Art. 11. - Uregulowanie obrotu cukrem na obszarze Rzeczypospolitej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.90.630

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1932 r.

Art. 11.

Na okres przejściowy, t. j. na przeciąg czterech po sobie następujących kampanji podział wspomnianego w art. 1a) kontyngentu dokonywa się w ten sposób, że cukrowniom, produkującym mniej niż 40,000 q cukru, przyznaje się kosztem kontyngentu, przypadającego dla cukrowni o produkcji ponad 50.000 q cukru, nadkontyngent w następującej wysokości:

w kampanji 1928/1929:

1) dla cukrowni o produkcji poniżej 35.000 q. 6%,

2) dla cukrowni o produkcji od 35.000 q do 40.000 q 4%, produkcji cukru w danej cukrowni.

Cukrownie, których produkcja po pierwszych 3 kampanjach okresu przejściowego nie przekroczy 25.000 q cukru białego, będą w następnych kampanjach, t. j. 1928/1929 wyłączone od przydziału nadkontyngentu i otrzymają tylko swój normalny kontyngent (art. 3).

Cukrownie o produkcji od 40.000 q do 50.000 q cukru otrzymują swój pełny kontyngent, przypadający im w myśl art. 1 ustawy, bez żadnych potrąceń i dodatków.

Cukrownie, które w kampanji 1924/1925, lub też w jednej z następnych kampanij okresu przejściowego wyprodukowały, względnie wyprodukują 41.000 q, względnie więcej cukru, zostaną na przeciąg okresu przejściowego, względnie następnych kampanij tegoż okresu, wyłączone od przydziału nadkontyngentu.

Nowowybudować się mające cukrownie nie korzystają z ulg i nie ponoszą ciężarów, wynikających z przydziału nadkontyngentu, wymienionego pod a) i b).

W okresie lat 4 cukrownie, których odległość kolejowa od portów wywozowych w Gdańsku i Gdyni wynosi ponad 500 km., otrzymują procentowy dodatek do swego kontyngentu zasadniczego wedle następującej tabeli:

przy	odległości	500-650	km.	dodatek	2%,
"	"	650-750	"	"	3%,
"	"	750-850	"	"	4%,
"	"	ponad 850	"	"	5%.