§ 15. - Urlopy wychowawcze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.76.454 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 czerwca 1992 r.
§  15.
1.
W okresie urlopu wychowawczego zakład pracy nie może wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z pracownicą, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownicy lub wypowiedzenie umowy o pracę następuje z przyczyn i na warunkach określonych w ustawie.
2.
Okres, na który pracownicy udzielono urlopu wychowawczego, przypadający po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn określonych w ustawie, a także okres przerwy w zatrudnieniu odpowiadający okresowi urlopu wychowawczego, do którego pracownica byłaby uprawniona, gdyby stosunek pracy nie został rozwiązany z tych przyczyn, traktuje się jak okres urlopu wychowawczego w zakresie uprawnień przewidzianych w § 5, 9 i 10 pkt 1 oraz § 19. W zakresie przewidzianym w § 18 okres traktuje ten się jak okres urlopu wychowawczego - w wymiarze do 6 lat.
3.
W przypadkach, o których mowa w ust. 2, prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego ustalają i świadczenia te wypłacają byłe zakłady pracy, a po likwidacji zakładu pracy - oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
4.
W razie rozwiązania z pracownicą korzystającą z urlopu wychowawczego stosunku pracy z przyczyn określonych w ustawie, zakład pracy jest obowiązany stwierdzić w świadectwie pracy okres udzielonego jej urlopu wychowawczego. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy z powyższych przyczyn nastąpiło w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego pracownicy, zakład pracy - na żądanie pracownicy - jest obowiązany w świadectwie pracy stwierdzić ten fakt.