Urząd Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.36.169

Akt utracił moc
Wersja od: 12 sierpnia 1985 r.

USTAWA
z dnia 25 lipca 1985 r.
o urzędzie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego jest naczelnym organem administracji państwowej w dziedzinie rozwoju nauki i kadr naukowych oraz szkolnictwa wyższego.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego:

1)
zapewnia warunki niezbędne do rozwoju poszczególnych dziedzin nauki,
2)
organizuje kształcenie i wychowywanie kadr naukowych na wysokim poziomie merytorycznym, obywatelskim i etycznym oraz zapewnia niezbędne warunki naukowe, organizacyjne i materialne ich rozwoju,
3)
stwarza warunki kształcenia i wychowywania studentów w celu przygotowania ich do uczestnictwa w rozwoju socjalistycznego państwa, gospodarki i kultury narodowej,
4)
organizuje opiekę zdrowotną i socjalną nad młodzieżą akademicką,
5)
udziela szkołom wyższym wszechstronnej pomocy w zakresie ich działania i rozwoju.
1.
Do zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego należą sprawy:
1)
rozwoju nauki,
2)
kształcenia, wychowywania i doskonalenia kadr naukowych,
3)
związane z nadawaniem stopni naukowych i tytułów naukowych,
4)
kształcenia na poziomie wyższym oraz wychowywania studentów,
5)
doskonalenia zawodowego przez szkoły wyższe pracowników z wyższym wykształceniem,
6)
zwierzchniego nadzoru nad narodowym zasobem archiwalnym,
7)
polityki wydawniczej w zakresie wydawnictw naukowych i naukowo-dydaktycznych,
8)
określone w odrębnych przepisach ustawowych.
2.
W dziedzinie rozwoju nauki Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego:
1)
opracowuje projekty założeń polityki naukowej państwa,
2)
przygotowuje prognozy rozwoju nauki,
3)
koordynuje sprawy dotyczące finansowania, realizacji i kontroli powierzonych mu centralnych programów badawczych oraz - we współpracy z Polską Akademią Nauk - badań podstawowych i stosowanych nie objętych tymi programami,
4)
dba o zapewnienie materialnych warunków rozwoju warsztatów badawczych.
3.
W dziedzinie szkolnictwa wyższego Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego:
1)
przedstawia wnioski dotyczące tworzenia, znoszenia, łączenia i przekształcania szkół wyższych,
2)
opracowuje stosownie do ustaleń planów perspektywicznych, narodowych planów społeczno-gospodarczych i centralnych planów rocznych projekty:
a)
głównych kierunków badań naukowych, kształcenia i rozwoju kadry w obszarze szkolnictwa wyższego,
b)
planów badań naukowych szkolnictwa wyższego,
3)
ustala:
a)
perspektywiczne i okresowe plany rozwoju szkolnictwa wyższego,
b)
zasady organizacji studiów,
c)
kierunki i zasady polityki kadrowej i socjalnej w szkolnictwie wyższym.
4.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w zakresie dotyczącym podległych szkół wyższych:
1)
ustala:
a)
zasady i limity przyjęć na pierwszy rok studiów,
b)
zasady opracowywania planów studiów i ramowych programów nauczania,
c)
szczegółowe zasady finansowania badań naukowych prowadzonych w szkołach wyższych oraz zasady współpracy szkół wyższych z jednostkami gospodarki narodowej i innymi instytucjami,
d)
zasady współpracy szkół wyższych z zagranicą,
2)
zatwierdza plany studiów oraz programy nauczania i wychowania,
3)
dokonuje rozdziału środków finansowych i materialnych pomiędzy szkoły wyższe.
5.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w zakresie swojego działania:
1)
uczestniczy w opracowywaniu i realizacji planów perspektywicznych, narodowych planów społeczno-gospodarczych i centralnych planów rocznych,
2)
prowadzi współpracę z zagranicą,
3)
organizuje system informacji naukowej.
6.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego realizuje zadania wynikające z ustawy, z uwzględnieniem kompetencji innych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz Polskiej Akademii Nauk.
1.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, sprawując nadzór i kontrolę nad podległymi mu szkołami wyższymi, może:
