Art. 4. - Uprawnienia organów wykonawczych władz skarbowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.5.37

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 1924 r.

Art.  4.

Celem śledzenia czynów karygodnych w zakresie podatków spożywczych i monopolów państwowych organy wykonawcze mają prawo:

a) dokonywać tymczasowego zajęcia i wzięcia w przechowanie towarów i innych przedmiotów, przewożonych i przenoszonych, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, iż pozostają w związku z popełnieniem przestępstwa skarbowego. W razie koniecznej potrzeby wolno przeprowadzać rewizję osobistą.

Tymczasowe zajęcie lub wzięcie w przechowanie ogranicza się do dni 8, po których upływie towary lub przedmioty winny być zwolnione, o ile zajęcie lub wzięcie w przechowanie nie będzie utrzymane w mocy przez właściwe władze podług obowiązujących ustaw.

Organ wykonawczy winien towary i inne przedmioty, zajęte i wzięte w przechowanie, odstawić do najbliższego urzędu skarbowego, względnie celnego lub urzędu gminnego, i tutaj starać się ustalić ich pochodzenie. Posiadaczowi zajętych towarów, względnie przedmiotów, który dowodnie wykaże tożsamość swej osoby, wyda organ wykonawczy poświadczenie wzięcia w przechowanie towaru, względnie przedmiotu, z dokładnem wymienieniem ilości i wagi, ewentualnie z dokładnym opisem tegoż w postaci protokółu. Jeżeli posiadacz zakwestjonowanych przedmiotów jest nieobecny lub nieznany, winien organ wykonawczy złożyć to poświadczenie w najbliższym urzędzie gminnym. Posiadacz lub urząd gminny potwierdza odbiór poświadczenia na oryginale protokółu;

b) przeprowadzać rewizję pomieszczeń, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że w nich złożone są lub ukryte towary, podlegające opodatkowaniu (ocleniu) lub opłacie stemplowej (karty do gry), albo przyrządy, służące do wyrobu takich towarów lub wyrobu produktów, będących przedmiotem monopolu państwowego.

Rewizja tego rodzaju pomieszczeń winna być przeprowadzona na polecenie władzy skarbowej conajmniej I instancji, a bez takiego polecenia, jeżeli zwłoka w jego uzyskaniu grozi niebezpieczeństwem zatarcia śladów przestępstwa skarbowego, organ wykonawczy może sam wydać zarządzenie przeprowadzenia rewizji i zarządzenie to wykonać.

Przy rozpoczęciu rewizji należy posiadaczowi pomieszczenia okazać zarządzenie jej przeprowadzenia, zwrócić jego uwagę na sankcje karne w razie usiłowania udaremnienia rewizji i starać się bez rozgłosu rewizję przeprowadzić.

Rewizją przeprowadza się w obecności organu miejscowej władzy bezpieczeństwa publicznego, o ile tylko jest to możliwe, oraz dwóch, bezstronnych świadków.

Znalezione przy rewizji towary i rzeczy, co do których zachodzi podejrzenie, iż pozostają w związku z popełnieniem przestępstwa skarbowego, należy zająć, wziąć w przechowanie i pokwitować w sposób, powyżej pod a) określony.

Z odbytej rewizji sporządza się bezzwłocznie protokół. O ile rewizja nie wydała rezultatów, należy wydać poświadczenie z wyniku odbytej rewizji.

Odpis protokółu winien być bezzwłocznie doręczony miejscowej policji państwowej;

c) korzystać z ogólnych uprawnień, przysługujących władzom bezpieczeństwa publicznego przy ściganiu przestępstw, przewidzianych w ogólnej ustawie karnej, o ile przedmiotem dochodzenia są przestępstwa, ścigane w drodze sądowej, a popełnione w związku z przestępstwami skarbowemi.

Tego rodzaju dochodzenia mają organy wykonawcze przeprowadzać zasadniczo przy współudziale organów policji państwowej, a tylko gdyby tych organów nie było na miejscu - same, obowiązane są jednak w tym ostatnim wypadku donieść o wyniku dochodzeń najpóźniej do 24 godzin właściwej komendzie policji państwowej, właściwemu sądowi i właściwej władzy skarbowej.

Przy przeprowadzeniu tych dochodzeń należy stosować ogólne przepisy ustawy o postępowaniu karnem. Z zajtętemi przy tych dochodzeniach towarami i rzeczami należy postąpić w sposób, przewidziany w punktach a) i b) niniejszego artykułu.