Art. 2. - Uregulowanie obrotu cukrem na obszarze Rzeczypospolitej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.90.630

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1932 r.

Art.  2.

Zasadniczy kontyngent cukru na daną kampanie, oznacza się w ten sposób, że do cukru, wydanego na użytek wewnętrzny w ciągu poprzedniego okresu za opłatą podatku spożywczego, dolicza się tę ilość cukru, od której w ciągu tegoż okresu wpłacono cło przywozowe.

W kampanji r. 1925/1926 wysokość kontyngentu zapasowego, który musi być wypuszczony na spożycie na rynku wewnętrznym, wynosić ma najmniej 15% kontyngentu zasadniczego.