Uprawnienia do wykonywania czynności felczerskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.64.396

Akt utracił moc

Wersja od: 8 listopada 1946 r.

USTAWA

z dnia 1 lipca 1921 r.

o uprawnieniach do wykonywania czynności felczerskich.

Art.  1. ¹

Prawo wykonywania czynności felczerskich oraz tytuł felczera przysługuje tylko obywatelom Państwa Polskiego, którzy nabyli to prawo przed ogłoszeniem niniejszej ustawy na mocy uprzednio obowiązujących przepisów i zostaną zarejestrowani przez wojewódzkie władze administracji ogólnej.

Nadzór nad wykonywaniem czynności felczerskich należy do powiatowych władz administracji ogólnej.

Art.  2.

Felczerzy uprawnieni są:

a) do samodzielnego udzielania pomocy lekarskiej do przybycia lekarza,

b) do pomocy leczniczej w dziedzinie pielęgniarstwa i ratownictwa,

c) do szczepienia ospy i wydawania świadectw o wyniku,

d) do niesienia pomocy w chorobach szerzących się nagminnie da przybycia lekarza,

e) do wykonywania czynności chirurgicznych w zakresie małej chirurgji.

Art.  3.

Udzielanie pomocy leczniczej, nie wchodzącej w zakres uprawnień, ustalonych wart. 2, jest dozwolone felczerom nie inaczej, jak z polecenia, względnie za zgodą i pod kierunkiem oraz odpowiedzialnością lekarza.

Art.  4.

Felczerzy są upoważnieni do zapisywania leków podług farmakopei, z wyjątkiem objętych lit. A, w przypadkach samodzielnego udzielania pomocy leczniczej w granicach, ustalonych w art. 2.

Art.  5. ²

Wykonywanie czynności felczerskich dozwolone jest na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  6.

Osoby, winne przekroczenia przepisów niniejszej ustawy, lub rozporządzeń, wydanych na jej podstawie, będą pociągane do odpowiedzialności na mocy ogólnych postanowień karnych.

Art.  7.

Z wejściem w życie niniejszej ustawy tracą moc obowiązującą wszystkie dotychczasowe przepisy, dotyczące spraw, przez nią unormowanych.

Art.  8.

Likwidację istniejących zgromadzeń felczerskich w czasie, kiedy liczba ich członków zmniejszy się do takiego stopnia, że zgromadzenia te będą podlegać rozwiązaniu w myśl art. 4 ustawy o zgromadzeniach felczerskich z dnia 23 września 1842 r., unormuje osobne rozporządzenie Ministra Zdrowia Publicznego.

Art.  9.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Zdrowia Publicznego.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 105 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

² Art. 5 zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 8 października 1946 r. (Dz.U.46.55.312) zmieniającego nin. ustawę z dniem 8 listopada 1946 r.