Art. 2. - Urlopy dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.47.365 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 8 kwietnia 1950 r.
Art.  2. 1

 Wszystkim pracownikom fizycznym, objętym przepisem art. 1, przysługuje prawo do corocznego nieprzerwanego urlopu w następującym wymiarze:

a)
12 dni - po roku pracy,
b)
15 dni - po trzech latach pracy,
c)
jednego miesiąca - po dziesięciu latach pracy,

przy czym wymienione okresy pracy oznaczają nieprzerwaną pracę w danym zakładzie pracy.

Przez dni urlopowe należy rozumieć dni robocze; do dni urlopowych nie wlicza się dni niedzielnych i świątecznych, z wyjątkiem przypadku, określonego w ust. 1 pkt c).

Pracownicy młodociani, poniżej lat 18, korzystają po półrocznej nieprzerwanej pracy w danym zakładzie pracy z 7-dniowego urlopu, a po rocznej pracy - z 14-dniowego urlopu. Z urlopów tych korzystają również terminatorzy i uczniowie.

Wszystkim pracownikom, pracującym umysłowo, zatrudnionym w handlu, przemyśle i biurowości, po półrocznej nieprzerwanej pracy przysługuje urlop dwutygodniowy, po rocznej zaś - jednomiesięczny urlop płatny nieprzerwany.

Nieczynności w zakładzie pracy wskutek choroby, nieszczęśliwego wypadku oraz z powodu powołania pracownika do ćwiczeń wojskowych, a także przeniesienia go do innego zakładu pracy, nie uważa się za przerwę w umowie pracy, pozbawiającą lub ograniczającą prawa pracownika do korzystania z urlopu.

Robotnicy, zatrudnieni w górnictwie, gdy przechodzą ze służby w jednym zakładzie do zakładu innego, nie przerywają przez to przepisanego dla uzyskania urlopu czasu pracy, jeżeli pomiędzy porzuceniem pracy górniczej a powtórnym przystąpieniem do niej nie upłynęło więcej, aniżeli dni 14, gdy idzie o pracę w tym samym rewirze, a dni 21, gdy idzie o pracę w innym rewirze.

Rada Ministrów określi przypadki, w których przerwy w zatrudnieniu oraz zmiany zakładu pracy, powstałe w związku z wojną 1939-1945, nie będą miały skutków, pozbawiających pracownika praw do korzystania z urlopu lub ograniczających go w tych prawach.

1 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. (Dz.U.50.13.123) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 kwietnia 1950 r.