, stanowiska służbowe i stopnie etatowe stanowiące tajemnicę państwową, uwzględniając zaszeregowanie tych stanowisk do grup uposażenia i przypisanych im stopni etatowych.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zaliczania okresów służby, pracy i innych okresów do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy innej służby traktowane jako równorzędne ze służbą w Urzędzie Ochrony Państwa, okresy zatrudnienia i inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

1.
Funkcjonariusz przeniesiony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego zachowuje prawo do stawki uposażenia pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku do czasu uzyskania wyższej stawki uposażenia według stanowiska służbowego.
2.
Szef Urzędu Ochrony Państwa, w przypadkach szczególnie uzasadnionych, może zezwolić na zachowanie przez funkcjonariusza przeniesionego na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego prawa do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku, z jednoczesnym zachowaniem stopnia związanego z tym stanowiskiem.
3.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariuszy przeniesionych na niższe stanowisko służbowe na podstawie art. 26 ust. 1 lub ust. 2 pkt 2 i 3 oraz funkcjonariuszy przeniesionych na własną prośbę.
1.
Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia:
1)
dodatek za stopień,
2)
dodatek służbowy,
3)
dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby,
4)
(skreślony).
2.
Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych.
3. 57
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość dodatków, o których mowa w ust. 1, zasady ich przyznawania i obniżania, sposób wypłaty oraz rodzaje dodatków uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby, uwzględniając maksymalną wysokość tych dodatków i biorąc pod uwagę przesłanki ich przyznawania.

Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry. Szef Urzędu Ochrony Państwa może określić, które dodatki o charakterze stałym są płatne z dołu.

1.
Zmiana uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę.
2.
Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu miesiąca, uposażenie na czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień, gdy przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
3.
Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa.
1.
Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.
2.
Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami.
3.
Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa:
1)
każda czynność przed kierownikiem jednostki organizacyjnej podległej Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, właściwym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia,
2)
uznanie roszczenia.
1.
Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia pieniężne:
1)
zasiłek na zagospodarowanie,
2)
nagrody oraz zapomogi,
3)
nagrody jubileuszowe,
4)
dodatkowe wynagrodzenie za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe,
5)
należności za podróże służbowe i przeniesienia,
6)
świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby.
2.
W razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny, przysługują:
1)
zasiłek pogrzebowy,
2)
odprawa pośmiertna.
1.
Funkcjonariuszowi, w związku z mianowaniem na stałe, przysługuje zasiłek na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w dniu mianowania na stałe.
2.
Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w Urzędzie Ochrony Państwa po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek.

 

1.
Funkcjonariuszowi w każdym roku kalendarzowym przysługuje nagroda roczna oraz mogą być przyznawane nagrody uznaniowe i zapomogi.
2.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki i tryb przyznawania nagród i zapomóg, uwzględniając podstawę ustalania wysokości nagród, przesłanki mające wpływ na przyznanie, obniżenie lub nieprzyznanie nagród oraz przyznawanie zapomóg, a także właściwość przełożonych w tych sprawach.
3.
Szef Urzędu Ochrony Państwa określa, w drodze zarządzenia, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi.
1.
Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:

po 20 latach służby - 75%

po 25 latach służby - 100%

po 30 latach służby - 150%

po 35 latach służby - 200%

po 40 latach służby - 300%

miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym.

2. 59
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania, uwzględniając zakończone okresy służby lub pracy przed rozpoczęciem służby w Urzędzie Ochrony Państwa, a także inne okresy uwzględniane przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej oraz sposób obliczania tej nagrody i jej wypłacania.
1.
Za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa.
2.
Wynagrodzenie za dokonane przez funkcjonariuszy wynalazki, udoskonalenia techniczne i usprawnienia normują odrębne przepisy.

 

1.
W razie przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości albo delegowania do czasowego pełnienia służby, funkcjonariuszowi przysługują należności za podróże służbowe i przeniesienia.
2.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje świadczeń przysługujących funkcjonariuszom w razie przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości lub delegowania do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby, określając również wysokość i warunki przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1, a także sposób ich wypłaty.
1.
Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 26 ust. 4 i art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 3-6 oraz ust. 3 otrzymuje:
1)
odprawę,
2)
ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe,
3)
zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany w danym roku przejazd, ze środków Urzędu Ochrony Państwa,
4)
zwrot kosztów przejazdu do obranego miejsca zamieszkania dla siebie, małżonka oraz dzieci pozostających na jego utrzymaniu oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego według zasad obowiązujących przy przeniesieniach służbowych,
5)
nie wykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 60 ust. 4.
2.
Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 3 otrzymuje 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny za urlopy wypoczynkowe nie wykorzystane w latach poprzedzających rok zwolnienia ze służby.
3.
Szef Urzędu Ochrony Państwa lub upoważniony przez niego przełożony może w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać, z uwagi na uzasadnione potrzeby rodziny funkcjonariusza, odprawę w wysokości nie przekraczającej 50% w razie zwolnienia go ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2.
1.
Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.
2.
Przy ustalaniu wysokości odprawy uwzględnia się również okresy nieprzerwanej zawodowej służby wojskowej, jeżeli bezpośrednio po zwolnieniu z tej służby żołnierz został przyjęty do służby w Urzędzie Ochrony Państwa i nie otrzymał odprawy z tytułu poprzednio pełnionej służby.
3.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia służby w Urzędzie Ochrony Państwa po zwolnieniu ze służby w innych służbach, w których przysługują świadczenia tego rodzaju.
4.
Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
1.
W razie śmierci funkcjonariusza, pozostałej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, oraz świadczenia określone w art. 101 ust. 1 pkt 2-4.
2.
Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji oraz ich rodzin.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy. Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza Szef Urzędu Ochrony Państwa.
1.
Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 4, wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami o charakterze stałym, pobieranymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
2.
Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń.
3.
Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 i 6, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej.

