Uprawnienie robotników sezonowych do korzystania ze świadczeń zabezpieczeniowych w okresie sezonu martwego 1929/1930 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.87.659

Akt jednorazowy

Wersja od: 15 grudnia 1929 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 7 grudnia 1929 r.

w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Przemysłu i Handlu w sprawie uprawnienia robotników sezonowych do korzystania ze świadczeń zabezpieczeniowych w okresie sezonu martwego 1929/1930 r.

Na mocy ustępu 3-go art. 5-go ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 650) w brzmieniu nadanem mu ustawą z dnia 23 marca 1929 r. (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 235) na wniosek Zarządu Głównego Funduszu Bezrobocia zarządza się co następuje:

§ 1. Uchyla się na czas trwania sezonu martwego 1929/1930 r. działanie przepisu ustępu 1-go art. 5-go ustawy z dniu 18 lipca 1924 r. o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 650), pozbawiającego prawa do świadczeń zabezpieczeniowych w okresie sezonów martwych robotników sezonowych, których praca normalnie trwa krócej niż 10 miesięcy w roku, względem wszystkich kategoryj bezrobotnych robotników sezonowych, przewidzianych w § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 27 października 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 96, poz. 896) na całym terenie Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem terenu województwa wołyńskiego.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 15 grudnia 1929 r.