Rozdział 2 - Konsulowie jako ustawowi przedstawiciele nieobecnych obywateli polskich. - Uprawnienia konsulów R.P. w sprawach spadkowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1943.10.26

Akt utracił moc

Wersja od: 22 października 1943 r.

II.

Konsulowie jako ustawowi przedstawiciele nieobecnych obywateli polskich.

Art.  6.

W przypadkach, gdy kuratela spadku po obywatelu polskim nie należy do konsula polskiego, jako też gdy otwiera się spadek po obywatelu obcym, konsul jest ustawowym przedstawicielem obywateli polskich, powołanych do dziedziczenia, albo mających do spadku roszczenia w charakterze zapisobiorców lub wierzycieli, jeżeli ci obywatele są niewiadomi, nieznani z miejsca pobytu albo nieobecni i niereprezentowani przez pełnomocnika.

Art.  7.

(1) Jako ustawowy przedstawiciel obywateli polskich, konsul jest obowiązany do działania z korzyścią i zgodnie z domniemaną wolą osób interesowanych i dokładania w prowadzeniu spraw należytej staranności.

(2) Konsul powinien w miarę możności zawiadomić osoby interesowane o objęciu przedstawicielstwa i oczekiwać ich zleceń, mając jednakże obowiązek sprawę prowadzić, dopóki osoba interesowana nie będzie mogła jej objąć, a z czynności swych zdać rachunek.

(3) Wszelkie wydatki poniesione w interesie osób interesowanych obciążają te osoby i korzystają z pierwszeństwa zaspokojenia bezpośrednio po długach uprzywilejowanch, według prawa kraju urzędowania.

Art.  8.

Jako ustawowy przedstawiciel, konsul obowiązany jest spowodować sporządzenie spisu inwentarza majątku spadkowego oraz wydany mu majątek spadkowy należycie zabezpieczyć i przechować; dochodzić praw spadkobierców; może sprzedawać ruchomości spadkowe z zachowaniem przepisów, obowiązujących go jako kuratora spadku po obywatelu polskim.