Odprawa, o której mowa w art. 101, oraz świadczenia określone w art. 104 nie przysługują funkcjonariuszowi, który bezpośrednio po zwolnieniu ze służby został przyjęty do zawodowej służby wojskowej lub do innej służby, w której przysługuje prawo do takich świadczeń.

1.
W razie śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy pośmiertnej, o której mowa w art. 103, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
1)
trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice,
2)
kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2.
Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków Urzędu Ochrony Państwa. Szef Urzędu Ochrony Państwa może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek choroby pozostającej w związku ze służbą.
3.
W razie pokrycia kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków Urzędu Ochrony Państwa, osobom wymienionym w ust. 1 pkt 1 przysługuje połowa zasiłku pogrzebowego.
1.
W razie śmierci członka rodziny, funkcjonariuszowi przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
1)
dwumiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz,
2)
kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1 - jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2.
Szef Urzędu Ochrony Państwa ustala warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków Urzędu Ochrony Państwa oraz określa członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy.
3.
W razie zbiegu uprawnień do zasiłku pogrzebowego określonego w ust. 1 z uprawnieniami do zasiłku pogrzebowego na podstawie przepisów odrębnych, funkcjonariuszowi przysługuje wyższy zasiłek, a jeżeli pobrał zasiłek niższy - odpowiednie wyrównanie.
1.
W razie choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania bez przydziału służbowego, funkcjonariusz otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne należności pieniężne należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość.
2. 61
(skreślony).

 

1.
Funkcjonariusz skierowany do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia otrzymuje uposażenie oraz inne należności pieniężne.
2.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania i wysokość uposażenia oraz innych należności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając warunki wypłaty należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszom, w powiązaniu z formami kształcenia, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość tych należności.
1.
W razie pobierania przez funkcjonariusza wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, funkcjonariuszowi oraz członkom jego rodziny przysługują świadczenia i należności pieniężne z tytułu służby, określone w niniejszej ustawie, z wyjątkiem należności, o których mowa w art. 59.
2.
Świadczenia i należności pieniężne określone w ust. 1 wypłaca się w wysokości ustalonej, z uwzględnieniem wynagrodzenia należnego funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym lub według stawki obowiązującej w dniu zwolnienia ze służby albo w dniu jego śmierci.
1.
Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia.
2.
W razie uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, chyba że został zwolniony ze służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.
1.
Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się do najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia.
2.
W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3.
3.
Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania karnego.
1.
Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia służby albo pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie do najbliższego terminu płatności. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już za czas nie usprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.
2.
W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie; w przypadku nieobecności nie usprawiedliwionej funkcjonariusz traci za każdy dzień nieobecności 1/30 część uposażenia miesięcznego.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zawinionej niemożności pełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych.
4.
Funkcjonariuszowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca kalendarzowego, przysługuje uposażenie w wysokości 1/30 uposażenia miesięcznego za każdy dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już uposażenie za czas urlopu bezpłatnego, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.
1.
Z uposażenia funkcjonariuszy mogą być dokonywane potrącenia na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych - na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach szczególnych, jeżeli dalsze przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.
2.
Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia, odprawę wymienioną w art. 101 oraz świadczenia określone w art. 99 i 104.
3.
(skreślony).
4. 63
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy i sposób płatności uposażenia i innych należności pieniężnych, uwzględniając właściwość i tryb postępowania w sprawach wypłacania należności pieniężnych oraz dokonywania potrąceń z tych należności.

Przepisu art. 114 ust. 1 i 2 nie stosuje się do zaliczek pobieranych do rozliczenia, a w szczególności na koszty podróży służbowej, delegacji i przeniesienia. Należności te potrąca się z uposażenia w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń z innych tytułów.

(skreślony).

53 Art. 86 ust. 3 zmieniony przez art. 17 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.99.110.1255) z dniem 1 stycznia 2000 r.
54 Art. 86 ust. 4 zmieniony przez art. 17 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.99.110.1255) z dniem 1 stycznia 2000 r.
55 Art. 88 zmieniony przez art. 6 pkt 37 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
56 Art. 89 zmieniony przez art. 6 pkt 38 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
57 Art. 91 ust. 3 zmieniony przez art. 6 pkt 39 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
58 Art. 97 zmieniony przez art. 6 pkt 40 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
59 Art. 98 ust. 2 zmieniony przez art. 6 pkt 41 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
60 Art. 100 zmieniony przez art. 6 pkt 42 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
61 Art. 108 ust. 2 skreślony przez art. 6 pkt 43 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
62 Art. 109 zmieniony przez art. 6 pkt 44 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.
63 Art. 114 ust. 4 zmieniony przez art. 6 pkt 45 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. (Dz.U.01.81.877) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 2001 r.