Uregulowanie podatku od tytoniu i od wyrobów tytoniowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.102.738

Akt utracił moc

Wersja od: 20 grudnia 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE

MINISTRA B. DZIELNICY PRUSKIEJ

z dnia 19 listopada 1921 r.

w przedmiocie uregulowania podatku od tytoniu i od wyrobów tytoniowych.

Na mocy § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r. o podwyższeniu podatku od tytoniu i wyrobów tytoniowych na obszarze. b. dzielnicy pruskiej (D. U. R. P. № 85 poz. 615) i § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1921 r. w przedmiocie wstrzymania terminu wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 85 poz. 615) o podwyższeniu podatków od tytoniu i od wyrobów tytoniowych na obszarze b. dzielnicy pruskiej (Dz. U. R. P. № 92 poz. 677) oraz celem wykonania rozporządzenia z dnia 19 listopada 1921 r. o uregulowaniu podatków od papierosów (Dz. U. R. P. № 92 poz. 677) zarządza się co następuje:

§ 1. Zobowiązani według § 4 rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 19 listopada 1921 r. (Dz. U R. P. № 102 poz. 737) do zgłoszenia zapasów papierosów, celem dodatkowego opodatkowania, mają zgłoszenie to podać na piśmie w dwóch równobrzmiących egzemplarzach w przeciągu dni 14 po dniu wejścia w życie powołanego rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej do właściwego Urzędu Skarbowego (Kontroli Skarbowej).

Zapasy papierosów, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 19 listopada 1921 r. (Dz U. R P. № 102 poz. 737) wydano spedytorowi, przewoźnikowi albo wogóle osobie lub zakładowi, przeznaczonemu do wykonania przesyłki, mają być zgłoszone do dodatkowego w wyżej podany sposób opodatkowania w dniach trzech po odebraniu, nie licząc dnia odebrania.

§ 2. Zgłaszający zapasy papierosów do dodatkowego opodatkowania ma w zgłoszeniu podać zarazem ilość opakowań papierosów ich zawartości (np. po 10, 20, 50 i 100 sztuk, dalej cenę w drobnej sprzedaży według postanowienia § 6 niniejszego rozporządzenia oraz stosownie do tego ilości jakość zapotrzebowanych przez siebie opasek podatkowych (banderoli), nie potrącając wartości banderoli już na tych opakowaniach nalepionych. Wartość zużytej już opaski podatkowej (banderoli) zostanie: przez urząd skarbowy (kasę skarbową) przy wydawaniu opasek, cele n dodatkowego opodatkowania y z urzędu od przypadającej kwoty potącona. Grzędy względnie kasy skarbowe uwidocznią to w księgach poboru podatku od papierosów.

§ 3. Urząd skarbowy (kontroli skarbowej), otrzymawszy zgłoszenie, sprawdzi na miejscu zapasy i wynik umieści na obu egzemplarzach zgłoszenia, poczem jeden egzemplarz zgłoszenia pozostawi zgłaszającemu, a drugi zatrzyma u siebie (w obrębie Pomorskiej izby skarbowej odeśle do kasy skarbowej) celem dołączenia do odnośnej książki poborowej.

Stwierdzone przy badaniu zapasów różnice nieprzekraczające 10% ilości zgłoszonej nie powodują wdrożenia dochodzeń karnych.

§ 4. Zgłaszający, otrzymawszy z urzędu skarbowego (kontroli skarbowej) egzemplarz zgłoszenia z potwierdzeniem wyniku badania zapasów, winien jest w przeciągu 3 dni po otrzymaniu potwierdzenia uiścić dodatkowy podatek, względnie wykupić potrzebne opaski podatkowe we właściwej kasie skarbowej (kasie urzędu skarbowego).

§ 5. Główne urzędy skarbowe (w obrębie Pomorskiej izby skarbowej urzędy skarbowe akcyz i monopolów państwowych) wymierzą dodatkowy podatek od 1iści tytoniowych krajowego' pochodzenia hodowcom tytoniu na podstawie zgłoszeń i poprzednio dokonanych przez siebie wymiarów. Ten dodatkowy podatek będzie płatny równocześnie z już wymierzonym podatkiem, o ile ten nie miał być już zapłacony, w przeciwnym razie w dniach 3 od otrzymania dodatkowego wymiaru.