1)
przeprowadzać kontrolę działalności szkół i żądać odpowiednich wyjaśnień od organów szkoły i innych ciał kolegialnych działających w szkole na podstawie przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym lub statutu szkoły, zwanych dalej "innymi ciałami kolegialnymi",
2)
w razie bezczynności w realizacji wniosków pokontrolnych - wydawać organom szkół polecenia usunięcia stwierdzonych naruszeń prawa lub ważnego interesu społecznego.
2.
Minister Nauki Szkolnictwa Wyższego w celu zapewnienia pełniejszego uczestnictwa szkoły wyższej w dziele wszechstronnego rozwoju nauki, kultury i gospodarki narodowej oraz ze względu na ważny interes społeczny może nałożyć, po zasięgnięciu opinii rektora i senatu, na podległą szkołę wyższą obowiązek realizacji określonego zadania naukowego lub dydaktycznego, wskazując materialne środki jego realizacji, a także wprowadzić odpowiednie zmiany w planie rzeczowo-finansowym szkoły.
3.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w celu racjonalizacji zatrudnienia i dostosowania struktury organizacyjnej do zakresu zadań dydaktycznych, wychowawczych i naukowych szkoły wyższej może określać, po zasięgnięciu opinii rektora i senatu, normy obsady osobowej szkoły lub jej poszczególnych jednostek organizacyjnych, a także wprowadzać zmiany w strukturze organizacyjnej szkoły.
4.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przypadku rażącego naruszenia prawa lub ważnego interesu społecznego w podległej szkole wyższej poleca właściwym organom szkoły usunięcie stwierdzonych naruszeń w określonym terminie, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu może stosownie do charakteru tych naruszeń:
1)
uchylić lub wstrzymać wykonanie uchwały lub decyzji organów szkoły,
2)
odwołać osobę pełniącą funkcję organu jednoosobowego lub jego zastępcy albo funkcję kierownika lub zastępcy kierownika jednostki organizacyjnej szkoły, albo osobę będącą z wyboru członkiem organu kolegialnego bądź innego ciała kolegialnego,
3)
zawiesić na czas określony uprawnienia stanowiące lub rozwiązać organ kolegialny szkoły albo inne ciało kolegialne,
4)
zawiesić na czas określony zajęcia dydaktyczne lub działalność albo rozwiązać jednostkę organizacyjną szkoły,
5)
zawiesić obowiązywanie określonych przepisów statutu szkoły, z jednoczesnym ustaleniem trybu postępowania w sprawach regulowanych tymi przepisami.
5.
Od decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawach wymienionych w ust. 4 służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadach i w trybie określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, realizując politykę państwa w zakresie swojego działania, koordynuje działalność innych organów administracji państwowej oraz sprawuje nadzór nad podległymi państwowymi jednostkami organizacyjnymi i przedsiębiorstwami państwowymi, dla których jest organem założycielskim.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w zakresie swojej właściwości:

1)
współdziała z naczelnymi i centralnymi organami administracji państwowej oraz Polską Akademią Nauk,
2)
współdziała - w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach - z Radą Główną Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Centralną Komisją Kwalifikacyjną do Spraw Kadr Naukowych, związkami zawodowymi, stowarzyszeniami naukowymi oraz innymi organizacjami społecznymi.
1.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy zakres działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
2.
Organizację Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz jednostki organizacyjne podporządkowane Ministrowi Nauki i Szkolnictwa Wyższego określa statut nadany przez Radę Ministrów.

Traci moc ustawa z dnia 29 marca 1972 r. o utworzeniu urzędu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 11, poz. 70 i z 1984 r. Nr 55, poz. 280).

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.