Uproszczone egzaminy państwowe na nauczycieli szkół średnich ogólnokształcących i seminarjów nauczycielskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.65.458

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 lipca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA WYZNAŃ RELIGIJNYCH I OŚWIECENIA PUBLICZNEGO
z dnia 19 czerwca 1925 r.
w sprawie uproszczonych egzaminów państwowych na nauczycieli szkół średnich ogólnokształcących i seminarjów nauczycielskich.

Na podstawie art. 7 ustawy z d. 26 września 1922 r. dotyczącej kwalifikacyj zawodowych do nauczania w szkołach średnich ogólnokształcących i seminarjach nauczycielskich państwowych i prywatnych (Dz. U. R. P. № 90, poz. 828) w brzmieniu ustalonem w art. 7 ustawy z dnia 16 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 75, poz. 740) zarządza się co następuje:
§§ 1 i 2 rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 21 czerwca 1923 r. w sprawie uproszczonych egzaminów państwowych, na nauczycieli szkół średnich ogólnokształcących i seminarjów nauczycielskich (Dz. U. R. P. № 68, poz. 533) otrzymują następujące brzmienie:

"§ 1. Ustanawia się na czas do 30 czerwca 1929 roku uproszczone egzaminy państwowe na nauczycieli szkół wyżej wymienionych, według następujących przepisów:

§ 2. Do egzaminu uproszczonego mogą być dopuszczone:

A. Osoby, które przed 1 stycznia 1923 roku były czynne, jako nauczyciele w szkołach średnich ogólnokształcących lub seminarjach nauczycielskich na obszarze Państwa Polskiego, jeżeli:

a) posiadają obywatelstwo polskie,

b) ukończyły szkołę średnią ogólnokształcącą lub seminarjum nauczycielskie,

c) ukończyły przed 1 stycznia 1923 roku 25 lat życia, oraz albo

d) odbyły przed 1 stycznia 1923 roku co najmniej 3-letnią szkolną praktykę nauczycielską, uznaną przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za zadowalającą, w wymiarze co najmniej 14 godzin tygodniowo, z czego co najmniej 2 lata w szkole średniej ogólnokształcącej lub seminarjum nauczycielskiem,

albo

e) odbyły przed upływem 1923 r. co najmniej 3-letnią praktyką nauczycielską szkolną, z czego co najmniej 2 lata w szkole średniej ogólnokształcącej lub seminarjum nauczycielskiem w wymiarze przynajmniej 14 godzin tygodniowo, uznaną przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za w y b i t n ą.

B. Osoby, które przed 1 stycznia 1923 r. nie były czynne w szkołach średnich ogólnokształcących lub seminarjach nauczycielskich, a były czynne, jako nauczyciele w szkołach powszechnych, pod warunkami wymienionemi pod lit. a), b), c) i e).

W wypadkach wyjątkowych może Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego dopuścić do egzaminu uproszczonego kandydata, nie spełniającego jednego z warunków, wymienionych pod lit. a), b) lub c).

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może absolwentom Państwowego Instytutu Nauczycielskiego lub Państwowego Studjum Pedagogicznego zaliczyć jako lata praktyki nauczycielskiej w szkole średniej ogólnokształcącej okres studjów, odbytych w tych instytucjach, osobom zaś narodowości polskiej, pochodzącym z b. zaboru pruskiego lub b. zaboru rosyjskiego, z wyjątkiem b. Królestwa Kongresowego, które przed dn. 25 października 1922 r. pracowały w szkolnictwie polskiem na tych obszarach, dalej repatrjantom, oraz osobom, które służąc w wojsku w czasie wojny, nie mogły przed 1 stycznia 1923 r. odbyć przewidzianej niniejszym paragrafem praktyki szkolnej, termin odbycia tej praktyki przedłużyć do końca 1924 r."

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.