§ 6. Celem uiszczenia określonego w § 2 rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 19 listopada 1921 r. (Dz. U. R. P. № 102 poz. 737) podatku od papierosów oraz określonego w § 7 poz L 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 85 poz. 615) podatku od tytoniu cienko krajanego tutek i bibułek papierosowych, ustanawia się opaski podatkowe (banderole):

a) dla papierosów w opakowaniach po 10, 20, 50 i 100 sztuk:

ze znakiem 1 A₁ dla ceny 400 mk. za 100 sztuk barwy zielonej

ze znakiem 1 A₂ dla ceny 500 mk. za 100 sztuk barwy zielonej

ze znakiem 1 B₁ dla ceny 600 mk. za 100 sztuk barwy niebieskiej

ze znakiem 1 B₂ dla ceny 700 mk. za 100 sztuk barwy niebieskiej

ze znakiem 1 C₁ dla ceny 800 mk. za 100 sztuk barwy czerwonej

ze znakiem 1 C₂ dla ceny 900 mk. za 100 sztuk barwy czerwonej

ze znakiem 1 D₁ dla ceny 1000 mk. za 100 sztuk barwy szarej

ze znakiem 1 D₂ dla ceny 1200 mk. za 100 sztuk barwy szarej

ze znakiem 1 E₁ dla ceny 1400 mk. za 100 sztuk barwy bronzowej

ze znakiem 1 E₂ dla ceny 1600 mk. za 100 sztuk barwy bronzowej

ze znakiem 1 F₁ dla ceny 1800 mk. za 100 sztuk barwy żółtej

ze znakiem 1 F₂ dla ceny 2000 mk. za 100 sztuk barwy żółtej

b) dla tytoniu cienko krajanego w opakowaniach po 25, 50 i 100 gr.:

ze znakiem 2 A dla klasy a barwy zielonej

ze znakiem 2 B dla klasy b barwy niebieskiej

ze znakiem 2 C dla klasy c barwy czerwonej

ze znakiem 2 D dla klasy d barwy szarej

ze znakiem 2 E dla klasy e barwy bronzowej

c) dla tutek (gilz) i bibułek papierosowych barwy żółtej.

Zapasy dotychczas używanych opasek podatkowych (banderoli) o różnych barwach dla papierosów ze znakiem 1 F, a dla tytoniu cienko-krajanego ze znakiem 2 E- będą wydawane przedsiębiorcom aż do wyczerpania, po cenach ustanowionych rozporządzeniem Ministra b. Dzielnicy Pruskiej zd. 19 listopada 1921 r. (Dz. U. R. P. № 102 poz. 737) względnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 85 poz. 615).

Zapasy dotychczas używanych opasek podatkowych (banderoli) w różnych barwach dla tutek i bibułek papierosowych będą wydawane przedsiębiorcom aż do wyczerpania, po cenach odpowiadających cenie opaski podatkowej podanej w § 7 pod L. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r.

§ 7. Wprowadzone § 12 obwieszczenia kanclerza Rzeszy z dnia 17 listopada 1911 r., dotyczącego przepisów wykonawczych do podatku od papierosów (Dz. Centralny Rzeszy Niem. str. 617) karty zamówień opasek podatkowych dla papierosów (Bestellzettel) wzór 1 a zmienia się w ten sposób, że zamiast podawania pod a) b) c) i t. d. granicy cen w pewnej klasie, ma być podaną cena drobnej sprzedaży i odpowiedni znak opaski podatkowej np. cena 6 mk. za sztukę, znak opaski 1 B₁. cena 12 mk. za sztukę, znak opaski 1 D₂. i t. d. Wprowadzone w tym samym paragrafie wyżej powołanego rozporządzenia księgi zamówień (Bestellbucher) wzór 2, zmienia się w ten sposób, że w odpowiednich rubrykach zamiast podawania granicy cen drobnej sprzedaży, podawaną ma być cena drobnej sprzedaży, a zamiast klasy podatkowej znak opaski podatkowej, odpowiadającej cenie drobnej sprzedaży. W podobny sposób należy zmienić księgę ruchu A (Betriebsbuch A) wzór 7 do § 42 i wykaz statystyczny (wzory 13 i 14 do §§ 57 i 58) obwieszczenia, o ile odnoszą się do papierosów.

Dotychczas używane druki mogą być nadal używane po odpowiedniem przystosowaniu.

§ 8. Urzędy skarbowe (kasy skarbowe) otrzymawszy zamówienie opasek podatkowych na papierosy sprawdzą, czy odpowiadają one podanym w § 7 wymogom i przed wydaniem opasek podatkowych oznaczą je dodatkowo atramentem, dopisując po literach A, B, C, D i t. d. cyfrę 1, lub 2 według tego, czy zamówiono opaski dla cen A₁ lub A₂, B₁ lub B₂ i t. d.

§ 9. Wnioski o kredytowanie dodatkowego podatku należy podawać przed upływem terminu do zapłacenia dodatkowego podatku do Głównych Urzędów Skarbowych (w obrąbie Pomorskiej izby skarbowej urzędów akcyz i monopolów państwowych), które je załatwią w sposób przepisany we własnym zakresie działania.

§ 10. Papierosy, wydawane osobom zatrudnionym w fabrykach, podlegają w myśl § 16 obwieszczenia kanclerza Rzeszy z dnia 17 listopada 1911 r. (Dz. Centr. Rzeszy Niem. str. 617) podatkowi według najniższej ceny, t. j. A₁, która ma być uwidocznioną na banderoli w sposób przepisany.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie równocześnie z rozporządzeniem Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 19 listopada 1921 r. (Dz. Ust. № 102 poz. 737).