Uprawnienia Państwowego Instytutu Geologicznego w zakresie prac górniczych i terenowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.59.390

Akt utracił moc

Wersja od: 5 lipca 1939 r.

USTAWA

z dnia 28 czerwca 1939 r.

o uprawnieniach Państwowego Instytutu Geologicznego w zakresie prac górniczych i terenowych.

Art.  1.

(1) Osoby, delegowane przez Państwowy Instytut Geologiczny (delegaci P. I. G.) do prac badawczych w terenie, są uprawnione do wstępu wraz z personelem pomocniczym na wszelkie grunty z wyłączeniem budynków i do przeprowadzania na tych gruntach potrzebnych badań z uwzględnieniem ochrony istniejących kultur i wszelkiego rodzaju urządzeń.

(2) Na gruntach, objętych zakazami wstępu, wydanymi przez władze, uprawnienia te mogą być wykonywane po porozumieniu z władzą, która wydała zakaz.

Art.  2.

(1) Delegaci P. I. G. są uprawnieni po zawiadomieniu właściwego kierownictwa i wylegitymowaniu się upoważnieniem P. I. G. do oglądania i badania wszelkich robót, dających wgląd w podziemną budowę terenu, jak: odkrywki, wykopy, wiercenia, bicie studzien i szybów, sztolni i chodników - w toku ich wykonywania oraz do pobierania próbek skał i minerałów, napotykanych przy tych robotach.

(2) Osoby, wykonywające roboty, wymienione w ust. (1) lub kierujące nimi, są obowiązane do udzielania delegatom P. I. G. wyjaśnień co do wszelkich objawów, dotyczących geologicznej budowy terenu, zaszłych przy prowadzeniu tych robót.

Art.  3.

(1) Osoby, zamierzające wykonać na własny lub cudzy rachunek wszelkie wiercenia ziemne przy pomocy napędu mechanicznego, a przy pomocy pracy ręcznej - otwory głębsze niż 15 m, obowiązane są zawiadomić o tym P. I. G. najpóźniej w dniu rozpoczęcia ustawiania urządzenia wiertniczego lub rozpoczęcia robót ręcznych, podając miejsce i cel tych robót; na żądanie P. I. G. powinny również udzielić mu bliższych objaśnień co do umiejscowienia otworów, ich przewidywanej głębokości oraz sposobów pobierania próbek i ich badania.

(2) Delegaci P. I. G. przy wierceniach - wymienionych w ustępie poprzedzającym - mają prawo przeglądania dzienników wiertniczych i profilów, robienia odpisów lub odrysów oraz badania próbek przewierconych skał i minerałów.

(3) Prowadzący wiercenie (ust. (1)) obowiązani są do przechowywania próbek wiertniczych oraz do odstępowania ich P. I. G. na jego żądanie. Jeżeli P. I. G. nie zgłosi takiego żądania w ciągu dwóch tygodni od daty zawiadomienia o zamierzonym wierceniu lub w czasie prowadzenia robót, obowiązek przechowywania i odstępowania próbek ustaje.

Art.  4.

(1) Poszukiwacze górniczy są obowiązani przed rozpoczęciem robót poszukiwawczych zawiadomić P. I. G. o miejscu tych robót wraz z objaśnieniami co do umiejscowienia zamierzonych otworów lub wyrobisk górniczych, ich przewidywanej głębokości, sposobów pobierania próbek i ich badania.

(2) Poszukiwaczem górniczym w rozumieniu ustawy niniejszej jest nie tylko poszukiwacz w myśl działu II prawa górniczego, lecz również osoba, wykonywająca wiercenia lub inne wyrobiska górnicze, mające na celu odkrycie złóż minerałów bitumicznych, jeżeli wyrobiska te są projektowane na terenach, na których eksploatacja danych minerałów bitumicznych nie jest prowadzona.

Art.  5.

(1) Osoby, wykonywające na rachunek własny lub cudzy pomiary geofizyczne dla zbadania budowy geologicznej, obowiązane są przed rozpoczęciem robót zawiadomić P. I. G. o miejscu pomiarów, przewidywanym terytorialnym ich zasięgu i metodach pomiarowych, a po wykonaniu pomiarów przedstawić mu w odpowiedniej formie otrzymane wyniki.

(2) Wyniki pomiarów geofizycznych, wykonanych przed wejściem w życie ustawy niniejszej, muszą być przedstawione P. I. G. na jego żądanie. Koszty sporządzenia kopij żądanych materiałów pokrywa P. I. G.

Art.  6.

Skarb Państwa odpowiada za wszelkie szkody, wywołane przy wykonywaniu uprawnień, zawartych w art. 1 ust. (1).

Art.  7.

(1) Wiadomości, uzyskane przez P. I. G. na podstawie ustawy niniejszej - jeżeli osoba, na której rzecz są prowadzone roboty, tego zażąda - stanowią tajemnicę urzędową przez okres czasu, uzasadniony w żądaniu, nie dłuższy jednak niż dwa lata.

(2) Nie stosuje się przepisu ust. (1), jeżeli Minister Przemysłu i Handlu na podstawie opinii P. I. G. uzna, że wykorzystanie zastrzeżonych wiadomości jest konieczne w interesie obrony Państwa.

Art.  8.

(1) Wiadomości, uzyskane przez P. I. G. na podstawie ustawy niniejszej, nie mogą być zużytkowane przez Skarb Państwa w ciągu dwóch lat od chwili ich uzyskania do prowadzenia ani bezpośrednio, ani za pośrednictwem osób trzecich poszukiwań górniczych w rozumieniu działu II prawa górniczego lub do prowadzenia wierceń i innych wyrobisk górniczych, mających na celu odkrycie złóż minerałów bitumicznych. W ciągu tego okresu czasu nie mogą być udzielane Skarbowi Państwa i przedsiębiorstwom, w których Skarb Państwa uczestniczy, nadania górnicze w promieniu 1,5 km od zbadanego miejsca robót. Ograniczenie to nie dotyczy minerałów, zastrzeżonych w myśl prawa górniczego na rzecz Państwa.

(2) Ten ochronny okres dwuletni wygasa wcześniej: z chwilą zgłoszenia przez poszukiwacza górniczego odkrycia minerału, przy minerałach bitumicznych - z chwilą zakończenia lub zaniechania prac poszukiwawczych.

Art.  9.

(1) Kto:

1) utrudnia delegatom P. I. G. wykonywanie czynności, wymienionych w art. 1 ust. (1), art. 2 ust. (1), art. 3 ust. (2),

2) nie spełnia obowiązków, określonych w art. 2 ust. (2), art. 3 ust. (1) i (3), art. 4 ust. (1) i art. 5,

podlega karze aresztu do jednego miesiąca lub grzywny do tysiąca złotych, albo obu tym karom łącznie.

(2) Powiatowe władze administracji ogólnej są powołane do orzekania o przestępstwach, przewidzianych w ustawie niniejszej, jeżeli zaś chodzi o czynności w przedsiębiorstwach, podlegających nadzorowi władz górniczych - okręgowe urzędy górnicze.

Art.  10.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu.

Art.  11.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie po upływie dni 30 od dnia ogłoszenia.